Sınıftaki Tek Müslüman

Sınıftaki Tek Müslüman

Cem Örnek

Malum olduğu üzre, misyonerlerin gerek Türkiye’de gerekse dünyanın her ülkesinde çok ciddi faaliyetleri var.

Burası Almanya, Avrupa’nin göbeği. 80 milyonluk nüfusunun yaklaşık 4,5-5 milyonu müslüman. Çoğunluk hristiyan.

Biz burada doğup büyüdüğümüz için alışığız. Fakat bazen kalbimiz çok daralıyor, aralarından ayrılıp Allah’a sığınarak biraz olsun rahatlıyoruz. Kalp bu, kasvetli kalplerle beraber oturunca kasvete bürünüyor.

Okulda ders odasında sağ tarafımda bir Yahova Şahidi, onun yanında da bir Eritre’li, hem de Habeşli, ‘Petros’ adında, atalarının müslüman olduğu bir hiristiyan, İslâm’a çok meyilli. İngiliz işgalinden sonra Eritre’nin büyük bir bölümü misyonerlik faaliyetleriyle hristiyanlaştırılmış. Şu an devletin %50 si müslüman ve %50 si hristiyan.

Habeş denince akla Hz. Bilal-i Habeşî (r.a.) gelir. Bunu ona hatırlatır ve kendisine iyi davranmam gerektiğini söylerim. “Çünkü sen bir Habeşlisin, sizin atalarınız benim Peygamberimin Sahabelerini ülkelerinde barındırdı, benim de bu yüzden sana iyi davranmam gerek, derim.” O da memnun oluyor buna. Sol tarafımda bir misyoner, önümde ise koyu bir hiristiyan, oturuyor. Arkamda da bir duvar. Sınıfta tek müslüman benim.

Devamlı birbirimize tebliğ yapıyoruz. Fakat iyi anlaşıyoruz. Çok tuhaf değil mi?

Ben okulda Kur’ân okurken onlar inadına bana gösteriş yapmak için İncil okuyorlar. Tenefüslerde Yasin okur, yüzüme sürer, öpüp başıma koyarım. Onlar da şaşkın gözlerle bakıp dururlar. İyi anlaşıyoruz, çünkü iyi davranır, yardımcı olurum onlara.
Bir gün yanımdaki misyoner, İslamî bir kitab okurken İncil’i bana göstererek

-Bunu okumalısın, dedi

-Sen de Kur’ân okumalısın, dedim

Gülüp geçti.Bir gün İncil’de Peygamber Efendimiz (s.a.)’in müjdelendiği ayetin ingilizce metnini ‘müslüman biri tercüme etmiş, misyonere gösterdim. Mütercimler orjinal İncillerde ‘Muhummedim’ diye geçen kelimeyi “teselli edici” diye tercüme etmişler ve ediyorlar. Dolayısıyla aslını rüyasında dahi göremeyen, meal ile hatta İncilin mealinin mealini okuyarak amel eden ve dahası bilgisi olmadan ayetleri kendi kafalarına göre yorumlayan hristiyanlar bunu kabul etmeye yanaşmıyorlar, ‘zannetmiyorum’ diyerek geçiştiriyorlar.

Fakat ona ingilizce metni gösterince aramızda şu diyalog geçti:

- Bak Ronald işte şu elindeki kağıtda ingilizce olarak bu ayetin hakiki tercümesi yazılıdır, al ve oku.’

Okurken ben ona:

- Tröster’ (Almanca: teselli eden) diye tercüme edilen kelimenin aslı ‘Muhummedim’ kelimesidir, bu bir isimdir ve isimler tercüme edilemez. Senin ismini Almancada aynı olduğu gibi, başka dillerde de aynıdır. Tercüman bir hata yapmış. Son Peygamber yani ayette geçen isim Muhammed’dir. Muhummedim kelimesinin ‘im’ eki İbranicede bir kimseye hürmet ve saygıyı ifade eden bir ek kelimedir. Bu İbranicede böyledir, Almancada böyle bir şey yoktur. Dolayısıyla kelimenin aslı Muhummed’dir ve İbranicedeki manasi, Arapçadaki Muhammed kelimesi ile eşdeğer, yani aynı manadadır. Ve o işte ahir zaman Peygamberidir. Sana O’na itaat etmen emrolunuyor, neden itaat etmiyorsun?

- !...

Çıt yok. Biraz durakladı ve hayretle şunları söyledi:

- ‘O zaman hak din İslâm’dır.’ dedi ama hemen toparlayarak: ‘Yok yok bu olamaz’ diyerek uzaklaştı.

Bunun gibi domuz eti yeme ve alkol içme yasaklarını İncilde kendilerine söyleyince;

- ‘Bu olmaz’ diyerek geçiştirdiler ama, gene de şaşırdılar ve kendi dinlerinden şüpheye düşmeye başladılar.

Hatta o zaman Habeşli hristiyan ile misyoner birbirlerine girdiler. Habeşli, ben misyoner ile konuşurken yanımıza geldi ve sordu

-‘Ne konuşuyorsunuz?’

-Domuz etinin haram olduğunu ve bunun İncil’de yazdığını...’

Birden galeyana geldi ve beni doğrulayarak

-Evet, bunu ben de bir kaç yerde okudum!

-Olamaz!

Misyoner ile birbirlerine girdiler, Yahova Şahidi ise aval aval baktı. Misyonerin morali bozuldu, yerine oturdu. Habeşli ise koyu hristiyanın yanına giderek o ayetlere baktılar. Kendi aralarında konuşarak yerlerine oturdular, yanıma da gelmediler.

Sınıfımdaki hristiyanları bir gün Stuttgart’taki Kuba Camisine götürdüm. Yetkili şahıslarla beraber İslâm ve cami’yi anlattık, sorulara cevap verdik. Hepsi çok memnun oldular. Hz. Ali (r.a.)’nin şu sözü ne kadar manidardır! ‘Kişi bilmediğinin düşmanıdır’. Artık alaycı tavırları gitti ve İslâm’a ve şahsıma saygıları oluştu.

Önemli olan bizim onlara güzel örnek olmamız. Allah bizlere kolaylıklar versin, onlara da hidayet nasip etsin.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın