Sen'i bulan neyi kaybeder?

Ben bu yolculukta rızanı kazanmaya çalışıyorum Allah'ım!

Sözüm niyetimden filizleniyor Dar kelimelerimin içinde çaresizim; dudaklarım titriyor haddini aşmaktan
Sadece diliyorum

Aczimi koydum avuçlarıma; her gün yıkanıyor yüzüm

Bilmem bir gün ulaşabilir miyim razı olduklarının iklimine?

Düşüncelerim Sırat gibiDüşmekten korkuyorum benlik gayyasına

Uçurumdan korkar mı Sen'i bilen?

İmanın eşiğinden geçen, düşer mi?

Bir kaşık bile değilken deryanda aklım, neyi alıp nereye boşaltacağım Allah'ım?

Sen'i bulan, bütün mülke sahip olurmuş Kucağında demetlenirmiş kainat

Sen'i bulan, güneşe yakınmış Yıldızlar dökülürmüş görmeyi bilenlerin avuçlarına
Ayrı ayrı öğretirmiş her yıldız,mesafelerin dilini Sadece vadiler içinmiş derinlikler

Gökyüzüne bakıyorum Süzülerek giden bulutların vazifesi farklı mı benimkinden?

Açtığımızda gözlerimizi, söyleyebilirmiyiz bir an dahi yalnız olduğumuzu Allah'ım?
Hep bizimlesin

Endişeyle sindiğimizde bir köşeye, ne zaman göremedik ellerimize uzanan nurdan iplerini?
Tutunamadıksa gafletimizden

Ey sevgililerin en Sevgilisi!

Yaşamanın tadı seni bulmadaymış

Seven Sen'sin sevilen de

Sen'i bulan neyi kaybeder? Sen'i kaybeden neyi bulur?





Alıntıdır

     Son cümle hayat düsturumuz olmalı..Bulanlardan..Bilenlerden sormalı...

          Sen'i bulan neyi kaybeder?

                Elbette cevabı biliyoruz..Peki gerçekten o noktada duruyor muyuz?