Peygamber Sevgisi

On dört asır evvel, yine bir böyle geceydi
Kumdan, ayın on dördü, bir öksüz çıkıverdi!
Bir nefhada insanlığı kurtardı O masum,
Aciz ki ezilmekti bütün hakkı dirildi;
Zulmün ki, zeval aklına gelmezdi, geberdi!
Dünya neye sahipse, O’nun vergisidir hep
Mudyun O’na cemiyyetki medyun O’na ferdi
Medyundur O masuna bütün bir beşeriyyet
Ya Rab, bizi mahşerde bu ikrar ile haşret.

Mehmet Akif

RASÜLULLAH MUHABBETİ

Abdullah b. Ebu Bekir’den:
“Sab. Muaz (r.a.) Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’e: Ya Rasülullah! Sana bir çardak yapmayalım mı= hiç olmazsa altında rahat oturursun. Biz de senin yanında bir takım süvarileri bıraktıktan sonra düşmanla karşılaşmaya çıkarız. Cenab-ı Hak eğer bizi üste çıkarıp onarı yenilgiye uğratırsa ne ala. Yok eğer diğer ihtimal olarsa o zaman hiç olmazsa yanında kalan süvarilerle birlikte bizimle beraber savaşa çıkmayanların yanına dönersin. O zaman onlar seni korur. Ve seninle beraber savaşa çıkarlar. Zira onların içinde öyle kimseler vardır ki bizim sana olan bağlılık ve sevgimiz, onlarınkinden fazla ve hayır ile dua etti. Sonra da Rasülullah (s.a.v.)’a altında istirahat edeceği bir çardık yapıldı.

Bundan sonra Peygamber Efendimiz (s.a.v.) Ka’b’ı ortalıkta göremedi ve –Ka’b ne yapıyor? Birkaç gündür gözükmüyor diye sordu. Ona: -hastadır, dediler. Bunun için kalkıp Ka’b’ın yanına hazır bulunan annesi de- Cennet sana kutlu olsun, dedi. Efendimiz (s.a.v.): Allah’ın nam ve hesabına konuşan bu kadın kimdir? Diye sordu. Ka’b’ın annesidir, dediler. Peygamber Efendimiz (s.a.v.): Ey Ka’b’ın annesi, sen ne bilirsin? Belki senin oğlun kendisine yararı bulunmayan bir laf söylemiş ve yaptığı iyilikler Allah (c.c.) yolunda olmadığı için ona bir yarar sağlamamıştır, buyurdu.
Bir gün Efendimiz (s.a.v.)’i ziyaret ettiğimde yüzünün rengi soluk gördüm. Ya Rasülullah! Babam sana feda olsun. Benzin niçin solmuştur? Diye sordum. Üç gündür bir canlının yiyebileceği herhangi bir şey karnına girmemiştir. Buyurdu. Bunun üzerine hemen kalkıp gittim ve develerini sulamakta olan bir yahudiye rastladım. Ona kovası bir hurmaya olmak üzere su çektim kuyudan. Efendimiz (s.a.v.) yanına döndüğün zaman ben de bir miktar hurma birikmişti. Bana bu hurmaları nereden getirdin? Diye sordu. Ona durumu anlattım. Ey Ka’b! Beni seviyor musun? Buyurdu. Babam sana feda olsun, seni sevmez olur muyum? Dedim. Beni seven kimseye yoksulluk, selin kendi yatağındaki akışından daha hızlı olarak yol alır, senin başına bir bela gelecektir. Ona karşı kendin için bir silah hazırla, buyurdu.

Rasülullah (s.a.v.) sevgisi ile ilgili bir mülahaza
“Eğer Adem (a.s.), cennete, yediği memnu (meyvenin cezası olarak yeryüzüne indirileceğini ve kendi sulbünden Hz. Muhammed (s.a.v.) gibi bir insanın geleceğini bilseydi, o memnu ağacı dallarıyla birlikte hepsini yerdi” denilmiştir.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın