|
Konu Başlığı: Ya nehar Gönderen: Sümeyye üzerinde 31 Mayıs 2010, 09:41:20 YA NEHAR! Sende kayboldum Hükmüm halatımın son boğumunda kızıla boyandı Hükümsüzüm! Bir rüya gördüm Nehar Göz kapaklarıma yuvalanmış kahırları ayıklıyordu Ruzgâr Güzelliğine pervane ruhum uçurum boyu aşk kuşanıyorduAşina olmadığım bir Leyle uyanırken içimdeki susamışlıklar, iç cebime nakşedilmiş asırlık lanetime aldırmadan okşadım çocuk saçlarını sevdanın Bir rüya gördüm Ta ki çehresizliğim gün yüzüne çıkana kadar… Azaba sen kala uyandım uykusundan, işgüzar bir karakter bölünmesi seansında harcadığım son baharımın Şimdi timsah gözyaşlarıma asıyorum zifir dualarımı Alçakça yüklediğim kimsesizliğimi alıyorum omzundan Hadi dök bana yaralarını, dağla ibrahimî bir ateşle günahlarımı Ben ki Giz’imde yakmışım tüm silik aşikarlığımı Boynuna uzanamayan sabahlara yok oluyor dudaklarım Kurtarma beni kuyudanBırak affımı talep ettiğin aşk beni kahretsin! Ey imarında tarumar olduğum, bırak sensizliğimde mahvolayım Ki sana zindan kuyu, artık kurtuluşudur çıldırışlarımın Bir rüya görmüşlüğümle kalakaldığım zemheride harlıyorum göz pınarlarımı Kirpiklerim umutsuz bir sancıda kavlanıyor, bugün çok mu ağladın Ya Nehar! Olmayacak duanın güzelliğine mühürlenmiş gözlerimi söküyorum yalnızlığımdan Ve şairin çıldırışlarını katık ediyorum tümcesizliklerime”Boşunaydı” denecek adımın ardından Anlayacaklar ki, onların yaşamak dediği, gri bir kayıp ölememişliğime Çöz beni boydan boya bu tılsımın ağırlığından Kağıttan kanatlarımı geri ver Paslı prangalardan kurtar bu korkağı Gönlün ki benim cennetimdi, şimdi tek esrede kurban et beni cinnetlerime Hak etmediğim bir armağanın ağırlığında eziliyor ısmarlama gülüşlere aşina yüreğim Hükmüm gözlerimdeki çaresizlikte görmüyor musun? Ziyan bir hayatın anlamsızlığını daha fazla susma ayazda kalmış yanlarıma Bu fikre bela ömür vurmadan kıyılarına, Git Nehar! Şimdi cümlesizliğime ağlasın bütün satırlar Acım aşka adak olsun Kanımda uçurumlanan bu yangıya karışma nehar! Sırrı kirli bir sahtiyana takas ettğimi gözlerime mil çek göz alabildiğine aydınlık sesinle Ben Giz’imden düşmüşüm de, kahır mıdır sanırsın bana ezcümle çığlık kokan intiharlar? Kanserli hücrelerimi söküyorum kalemimin ucuyla ciğerimden Kaygısızlığımı hoş gör nehar Çek işveli gözlerini ruhumun üzerinden Daha bitimsiz bir Leyl var aramızda yaşanması akla ziyan Veylde kavrulmayan yüreklere gelmez ki bahar Beddualarını soluklan cesetlenememiş kefenime Yazıktı de, lanetdi de, hiç di de ama kaç uzaklaşabildiğince dört yanı boran şizofrenyamdan sakın ardına bakma Görme ağlayışlarımı Aklın kalmasın yere kapaklanmış bir cürmün yazıklığında Vakit kin vaktiyken ilikle iliklerime, birikmiş ahlarını da, Sakın Gelme Nehar AYŞEGÜL MOR |