|
Konu Başlığı: Tevafuk bu ya Gönderen: Sümeyye üzerinde 03 Temmuz 2010, 15:37:32 Tevafuk bu ya... “Ölümlerden ölüm beğen benim için; sana en fiyakalı yenilgimi sakladım” Gece soğuk Hüzün karası her yan, Sadece iki kişiyi üşüten rüzgarlar icat etmiş üçüncü kişiler ve bir kuş, minicik elleri ile camı tıklıyor Pencere kenarında üşüyenlerin en güzeli “Al beni”, “al içeri” diyor Üzerimde bir Alihanlık hali, Küçüğüm Bir sincap kadar küçük… Bu deniz köpürdü de duruldu şimdi, Rıhtımı döven her dalga giderken ruhumu da götürüyor, İşte bu şarkı, işte şu kulağımızda çınlayan “Yağmur toprağa düşer…” Ben hiç mutlu olunca şiir yazmadım ki, Taşlar yazdı ne yazdıysa Şimdi bu sevdalı başı kabul edecek kaç yastık var ki? Zümrüd-ü anka kuşu giderken kafdağına İki masal düşürmüş ardına, Biri sana, biri bana Bir gözyaşı kaç yüzgörümlüğü eder? Sen gülümsemeyince, İnce ince kar yağar bu şehre… Bir palmiye altında gölgelenecek kadar Kentimden uzaktayım Kendimden demedim farkındaysan, Bir harf değil fark Bir can artı iki nokta Bir yer ayırt bana eyüp, mezarlık yokuşunda Geleceğim Salacakta kalbim denize düştü Bu kaçıncı şemsiye açmayışın yağmurda, Kız kulesi de üşür mü? deme, Ya sen olmayınca… O yoldan her gün iki kez geçeceğim Her adımda şükrümü tazeleyeceğim, Mor bir bakıştayım muttasıl, Sana melekleri kızdırmadan geleceğim, Bu aralar çok “tuhaf”ım sorma Deli deseler de adıma, İçim kıpır kıpır umrumda mı dünya “Tevafuk” işte hadi yine aynı anda; “Seni Seviyorum” "Alıntı" |