Ve aleykumusselam ve rahmetullahi.
Kardeşinin zor gününde her türlü imkân, o zorluğun bertaraf edilmesi için seferber edilmez mi hiç? İşte Ensar ve Muhacirinin kardeşliği bunun en güzel örnekleriyle dolu değil midir? Fedakârlığın sınırlarını zorlayan, aklın baş edemeyeceği bir duygusal bütünlük ve yardımlaşma söz konusudur onların hayatlarında. Tarihin örneğine bir daha rastlayamayacağı numune bir kardeşliktir onların birliktelikleri. Evs ve Hazreç kabileleri arasındaki düşmanlığın, İslam'ın gönüllere girmesiyle nasıl kardeşliğe dönüştüğüne tarih, imrenerek şahitlik etmektedir. Kâinatın Efendisi (sav) inşa etmişse bir toplumu, elbette "asrı saadet" olmalıdır o devrin adı. O sistem içindeki insanlar birbirlerine azılı düşmanlık ederken; "Ey Rabbimiz, bizi ve iman ile bizi geçmiş olan kardeşlerimizi bağışla." (3) diye dua etmelidir birbirlerine. "Sizden hiçbiriniz müslüman kardeşini sevmedikçe gerçekten iman etmiş sayılmaz." (4) diye emredilmelidir, Onun inşa ettiği numune toplumun insanlarına. Ancak bu emre karşılık verip, düşmanlıklarını terk ederek dostluk kapısını aralayanlar başarabilirdi, bu güzellikleri. Ve, hayatlarında büyük devrim yapabilenler birer "ashab ve yıldız" olup, aydınlatabilirdi, bizim yolumuzu…
Bizdeki sözde kardeslik özde değil. Her şey sözde olduğu için bu yüzden dünya çekilmez oldu.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

 Ve aleykunusselam..

sadakatimiz yara almışsa kardeşliğimiz bundan sonra nasıl devam edecekti..

Acaba..cevabini bulabilirmihiz bilmiyorum ama herkesin şahsına sorması gereken bir soru..kesinlikle..Allah razi olsun..Rabbim kardeşlik ruhumuzu, bağlarımizı kuvvetli kılsın inşallah. .


 .


[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın