|
Konu Başlığı: Kulluk teheccüd ölüm Gönderen: Sümeyye üzerinde 07 Mayıs 2010, 11:50:31 Kulluk, Teheccüd, Ölüm... Yer Ankara. Saat 23:00 suları. Ev telefonum acı acı çalıyor. Açıyorum. Dayım, İbrahim “O” çok hasta ister şimdi gel, ister sabah diyor, kapatıyor. Ciğerime bir ateş düşüyor. Kendi kendime ağır hasta olsa, Hacettepe 15 dakika Ankara Hastahanesi 10 dakika diyorum. Kalkıp, güzelce bir abdest alıyorum. Çocukluğumda, bana hediye getirilen Mekke’nin toprağını da yanıma alıp, arkadaşın arabasıyla yola koyuluyorum. Yolda ömrü ve O’nunla geçen ömrüm filim şeridi gibi gözlerimden akıyor. Eve geldiğimde saat 24:00. Evet evinin bütün ışıkları yanıyor. Daire kapısının önü ayakkabılarla dolmuş. Bir akrabam, kapıda karşılayıp, sâkin olmamı tembihliyor... Nerede diyorum, odasında diyor. Giriyorum yanına. Beyaz çarşaf, tamamen üzerine örtülmüş. Baş tarafından açıyorum. Alnından öpüyorum. Elhamdülillâh, hayatında güzel, ölümün de diyor, kapatıyorum. Salonda, herkes gözyaşlarına teslim, ağlamakta. “Ölüm güzel şey... Budur perde arkasından haber Hiç güzel olmasaydı ölür müydü Peygamber.” “İnna lillâh ve innâ ileyhi raciûn.” Allah’tan geldik, Allah’a döneceğiz. “O” hep Cenâb-ı Allah için “Sevgilim” derdi. Telefonla gönül dostlarıma haber veriyorum. Sevgilisine kavuştu. İnşaallah yarın Hacı Bayram-ı Veli Camisi’nden kaldıracağız diye dostları bilgilendiriyorum. Saatler 02:00 tam teheccüd zamanı. O’nun cansız bedeninin olduğu odada saat zili (alarm) çalmaya başlıyor. Uzun uzun, bana göre yanık yanık O’nu teheccüde kaldırmak için çalıyor. Rahmetli, yatsıdan gelmiş. Saatini teheccüde ayarlayarak kurmuş. Salona kanepeye uzanmış. Zevcesi yatsı namazı kılarken; Allah, Allah, Allah!... diyerek Sevgilisine kavuşmuş. Mevlâm ömür verseydi, 02:00’de teheccüde kalkıp, kulluk vazifesine başlayacak Sevgilisiyle buluşacaktı!.. Heyhat saat sonuna kadar çaldı. Ve durdu. Rahmetli kalkamadı. Mevlâm niyetine göre vermiştir. İnşaallah. “Ameller niyetlere göre” buyuruyor. Peygamber Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem fakir, şehadet ederim ki, yaz-kış gecelerini, gündüzlerini aşkla şevkle, kulluk, namaz, niyaz, zikir, Kur’ân-ı Kerim tilâvetiyle geçirdi. En büyük zevki camide cemaatle, namaz kılmaktı. Ramazan-ı Şeriflerde 3 camide mukabele takip etmekti. Kulluğun tadını, zevkini çıkarmaktı. Allah celle celâlühü rahmet eylesin. Güzel insan, Güzel müslüman, Güzel dervişti... O mübârek insan, benim babamdı... (Ruhuna 1 Fatiha, 3 İhlâs-ı şerif istirhamımdır.) İbrahim Nâdir Cintaş |