|
Konu Başlığı: Yine hazan faslı… Gönderen: Zehibe üzerinde 05 Ekim 2009, 20:56:02 Gün geçiyor, ay geçiyor, yıl geçiyor…
Derken “ömür” denilen vade doluyor ansızın… Bir baharın ve yazın ardından yine geldi güz faslı… Ağaçlar yaprak döküyor. Tabiat içe kapanmaya, yeniden dirilişe geçmek için üzerine ayazı ve karı örtü yapmaya hazırlanıyor. Kainata sürekli bu açılım yapılıyor. Her şey topluca ve nefis olarak vazifesine koşuyor. İnsanların bazısından başka kaytaran, başını gaflet batağına dalan yok. “Ya nedir ölmek yok olmak mıdır, Yoksa cismen munkalip olmak mıdır?...” Hazana direnen, güz mevsimini en geç girmek isteyen insandan başkası değildir. Canına dokununca “küresel kriz”den ve “susuzluk”dan şekva eden de insandır. Bir ihtiyar amcanın sözleri çınlıyor kulaklarımda: “Bir zamanlar, geniş ailemizin en küçük ferdi bendim. Herkes benden büyüktü. Bugün en yaşlısıyım. Demek ki, “gitme sırası” bana geldi. Ölümü kendimize yakıştırmıyoruz. Ölüm ikazlarını dinleriz, ama üstümüze alınmayız. Dünyaya perestiş derecesinde bağlanmışız. “Batsın bu dünya” diyenlerimiz de samimi değil… Aşkın şiddetinden elem çektiklerinden böyle diyorlar. İnancı sağlam olsa batma-batırma saplantısında olmaz. Burada çektiklerini öbür taraf için kar sayar. Şükreder nimeti de ikazı da gönderene… İnancı zayıfsa yada gafil ise… Başka dünyası yok ki batırsın. Yine geldi faslı hazan… Yine mevsim ölecek ve yine mevsim dirilecek. Yine akşam yine sabah olduğu gibi… Hayat fenadan bekaya doğru hızla dönüyor. Kıyamet provalarına binlerce kez, on binlerce kez şahit oluyoruz. Ama kopamıyoruz hayattan. İçimizde daima yaşamak, hep yaşamak, yani ölmemek arzusu var. Ölümleri çağrıştırdığı için hazan faslında sessizliğe gömülürüz. Bir parça keyifsiz, bir parça durgun oluruz. Ölümü öldürmek birinci meselemiz, ana gündem maddemiz… Bunu kendimizden saklamanın lüzumu yok. Hiç olmazsa Cahit Sıtkı Tarancı, kadar kendimize karşı dürüst olalım. “Ayva sarı nar kırmızı sonbahar Her gün biraz daha benimsediğim Bu çizgili yüz benim mi Allahım Ya bu gözler altındaki mor halkalar Neden düşman görünürsünüz Yıllar yılı dost bildiğim aynalar Bu kaçıncı bahar gördüm tar ü mar…” Ölümü de hayatı da anlamak için bunlarla beraber her şeyi yapan Zat’a kulak vermek gerekiyor. Kuran’a ve onu anlatan eserlere… Ya da korkuyla endişeyle yaşamaya devam etmeye… M. Maruf ÖZÜLKÜ Konu Başlığı: Ynt: Yine hazan faslı… Gönderen: Ekvan üzerinde 26 Şubat 2011, 22:20:52 “Ayva sarı nar kırmızı sonbahar Her gün biraz daha benimsediğim Bu çizgili yüz benim mi ALLAHım Ya bu gözler altındaki mor halkalar Neden düşman görünürsünüz Yıllar yılı dost bildiğim aynalar Bu kaçıncı bahar gördüm tar ü mar…” Güzel bir şiir..Beni anlatıyor aslında..Ama ismi görünce kafama takıldı.. Cahit Sıtkı Tarancı'' yaş otuz beş..Yolun yarısı eder''deyip kırk yaşlarında vefat eden şairimizdi galiba..Öyle değil mi? Allah rahmet eylesin.. Kaç yaşında değil, nasıl öldüğümüz önemli..Rabbim imanla kavuşmayı nasib etsin cümlemize ,inşaallah..İmanın en güzel derece ve mertebeleri ile ve aşkla,hasretle olsun son anımız.. inşaallah.. |