Hiç düşündünüz mü?

Birinden bir şey isterkenki halinizi

Ya da başınıza geldi mi?

Mecbur kalıp birilerinin kapısına gidip eksik olan bir şeyi istemek

Komşunuzdan bahsetmiyorum, acil durumlarda aldığımız ödünçler de değil bu

Hiç tanımadığımız birilerinin kapısına gidip, ihtiyacınız olanı istemek

Nasıl şeyler derseniz

Hani ekmek gibi, makarna gibi, pirinç ya da bulgur gibi… Yani yemek için bir şeyler Peynir ya da zeytin… Hepsini düşünebilirsiniz

İstiyorsunuz, alacak imkânınız, çalışıp kazanacak kudretiniz de yok

Üstüne kimseniz de yok

Hiç yaşamadıysanız buyurun hep beraber empati yapalım Bu şekilde ne kadar hissedilirse o kadar hissedelimAncak şu bir gerçek ki; bazı duyguları bizzat yaşamadan hissetmek neredeyse imkânsızdır

Birçoğumuz, bu sorularımı okurken, “ Allah göstermesin Rabbim namerde muhtaç etmesin” demiştir haklı olarakYa da henüz çok gencizdir ve hoyratça konuşabiliyoruzdur; “Açlıktan ölürüm yine de kimsenin kapısına gitmem” gibi

Zira ben de böyle düşünüyorum, asla gidemem diyorum

Nerden çıktı bu konu derseniz

Günlerdir evdeyim İçimden hiç şöyle dışarı çıkıp gezmek, alış veriş yapmak ya da etrafı izlemek gelmiyor

Yorgunum…

Sanki her güne yorgun olarak başlıyorum Böyle bir ruh hali içindeyken, annemin “Artık yeter çık dışarı” dediği bir gün Hazırlanıp iniyorum Tam asansörün kapısından çıkıyorum ki; apartman merdiveninde yaşlı mı yaşlı bir teyzecik Beli bükülmüş, yüzünde kırışmamış yer yok Ancak yine de ışıl ışıl bir çehre

Merdivenlere oturmuş, soluklanıyor

Önce birini görmeye geldi sanıyorum Ya da birilerini bekliyor, yorulmuş olmalı ki oturmuş

İçimdeki o dayanılmaz merak yine alt edip soruyorum

“Hayırdır ninem” demekle ninem anlatıyor:

Gelini ve oğlu depremde ölmüş Üç torunuyla kalmışlar Kimsesi yok, çocuklar küçük Yeri gelmiş bahçelerde çalışmış, yeri gelmiş merdiven silmiş, temizliğe gitmiş Torunları için ne gerekirse yapmış

Şimdilerde ise, yaşlı diye kimse iş vermiyormuş

Çekinerek: “Kızım” diyor “Çocuklarının eskileri olan varsa verirler mi benim torunlara?” “Verirler ninem“ diyorumZoraki yutkunduğum yaşlarımla “Ekmek, çay ne olursa olur Para istemiyorum kızım! Öksüzlerin karnı doysun yeter”diyor

“Çıkalım” deyip koluna giriyorum nineciğin

Merdivenlere yöneliyor on kat çıkamazsın dediğimde, “Asansör kullanmayı bilmiyorum ki…” diyor Giriyorum koluna on katı beraber geziyoruz (Bu arada hiç görmediğim komşularımızı tanıyorum bende)

Ve hayatımda ilk defa birinden bir şey istemenin ezikliğini yaşıyorum Ninem çekiniyor isterken… Belli ki bu yaşta ona da zor geliyor Nasıl gelmesin ki, ben başkasının halini anlatırken eziliyorum, o kendine istiyor

O kadar acı bir şey ki birinin kapısını çalıp, bir şeyler istemek

Eve kendimi zor atıyorum

Şükür secdesindeyim

Nelere şükredeceğimi şaşırmış bir halde, sayıp duruyorum verilen nimetleri

Şimdilerde, ”Rabbim bizi kimseye muhtaç etme, şükrümüzü azaltma Verip azdırtma Elimizdekilere şükreden kullarından eyle” derken Bâ duayı daha önce hiç yapmamış gibi hissediyorum

***

Siz birinin kapısına gidip, sırf ihtiyaçtan bir şey istemenin ne demek olduğunu bilir misiniz?

Ben bilmiyorum ancak, isteyenin yanındayken bile ne kadar acı bir durum olduğunu biliyorum

Rabbim kimseye bu durumları yaşatmasın

Vesselâm



 
Saadet Bayri FİDAN
 

Amin amin amin..hakikaten empati yapması bile zor bir durum;Rabbim bizi kimseye muhtaç etme, şükrümüzü azaltma Verip azdırtma Elimizdekilere şükreden kullarından eyle....