Oku !

Oku !

Evet, insana yol gösteren birer haritadır kitaplar ve bu zor imtihanda imtihanımızı kazanmak için bir vesiledir bizlere. Derin yaralarımıza merhem ve şımarmış benliklerimize de birer tokat olurlar.

Önümüzü aydınlatıp, gideceğimiz yolumuzu ve varacağımız durağı gösterirler bize. Neyi, ne zaman ve nasıl yapacağını kestiremeyen bizlere şefkatli bir baba misali nasihat edip, rehber olurlar. Cenaâb-ı Hakk’ın Kur’ân’ı Kerim’de bizlere ilk hitabı “Oku!” olmamış mıdır zaten.

Bir zamanlar “Mein Balıkçısı” diye, şansı ile ünlü bir adam vardı. Mein kıyılarında balık az tutulduğu halde, bu adam ne zaman balığa çıksa boş dönmez sepetler dolusu balıklarla gelirdi.

Adamın bu şansı dillere destan oldu. O kadar ki, birinin fazla şanslı olduğunu anlatmak için “mein balıkçısı gibi şanslı” denmeye başlandı. Günün birinde bu balıkçı öldü.

Cenazesi için evine gelenler, mein balıkçısının evinde, balık ve su ürünleri üzerine zengin bir kütüphane olduğunu büyük bir şaşkınlıkla gördüler. Ve bu adamın neden balık avından boş dönmediği işte o zaman anlaşıldı.

Şu hayat yolculuğunda çoğu defa, gemisini karaya oturtan kaptanların misaline benzer halimiz.. Nihayet aczimizle beraber sığınılacak kapıyı bilemeyişimiz, bir yandan bizi yorgun düşüren nefis ve enaniyetimiz, bir yandan da insanların insafsız yargıları bizi umutsuz ve perişan bir hale getirir. Ve bu uzun yolculukta çoğu defa yolumuzu şaşırıp, gideceğimiz yeri unuturuz. Çünkü bilmediğimiz bu hayat yolculuğuna çıkarken yanımıza haritamızı almayı unutmuş ve yoldan, yoldaştan, maksattan olmuşuzdur çoğu zaman.

KİTAPLAR HARİTALAR GİBİDİR

Evet, insana yol gösteren birer haritadır kitaplar ve bu zor imtihanda imtihanımızı kazanmak için bir vesiledir bizlere. Derin yaralarımıza merhem ve şımarmış benliklerimize de birer tokat olurlar. Önümüzü aydınlatıp, gideceğimiz yolumuzu ve varacağımız durağı gösterirler bize. Neyi, ne zaman ve nasıl yapacağını kestiremeyen bizlere şefkatli bir baba misali nasihat edip, rehber olurlar. Cenaâb-ı Hakk’ın Kur’ân’ı Kerim’de bizlere ilk hitabı “Oku!” olmamış mıdır zaten? Kendini oku, kendini tanı ve sonra Rabbini bil, Rabbinin senden ne istediğini öğren! Bu dünya misafirhanesine neden geldiğini, buradaki vazifelerini ve buradan sonra nereye gideceğini öğren. Evet, bu hayat yolculuğunda ne yapacağını, nereye gideceğini bilmeyen şaşkın bir yolcu gibi olmak istemiyorsak, kitaplar bizim için bir rehber niteliğinde olacaktır.

Bulunduğumuz şartlar ne ise, mesela evli isek evlilikle ilgili, anne baba isek çocuk yetiştirmekle ilgili, eğitimci isek eğitimle ilgili bilgi sahibi olmak yaptığımız vazifeyi hakkıyla yapmamıza vesile olacaktır. Cenâb-ı Hakk âyeti kerîmede meâlen şöyle buyuruyor: “De ki; âlimlerle cahiller hiç bir olur mu?”

Çünkü bilen insan, yaptığı şeyi bilinçle ve en güzel bir şekilde yapar. Ama bilmeden bir işe girişen kişi ise, yaptığı şeyi ya eline yüzüne bulaştırır ya da o işlerin altında ezilir kalır. Çünkü neyi nasıl yapacağımızı bilmezsek, çokça hatalar, yanlışlıklar ya da eksiklikler yapmamız muhtemeldir.

Mesela, evimize daha önce hiç kullanmadığımız bir elektronik alet alsak yanında da bir kullanma kılavuzu olsa ama biz bu kullanma kılavuza hiç bakmadan, ehemmiyet vermeden, o düğmesine basıp, bu fişiyle oynasak elbette ki o alet ya bozulacak ya da ömrü çok uzun olmayacaktır. İşte aynen bunun gibi, bizler de hangi konumda olursak olalım, yapacağımız şey hakkında yeterince bilgi sahibi değilsek ne yazık ki birçok yanlışlar yapabiliyoruz. Ve bu yanlışlar çoğu zaman üzüntü ve pişmanlıkları ve ağızlardan esefle çıkan ‘keşke’leri netice veriyor. Ve iki dünya saadetine de gölge düşürüyor. İşte tam burada kitaplar girerse devreye, bizler için hayatın birer kullanma kılavuzu oluverirler. İhtiyaç duyanlar açar, okur, tefekkür eder.

Hikayedeki Mein Balıkçısı ise sadece dünyevi bir maksat için büyük bir kütüphane kurmuş kendine. Peki ya bizler? Bırakın dünyevî işleri, çoğu zaman uhrevî vazifelerimiz için bile elimize bir kitap alıp okumayı gereksiz görüyoruz, vakit kaybı zannediyoruz. Hâlbuki mü’minin iki günü birbirine eşit olmamalı. Bu gün, dünden daha çok şey bilmeli, öğrenmeli, yaşamalı.

Bir kitap sevdalısı da bakın kitap hakkında ne diyor: “Hikmet anda, marifet anda, hakikat andadır.. Hâsılı sermaye-i dünya vü dinimdir kitap”

KİTAP OKURKEN
HANGİ DÜŞÜNCELERLE OKUMALIYIZ

İlim ve ibadetteki maksadımız Rabbimizin sevgisini kalbimizde hissedebilmektir. İlim ve ibadet bizi Rabbimize yaklaştırır. O’na yaklaştırmayan ilimse cehlin ta kendisidir.

Niyetimiz daima rıza-yı İlâhiyi kazanmak olursa zaten ilimle ve kitaplarla çokça haşir neşir oluruz. Bir âyet-i kerîmede Cenâb-ı Hakk meâlen “Allah ü Teala’dan tam manasıyla ancak âlimler korkar” buyuruyor. Demek ki Cenâb-ı Hakkı sevmenin, O’ndan hakkıyla korkmanın ve O’nun rızasına ermenin yolu ilimden geçiyor, okumaktan geçiyor. Ayrıca evlatlarımızın da hakiki bir kul olmalarını istiyorsak, bu ayetin ışığında, onlara ilim aşkını ve kitap sevdasını aşımalıyız.

Bir hadisi şerifte Efendimiz şöyle buyuruyor: “Beni Allah’ın rahmetine yaklaştıracak bir ilim sahibi olmaklığımı temin etmeyen bir gün, üzerime doğduğu zaman benim için mübarek bir gün olmaz” İşte bu hadis de güzel bir düstur olmalıdır bizler için.

Kitapları bir kitap kurdu gibi öğütmek değil de, konduğu çiçeklerden aldıklarıyla sentezler yapabilen ve yeni şeyler üreten nadide bir bal arısı gibi olabilmektir mesele.
Yunus Emre bir şiirinde şöyle diyor “Bilmek olmak değildir, olmaya bak olmaya!” İlim ancak yaşanırsa, hayata hayat olursa ilim olur, yoksa bilip de yapmamak yine cahillik alametidir. Sâdi Şirazî de bu hali sırtında kitap taşıyan merkeplere benzetmektedir.

Okuyacağımız ya da dinleyeceğimiz bir şeyde önce kendi nefsimizi muhatap alarak okumalı ya da dinlemeliyiz. Ancak o zaman o ilim bize tesir eder, ve bir fayda sağlar.

ÇOCUKLARIMIZA OKUMAYI
SEVDİRECEK BAZI PÜF NOKTALAR
Çocuklar için anne babaların her davranışı birer örnek teşkil etmektedir. Hal böyle olunca, çocuklar anne ve babasını daima kitaplarla haşir neşir olduğunu görürse onlarda kitaplara karşı bir merak ve bir sempati hissedecektir.
Çocuğumuzun eline dördüncü ayından itibaren onlar için karton ve pilastikten özel hazırlanmış bol resimli kitapçıklardan alıp verebiliriz. Böylece kitapla küçük yaşında tanışmış olur.

Çocuklara okunan masallar, anlatılan hikâyeler hem onların ufkunu açar, hem de kitaba karşı içlerinde bir sevgi oluşur.
Çocuklara yaşına ve anlayışına göre kitaplar seçmek çok önemlidir. Onlara seveceği tarzda kitaplar hediye edersek, hem onları sevindirmiş, hem de alınan kitap, dergi vs.ye karşı büyük bir ilgi uyandırmış oluruz.

Çocuklarımızdan okudukları kitapların bir listesini yapmalarını ve okuduğu kitaplarla ilgi kısaca düşüncelerini yazmasını isteyebiliriz. Ayrıca kitaplarını dizebileceği özel bir yer verirsek, onlara kitabın değerini ve önemini hissettirmeye vesile olabiliriz.
Evde ailece kitap okuma saatleri düzenleyebiliriz. Beraberce yapılan aktiviteler daha keyifle ve istekle yapılır.

Çocuklarımızı ara sıra kitapçılara götürüp, kitaplarla haşir neşir olmalarını sağlayabiliriz. Böylece onlara yavaş yavaş seçiciliği de öğretmiş oluruz.
Çocuklarımızdan okudukları kitap veya dergilerden beğendikleri yazıları gelip bize okumalarını isteyebilir ve beraber o yazı hakkında yorumlar yapabiliriz.

Son olarak Hz. Ali’nin bir sözüyle konumuzu noktalayalım “Çocuklarınızın yarın söz sahibi olmasını istiyorsanız, onlara bu günden iyi kitaplar hediye edin!”

Esma AKMER
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın