๑۩۞۩๑ İslami İlimler Dunyası ๑۩۞۩๑ => Dini makale ve yazılar => Konuyu başlatan: Zehibe üzerinde 10 Ekim 2009, 20:10:14



Konu Başlığı: Şükür, neredeydi?...
Gönderen: Zehibe üzerinde 10 Ekim 2009, 20:10:14
(http://www.karakalem.net/imgs/gul.jpg)

Şükür....
Ne zaman kaybettik seni biz?..Ve ne zaman bu kadar sitemkar, bu kadar hoşnutsuz olduk..
Yediğimizin içtiğimizin, gördüğümüzün, gezdiğimizin, işittiğimizin, hissettiğimizin, tattığımızın, tuttuğumuzun,
en mühimi,
aklımızın
ve sağlığımızın,
şükrünü ne zaman kaybettik biz?..

Biz şükrü kaybettik, stresle sardık bedenimizi..
Sinir sistemine yüklendik farkında olmadan..
ve ince ince ağlarla tüm vücudu kaplayan sinirler, organları ve hatta zihinleri hasta etti, geri dönüşümsüz hasarlar verdi..
Cilt ile sinir sistemi aynı kökenden yaratılmıştı, ciltten çıktı hastalıkların kimileri..
Evet, sinirdi, stresti, mutsuzluktu, hoşnutsuzluktu, karamsarlıktı, tatminsizlikti
ve şükürsüzlüktü hep şikayetlerimiz..
Dilimizden eksik etmediğimiz..

Ne ki, şikayetin ucu nereye gidiyordu, bilmediğimiz..
Şükrü bulsak yeniden, gelir mi mutluluğumuz, huzurumuz, kanaatkarlığımız, ruh ve beden sağlığımız??..

Neydi isteyip de alamadıklarımız??
Daha iyi bir ev mi, araba mı, giysiler mi, yiyecekler mi, turlar geziler mi?..
Başarı mı, övgü mü, itibar mı, kibir mi?..
Uğruna mesailerimizi, emeklerimizi, zihnimizi harcadıklarımız?..
Neydi sahi
"aradığımız"..

Aradığımız, aslında kaybettiğimiz "şükrümüz"dü..
Başka hiçbir şeyle dolmazdı içimizdeki boşluk ve hoşnutsuzluk..

Ama şükür yoktu ortalıkta,
ve içlerimiz
bomboştu..

Hayatlarımız, bir ucundan delinmiş çuvaldaki tanelerin boşalması gibi boşalıyordu..Boş bir çuvala dönüyordu..

Püff dese rüzgar; düşecek, yıkılacak bir çuval..

İman zedeleniyordu, hayat boşa sarf olunuyordu..

Her yerde bir kayıp esintisi, esip duruyordu...

Ama yaşlı bir teyze buldu onu..
Ekmek bulamadığı günlerde, onunla doydu..
Ölmekten değil, ölmemekten korktu..
Açlığa ve hastalığa sabretti..
İşte, tüm mesailerini dünyalık emeller, hırs ve ihtiyaçlar için sarf etmemişti,
çuvalında bir tanecik buğday yoktu belki..
Ama hepimizden büyük bir serveti vardı..

Şükür..

O şükür dedikçe ışıldadı gözleri...
O şükür dedikçe utandım gözlerimden..

Şükür.. dedim..
Neredeydi?..

 [Rabia Nazik Kaya]


Konu Başlığı: Ynt: Şükür, neredeydi?...
Gönderen: Ekvan üzerinde 04 Nisan 2011, 12:16:45


    İlginçtir..Sabah bir hadisin meali dönüyordu aklımın içinde..Sorgusuz sualsiz cennete gidecek üç gruptan biri;her halukarda şükredenler olacak inşaallah..Kendimle cedelleşiyordum..Her halime şükreden biri miyim?Değilsem neden değilim ?diye..Ve ..Tevafuk işte..Bu yazıyı okudum ..Şimdi sıra geldi..Üstüne bir bardak soğuk su içmeye..Hak ettim ben bu suyu..Elhamdülillah..


Konu Başlığı: Ynt: Şükür, neredeydi?...
Gönderen: Rüveyha üzerinde 08 Ağustos 2014, 20:28:02
Esselamu Aleyküm..
Mevlam razı olsun kardeşim..Evet sümeyra abla insan cebeleşiyor kendiyle.Mevlamın sabrının büyüklüğünden, ben kendimden utanıyorum..O ki şükürsüzlüğümüze sabr ediyor ola ki şükr edenlerden oluruz diye..İnşaAllah Mevlam şükrü bol kullarından kılsın..Mevlam merhamet etsin bizlere..


Konu Başlığı: Ynt: Şükür, neredeydi?...
Gönderen: Pelinay üzerinde 08 Ağustos 2014, 20:59:44
Ve aleykumusselam.amin ecmain inşALLAH..ne utanç verici ki koskoca bir ômrü onca nimet içinde şükürsüzce geçirdik..Dünyanin koßuşturmasindan bize bunca nimetleri lutfedene şükretmeyi bike unuttuk..
bazen yaptik belki.ya da yapmaya calistik..ama bu bize bir hediye veren birisine ettiğimiz tesekkurden bile  daha samimiuetsiz,daha küçüktü belki..
Rabbimiz o kadar merhametli ki bunca şükursuzluğumuze ragmen bile bize olan nimetini eksiltmedi.
bize verdiği ama Şükrunu eda edenediğiniz her nimer için Rabbimize sonsuz hamdü senalar olsun..


Konu Başlığı: Ynt: Şükür, neredeydi?...
Gönderen: Ceren üzerinde 08 Ağustos 2014, 21:16:17
Ve aleykümselam.Rabbim bizi her şeye karşı sabır gösterip,şükür etmeyi nasip etsin.Şükürsüzlüğe karşı bizi korusun.