Varlığın Kokusunu Almak

Varlığın Kokusunu Almak

Ne zaman ki kafile ayrıldı, öteden babaları “doğrusu dedi, ben cidden Yusuf'un kokusunu duyuyorum; eğer bana bunak demezseniz…
(Yusuf Suresi; 94 ayet)

Bizler Yakup peygamber değiliz elbet, ama duyarlılığımızı yitirmemişsek kendi Yusuf'umuzun kokusunu almamız işten bile değil Hele kendi kuyumuza atılmak da nasip olmuşsa O zaman anlatılmamış rüyaların dili de çözülür bir bir Varlıktan sonraki yokluk da korkutamaz artık bizi Kaldı ki varlığı da bölüşürüz biz; yokluğu da
Olur ki bize bunak diyenler de çıkabilir Şayet yalnızlığımızın kokusunu alabiliyorsak, henüz duyarlılıklarımızı kaybetmemişsek, modern dişlilerin arasında bir meta gibi yitmemişsek; alnımızda ilahi kokularla çıkacağız demektir

Her babanın oğluna bıraktığı kokusu
Yıllar geçse aradan yine kendine döner

Koku, Yusuf'un kokusu olacaksa her şeyden önce gömlek de Yusuf'un gömleği olmalıdır Şayet bir yerinden yırtılacaksa mutlaka arkasından yırtılmalıdır Çağın bize giydirdiği deli gömlekleriyle kendi kokusunu bile alamaz insan; alamıyor da…
Üzerimize sinmiş, yapışmış; öfke, kin, intikam, para, hırs vb kokulardan; bizi kuşatmış olan yıkıcı kokulardan kurtarmalıyız önce kendimizi Bunca hormonlu kokudan dolayı burunlarımız tıkanmış, nerdeyse işlevini tümüyle kaybetmiştir
Var oluşumuzdaki asıl kokuyu, kendi insan kokumuzu hayatın yapışmış kokusundan alamıyorsak, bu kadar kendimize uzak düşmüşsek, Tanrısal bir yağmura kendimizi bırakıp bütün pis kokulardan arınamıyorsak, o büyük yakıcı ateşin sonsuz kokusunu duymaya başlamışız demektir
Değerli bir dostumun dediği gibidir çünkü: “Allah'ın yağmuruna şemsiyeyle çıkılmaz” Günahlarımızın kokusu, sevaplarımızın kokusunu bastırmasın diye… Günahlarımızın kokusu tövbe yağmurlarında yıkansın diye
Çevremizi kuşatan bütün pis kokulardan kendimizi kurtarabildiğimiz ölçüde varlığımızın kokusunu duyabiliriz ancakBedenimize ruh üflendiği zaman insana anlam yükleyen, bütün nimetlerin insanın emrine verilmesini sağlayan kokuyu almalı / anlamalı önce insan
“Ve yapraklı taneler ve (hoş kokulu) reyhan
hangi nimetine Rabb'inin demektesiniz yalan”
(Rahman Suresi, 12-13 ayetler)

O'nun nimetlerine şükran duyan İslam uygarlığının her ferdi, bilir bu nimetlerin kadrini Ve barış içindedir evrenin kokusuyla; Naim cennetinin kokusunu duyar gibi O saf kokuyu aldığında da farkına varır: ölümün kokusu ayrılmaz aslında yaşamın kokusundan
Harflerin de kokusu var, aşkın da kokusu…
Aşk olsun duyabilene

ALINTI
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın