|
Konu Başlığı: Yerde çamur gökte yildizlar Gönderen: Sümeyye üzerinde 18 Mayıs 2010, 16:43:11 Yerde Çamur, Gökte Yildizlar IKINCI DÜNYA Savasi sirasinda kocam, Kaliforniya’daki Mojave çölüne yakin bir askerî üste görev almisti. Ona yakin olmak için ben de bu beldeye tasindim. Fakat bu yerden nefret ediyordum. Hayatimda bu kadar mutsuz oldugumu hiç hatirlamiyordum. Derken, kocamin Mojave çölünde manevraya çikmasiyla küçük bir evde tek basima kaldim. Sicak tahammül edilemez bir dereceydi; nadir kaktüslerin gölgesinde, sicaklik 52 dereceye kadar yükseliyordu. Etrafimda Meksikalilar ile Kizilderililerden baska kimse yoktu. Onlar da Ingilizce bilmiyorlardi. Mütemadiyen rüzgâr esiyor; yedigim yemekler, soludugum hava kumla doluyordu. O kadar mutsuzdum ki, dayanamayip annemlere bir mektup yazdim ve baba evine dönecegimi haber verdim. Bu hayata bir dakika daha tahammül edemeyecegimi, hapishanelerdeki hayatin bile bundan bin kat iyi oldugunu söyledim. Babam mektubuma iki satirla, evet, sadece iki satirla cevap verdi. Öyle iki satir ki, onlari ömrüm oldukça unutamayacagim. Iste hayatimi degistiren iki satir: “Iki adam hapishane parmaklarindan disari bakiyorlardi. Biri yerdeki çamurlari, öteki gökteki yildizlari görüyordu.” O iki satiri defalarca okudum. Kendi kendimden utaniyordum. Babamin bu kisa ama çok net uyarisi karsisinda, benim durumumda neyin iyi oldugunu kesfetmeye karar verdim: Benim de yildizlara bakmaya alismam gerekiyordu. Ilk isim, yerli Kizilderililerle ahbaplik kurmaya çalismam oldu. Onlar da bu çabami bosa çikarmadilar. Bilakis, yaptiklari dokumalar ve çanak çömleklerle ilgilenmem üzerine bana turistlere satmaya yanasmadiklari en güzel parçalarini hediye ettiler. Sonra, kaktüslerin, yuka’larin ve diger çöl bitkilerinin ayri ayri türlerini inceledim. Bozkir hayvanlarini ögrendim, çölde günesin batisini seyrettim ve çöl kumlarinin okyanusun dibi gibi oldugu milyonlarca yil öncesinden arta kalmis deniz kabuklarini aradim. Bendeki bu büyük degisiklik neden ileri gelmisti? Mojave çölünden mi? Hayir, çöl daha önce ne idiyse, gene oydu. Kizilderililer de degismemislerdi. Degisen, bendim. Daha dogrusu, bakisimi degistirmistim. Böyle yaparken de, üzücü bir tecrübeyi hayatimin en heyecanli bir macerasi haline getirmistim. Bu heyecanin tesiriyle oturup bir de roman yazdim. Kendim için kendi ellerimle kurdugum hapishanenin disarisina bakmis ve en sonunda yildizlari kesfetmistim...” Thelma Thompson |