Ey güzel Nebi!
Haddim olmayarak aldim bu kalemi elime ve haddim olmayarak sevdim seni. Üveys’in kapina geldigi gibi boynu bükük geldim kapina. Ömer gunahlarini sirtlanip canina kiymaya geldiginde ona nasil rahmet bakislariyla baktiysan, bana da öyle bak. Erisin bakislarinda gunahlarim.

Ey Nebi!
Rabbim seni gonderdi, gul kokun gulistan yapsin diye. Sen bizim col gonullerimize girdin, gonullerimiz sevginden bir bahce oldu.
Biz agladik, sevgimizin dibine dustu gozyaslarimiz. Hickirdikca buyudu, buyudukce yakti, YAKTIKCA dayanilmaz oldu. Gel ne olursun guzel sultan!...

Ey güzeller güzeli!
Gul yuzlu, nur yuzlu Resul!... Esi benzeri olmayan, basi ve sonu sorulmayan, en guzel olan Rabbim bile seni severken, soyle biz hangi yanginlarda yanalim? Hangi volkanda savrulalim? Lutfen goster yuzunu ya Resul, goster ki asina olsun gozlerin gozlerime, nisanin bulunsun yuzumde, goster ki gonlum senden gayrisini sevmesin.

Ya Resul!
Rahmet yagmurlarinda yika beni. Arinmak istiyorum gunahlardan, silinmek istiyorum dunyadan, heba olan omrume aglamak, yanmak istiyorum. Affet, affet, affet...

Ey güzel Resul!
Konustugunda ruzgarlar esiyordu. Kuslar susup inzivaya cekiliyordu. Gunes sana doguyor, ay sana gulmek icin gokyuzune cikiyordu. Pervazlara konan martilar adini zikrediyordu safakta. Aksamdan sueda misali suzuluyorlar, karanlik gecenin beyaz martilari.
Adina yazilan yazilarin, cumlelerin sayisi yok. Hepsi sana, en guzele, en guzel sekilde, cumlelerin aciz buyuklugunun yaninda.

Ey güzel Rabbim!
Adini adiyla yazdirdigin Resul’un hurmetine senden iki sey istiyorum: Biri senin cemalin, digeri en guzel yarattigin Muhammed Sallallahu Aleyhi ve Sellem’in cemali. Duami kabul et, ya Rabb! Kuddusi’nin gulu olarak kabul et, Geylani’nin tozu olarak kabul et. Buyugumun kapisinda kopegi olarak kabul et. Ama ne olur et guzel Rabbim, ne olur kabul et. (Evvela beni onlara layik et.)

Ama inan cok mucadele ettim kendimle, once nefsim dikildi karsima, “bosver” dedi. Cok gencsin, diledigince yasa, istedigin gibi oku, calis. Sonra bir bir butun duygularini kaybet. Hayani, edebini ve kac zerreden olustugunu bilmedigin imanini.

O’nu yendim Ya Resul! Yendim ve sana geldim. Korkuyorum her seyden, ne olur ac Ravza’nin kapilarini da iceri gireyim. Gormek istemesen de Sana benzemeyen beni kabul et. “Gozukme gozume” dedigin Vahsi gibi yuzumde kara peceyle gezeyim. Sen dinlemesen de ben anlatayim sana cektiklerimi. Inan bana tukenmedi Ebu Cehiller.
Hayallerimi caldilar ya Resul. Sen o gul yuzunle bana gulesin diye. Iste sadece bu yuzden vazgectim hayallerimden. Hayallerimi caldilar ya Resul. Hayalsiz kaldim. Simdi hayalime Sen’i cizdim Ey Sevgili, kara gozlerini, guzel guluslerini ve ahu ceylan bakislarini koydum. Her seher vakti kokunu duydum dualarimda. Her vakit bastigin topraga secde ettim. Hayalim dogru cikti ve Uhud’un eteklerinde tuttun ellerimden, sagnak yagmurlar misali gonlume yagdin.

Sen’i dusunmeye bile hakkim yokken hayal etme curetinde bulundum. Af diliyorum. Ama yuregim sensizlige dayanamiyor. Ya Resul! Adina adim yakismiyor biliyorum. Ahlakim Seninkine hic benzemiyor, ama ortada kaldim. Bir yanimda Sen varsin, Senin hayatin. Bir yanimda ben varim, yanimda nefsim ve hayati. Cek cikar beni bu dustugum kuyudan. Cigligim karanlikta kayboluyor Ya Resul. Ey guzel sevgili, Akbe’de verdigim sozleri unutmadim. Sen bana ellerini uzatmistin, ben boynumu koymustum avuclarina. Her seyden vazgecmistim. Bir tek canim vardi yolunda feda edebilecegim.

Sen Huneyn’de carpisirken ben korkmustum ya Resul ve amcan Abbas’in sesi geldi uzaklardan. “Akabe’de biat eden, ona dogru gel.” Ben butun korkularimi atip ve cesaretimi yuregime takip, imanimi sirtlanip sevda atesiyle “Lebbeyk, Lebbeyk” diyerek kostum eteklerine. Dizlerine kapandim. Söz dedim ya Resul, “Darinda ve varinda seninleyim”. Orumcekler Sana orerken, ben Sana dua ediyorum Veda Tepeleri’nde. Simdi benim pesime dustuler, oysa beni ne orumcekler sakliyor ne de Veda Tepeleri’nden “Amin” sesleri duyuluyor. Cok dardayim Ya Resul. Uhud’un tepelerinden Hamza’yla, Ömer’le, Ali’yle, Ebu Bekir’le, Osman’la ve kanlari Uhud’a dusmus sehitlerle dua et, “Amin” seslerini, “Geldim” sesini duyayim. Yapraklar zikire durmusken, binlerce kez aniyorken gel Ya Resul.

Cole dusmus gibi sana susadim. Elinden kuru yapraklarima Kevser icir ya Resul. Yureginden yuregime bir zerre feyz ya Resul. Ey Sevgili, Ay’a ve Gunes’e bakmak cok guzel, ama tutmak cok zor. Ustune sensizligimi koydugum zaman tasiyamiyorum. Ben layik degilim biliyorum ama sana ev sahipligi yapan Ebu Eyyub’un hatirina, surlarinda kanayan Ka’b Bin Malik’in hatirina, buyuk kumandan Fatih’in hatirina, Akabe’de verdigimiz sozun hatirina, dardayim ya Resul, ne olur gel. Ilk ve son kez bak, kül olayim bakislarinda.

Varligim Sana, kanim sehadetine tutsak. Yetim biraktigin yuregim oyle Sana agliyor. Sen gel de yetimligimi unutayim. Sen gelirsin diye Ay her gece ikiye ayriliyor. Ben Sen’i tekbir sesleriyle bekliyorum. Ensar gibi degil ama oylesi bir hasretle, hic gormedigim yuzunu her seyden cok ozluyorum.

Siyah bir ortuyle cikiyorum karsina...
“Nicin?” dersen yuzundeki nurun, gozlerindeki o isigin kalbimi durdurabilir. Affet bizi ya RESUL... Nasil affedecegini bilmeden geldim kapina. Sana salat u selam getirmekten aciz ummetin olarak geldim. Aciver kapilari ya RESUL, aciver de al beni gonlunden iceri, arindir yuregimdeki kirleri.

Ya Resul!
Fatima gibi yakismak istiyorum sana, Ömer’in agladigi gibi aglamak, Ebubekir’in yandigi gibi yanmak...
Gel YA RESUL, gel de aydinlat asirlar otesindeki karanlik dunyami, gel de yine seccadeler islansin. Sonsun yildizlar bakislarinda, denizler col olsun, coller ummanlara donsun. Alemler nurunu asirlar sonra bir kez daha gorsun.

Bir dusmanin vardi senin, Ebu Cehil, bilirdin, gorurdun. Biz Ebu Cehilleri ayiramaz olduk. Gun oldu ezan okuyacak Bilal bulamadik. Bilemedik sana el acmasini, Fatima gibi boyun bukemedik. Hendekte kazdigin kuyulara once biz dustuk, seni taslayan Yahudi’nin eline tasi biz verdik. Pislikler akittilar basindan, biz oylece baktik sana. Sovduler dinledik, kovdular aldirmadik. Biz sana donup bakmadik. Hic aglamadik ardindan yuregimizle. Sen “Gececek” dercesine guluyorsun hep. Senin cilen tamam oldu. Bilmedik o cilenin bize gelecegini. Cenneti kazanmak kolay sandik, cemalin kolay sandik, cunku biz ahmaktik YA RESUL, biz ahmaktik O gun seni taslayan Yahudi, bu gun hurriyetimi aldi elimden. Basindan pislikler dokenler ziynetlerimi caldi. Oyle Ebu Cehiller vardi ki YA RESUL, insanligimi aldi. Yollar bir misali oldu kole pazarlarinin, fakat bu pazarda ne alan belli ne de satan...

Ey güzeller güzeli!
Fatima alti ay dayanamadi sensizlige, biz asirlardir sensiziz. Damarlarimiz kurak topraklar gibi. Bir yilan kadar olamadik, sonra ulasmak icin, hicbir kapiyi zorlamadik.

Ey Sevgili!
Ne olur gel...Gunahkar ummetinin son haykirisi bunlar. Bir corak toprakta batiyoruz, karanlik bir sona dogru yol aliyoruz. Ne olur gel de titretsin feyzin kalbimizi, yuzum olmasa da huzuruna cikmaya, buyuklugune siginirim.


                                                               ~*~Selam ve Dua ile ~*~