Suskunluğun derinliğinde çağlamak

Suskunluğun derinliğinde çağlamak

Hangi nefis temize çıkarılabilir, içinde iman taşıyan hangi kalp küçümsenebilir?
Küçük işler, küçük hesaplar, küçük makamlar, küçük hazlar peşinde koşmak; ne kadar haysiyet küçültücü, kalbi perdeleyici, zihni örtücü, idraki daraltıcı…
Bu bana böyle dedi, şuna şöyle dedi, buna öyle baktı; fasit dairede kazananı olmayan mücadele…
Galibi de mağlubu da bir, konuşan kaybediyor, dinleyen zarar ediyor…
Sükûn içen içini temizliyor, sabır soluyan sadrını nurlandırıyor, zandan kaçınan zulümden kurtuluyor, gıybet etmeyen yüceliyor…
Uygulanmayan bilmek, hayata hâkim olmayan hikmet ne işe yarar?
Hayata geçmeyen iman; yeniden ele alınmayı, yenilenmeyi, derinlere inmeyi bekliyor…
Kendini bilmek için okumalı evvela kişi, kendini bilmeden okumalar yarım okumalardır; meyvenin hamı, pişmeyen yemek, yolun yarısı gibi…
“Kardeşlerinizi tenkit etmemek ve onların üstünde fazilet füruşluk nevinden gıpta damarını tahrik etmemek” Kaç defa okunsa anlaşılır, hale yansımadıkça hayata akmadıkça, kaç bin defa okunsa ne kıymet ifade eder? Keyfiyete işlemeyen kemiyet kazanımlar ne kar sağlar?
Kömür çokluğu elmas karşısında bir kıymet ifade eder mi? Kalbe işlemeyen, sadra yansımayan kelamlar; kömür kabartmasından ve karatmasından başka ne iş işler?
Okumak yetmiyor anlamadıkça, anlamak yetmiyor idrak etmedikçe, idrak etmek yetmiyor ruha işlemedikçe…
Niyetleri temizlemedikçe, niyete ruh, ruha ihlâs katmadıkça konuşmalar tenden öteye geçmiyor…
Akıl midesine gelen hikmet, kalp kabıyla bütün latifelere, latifelerden azalara taşınırsa tasannu, ucb, fahr, riya, şöhret, gıybet, haset, nefret, boş konuşma gibi kötü hasletler uzak olur; nefis kandıramaz, şeytan kancayı takamaz…
Nefsiyle mücadele ve mücahede eden, şeytandan istiaze ve istiğfarla Allah’a sığınan; vakti kalmaz ki mümin kardeşiyle didişsin, onunla çekişsin, onunla çatışsın…
Muhabbet ve uhuvvet kalır geriye; kardeşinin hatasını görürse Settar ismi tefekkürüyle hatayı örtmeye çalışır, Rahim Gafur isimlerine ayine olmak ister, afla yaklaşır, bağışlamakla bağrına basar…

Hiç birimiz kusursuz değil, hiçbir zaman da kusursuz olmayacağız; bize düşen kusur gösterici olmak değil, kusur örtücü olmak… Okumaksa önce kendimize okumak, itham etmekse nefsimize itham etmek, şefkat etmekse kalplere şefkat etmek, nefret ise nefrete, kinse kine, adavetse adavete, muhabbetse muhabbete…
Bütünün parçaları birbiriyle çarpışırsa bütün nasıl var olur?
Vücud nasıl devam eder, fabrika nasıl çalışır?
Gün olur vücud sönmez, fabrika çark etmez mi?
İyisi mi başkalarıyla konuşma kalabalığında kaybolmaktansa, suskunluğun derinliğinde, her birimiz hepimiz için hep birlikte çağlayalım:
“ Ya Rab kusurumuzu affet Bizi kendine kul kabul et Emaneti kabzetmek zamanına kadar emanette emin kıl”
Ve ekleyelim: “ Allah’ım, bizi nefsin ve şeytanın şerrinden, insi ve cini şeytanların şerrinden muhafaza eyle” Âmin

Hüseyin Eren

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın