ßeyaz dilekler

ßeyaz Dilekler..

Kavrasak apak haberi

Yağsa vahiy içimize Sıradanlaştırmasak saniyelerimizi

Kavrulsak Mekke özlemiyle Ağlasak eskisi gibi yine Kudüs için

Şehadetin özlemini yine taşıyabilsek

Cihadın kafirle savaş dışında başka anlamları olduğunu ifade etmek için bu kadar zorlamasak kendimizi

Şu elimizdeki gazeteyi bir kapatsak

Fişini çeksek bilgisayar adı altındaki vakitsavarın

Komşulara gittiğimizde biraz da hayır konuşsak

Yapmadıklarımızı söylemesek, söylediklerimizi yapsak

Başkalarından beklemek yerine kendimiz ilk adımı atsak

Arkadaşımıza ‘Ben yanlış yapınca bana mutlaka söyle bunu tamam mı, uyar beni’ desek

Şehrin koşuşturmasına bu kadar kaptırmasak kendimizi

Çocuklara tebessüm etsek Tebessüm etsek eşimize

Camilerin yanından onları fark etmeden geçmesek

Çocuğumuza güzel bir şiir, güzel bir dua öğretsek

‘Bugün de bir ayet ezberleyemedim, tüh be!’ desek

‘Bazen ALLAH’ı unutuyor muyum ne’ desek, ‘kendime ALLAH’ı hatırlatacak arkadaşlar bulmalıyım’ desek

Çarşıda selam vererek yürüsek

İçinde hoşumuza gitmeyen adamların resimlerinin asılı olduğu dükkanlara girdiğimizde öcü görmüş gibi çıkıp gitsek oralardan

Bu ay yine bir dergi bile almadım

Bir sohbete bile katılmadım
Cuma hutbesinde bari uyuklamasam desek

Arkadaşlarımıza ‘ALLAH’la aran nasıl?!’ desek

Metrodan inerken binmek için sabırsızlanan adama, sabırsızlanan ve inişimize engel olan adama şöyle bir bakışımız yetse

Yürüyen merdivenlerde sadece merdivenin yürüyebileceğini zannedenlere ‘sağa çekilir misin kardeşim, ille Avrupa Birliğine girmeniz mi gerekiyor yürümeyeceksen sağda durmanın senin için de toplum için de iyi olacağını fark etmeniz için’ Desek

‘Türkiye Avrupa Birliği’ne girmese de olur’ demeyi de eklesek

Namazı kaçıracak gibi olduğumuzda cami aramak yerine olduğumuz yerde namaza durabilsek

Babalar karar alsalar, Mesnevi okumayana kız vermeseler Bir Hadis kitabının kapağını üç ay açmayanın ehliyetini iptal etseler polis amcalar
İstanbul’da yıllardır yaşayıp da bir Osmanlı camisinde namaz kılmaya kalkışmamış adamlara azıcık kızsak

Anne babalar çocuklarına ‘Ne oğlum, hep ödev, hep ödev! İnsan biraz da açar Sezai Karakoç’tan bir yazı okur şöyle sesli sesli… Tüm ev de dinler’ deselerKimse çocuklarını dershanelere göndermese Dershaneler kapılarına kilit vursalar

Mimarlar, müteahhitler diktikleri apartmanları bari kıbleye dönük dikseler Resmi dairelere tezhipli hatlı güzel levhalar asılsa Sultanahmet’te, Süleymaniye’de, Fatih Camiinde ve bilumum merkezi camilerde Safahat okumaları, Hadis okumaları, Sezai Karakoç okumaları yapılsa

Arif Nihat’ın Naat’ini ezbere bilmeyeni herhangi bir amir yapmasalar
Yemekler evlerde sofralarda yense

Yemekten önce ve sonra elini yıkamayanların burnuna sert bir enfiyeyi dayasak, bir güzel hapşırsalar

Kabe’ye karayolu ile, tren yolu ile gitmek mümkün olsa Orta okullar yine eskisi gibi altı yıl, ilkokullar beş yıl olsa Okullarda Fuzuli’nin, Yunus’un şiirlerini orijinal yazısından okuyabilse çocuklarımız

Bu yazı bitmese… İçim hep güzel şeyler dilese…

ALINTI
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın