Erteleme

Erteleme O “Bir Gün”, Bu Gün...

Ertelemek insana aldatıcı bir teselli verir. İnsan, hayatının her döneminde yapmak istediği şeyleri ertelemenin kısa ve geçici rahatlığını yaşar.

Son zamanlarda bir ifade tarzı geliştirildi; “Ölmeden önce yapılacak yüz şey.” “Veya ölmeden önce görülecek yerlerin, yenilecek yemeklerin, okunacak kitapların, izlenecek filmlerin” vs. listeleri çıkartılıyor. İnsan bunları yapmadığı veya yapamadığı zaman hayatında bir şeylerin eksik olduğu hissine kapılıyor.

Evet ölmeden önce hayattan daha çok zevk (!) almak için yapılacak yüz değil yüzlerce şey olabilir. Ama bir de bu kısa hayattan sonra gelecek ebedi hayat var. Acaba, o sonsuz hayat için de bir “olmazsa olmazlar” listesi oluşturulabilir mi?

Belki sınırlı olacak ama, hayat ötesi aleme bir manada yatırım olabilecek, “ölmeden önce mutlaka yapılması gerekenler” başlığı altında bir liste oluşturmaya çalıştık:

Bu listede ifade edilen konular ertelemeye, yarına bırakmaya, bir gün yaparım düşüncesi ile yaklaşılmaya gelmeyecek konular.

Hiç üşenmeden, bir hayat boyu, yaşımız, cinsimiz, mevkimiz, durumumuz ne olursa olsun yapmamız gerken konulardan bir kaçını liste halinde verelim. Bu liste duruma göre artabilir, önem sırası değişebilir;

- Tefekkürü ve tezekkürü hiç bir zaman erteleme!

- Günde mutlaka bir kaç sayfa da olsa Kur’an oku! Kur’anla alakanı zihinsel olsa da korumaya çalış! Gündeminden asla çıkarma!

- Namazın önemli bir ayırıcı özellik olduğunu unutma! “Namazsız da müslümanlık” olur hatasına düşme! Namaz insana ayrıcalık kazandırır. Namaz kılmayı erteleme!

- Yolda yürürken, dolmuşta iken, araba sürerken veya bir yerde tek başına iken içinden Peygamber Efendimize salavat-ı şerife getir. Zaten zaman öyle ya da böyle geçiyor. Salavat-ı şerife Peygamber Efendimizle alakayı artırır. Fikrinde ne varsa zikrine de o gelir.

- Ayrım yapmadan insanları sevindirmek hayatının en büyük gayesi olsun. Hangi imkana sahipsen onunla insanları sevindir. Tebessüm ederek, güzel söz söyleyerek.

- Eğer annen ve baban hayatta ise, onların hayatta olmalarını Allahın sana bir lütfu olarak bil. Ve elinden geldiğince iyilik yap. Etrafında bulunan bütün yaşlılara kendi anne ve baban gibi muamele et. Ve bir gün kendinin de yaşlanıp başkalarına muhtaç olacağını unutma.

- İnfak etmek için zengin olmayı bekleme. Zengin olmak infak etmenin şartı değildir. İnsan elindeki imkan ile infak etme şuuru kadar infak eder.

- İmkanın Hacca git. Bu ibadeti erteleme.

- Allah için gözyaşı dök. Kendi haline, müslümaların haline ibretle bak. Ben kurtuldum deme! Sürekli havf ve reca halinde ol.

- Yetimhane ziyareti, huzurevi ziyareti, kabir ziyareti, hapishane ziyareti insana şükür şuurunu kazandırır. Ve elindekilerin kıymetini bilmeyi öğretir. Elinden geldiğince bu yerleri ziyaret et. “Gönlü kırıklar”dan kendini uzak görme.

Bu liste uzayıp gidebilir. Ama şu kısacık ömürde insanın ebedi aleme götüreceği şeylerin olması lazım. Allah’ın huzuruna eli boş, gönlü boş, zikri ve fikri boş gitmekten daha acı ne olabilir!

Hiç bir zaman yaptığımız ibadetlere güvenmeden sadecde O’nun rahmetini umarak ama bizden istenilen vazifeleri de azami dikkatle yaparak O’nun huzuruna varalım. “Bir gün yaparım” demeyelim. Ertelemeyelim. O “bir gün,” bu gün.

Alıntı
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın