Kötülüğe mânî olmanın şartları

Kötülüğe mânî olmanın şartları

İyiliği emredip kötülüğe mânî olmak kolay değil Bunu yapmak isteyen kimsenin beş şeye dikkat etmesi lazımdır

Bunlardan birincisi ilimdir Çünkü ilmi olmayan yanî câhil kişi, iyiliği emredip kötülüğe mânî olma işini iyi yapamaz Faydalı olmak isterken, zararlı olur Kaş yapayım derken göz çıkarır
İkincisi, iyiliği emredip kötülüğü önleme işini yaparken, sırf Allah rızâsını düşünmektir Dünyalık menfaat söz konusu olmamalıdır

Üçüncüsü, iyiliği emredip kötülükten vazgeçirilmeğe çalışılan kişiye, sevgi ile ve şefkatle muâmele etmek; sert, kaba ve kırıcı davranmamaktırÇünkü, Allahü teâlâ, Mûsâ aleyhisselâm ile kardeşi Hârûn aleyhisselâmı Fir'avn'a gönderirken kendilerine şöyle emretmiştir:

“Fir'avn'a gidin O, hakîkaten azdı Gidin de, yumuşaklıkla, tatlılıkla söz söyleyin Olur ki söz dinler”

SABIRLI VE DAYANIKLI OLMALI

Dördüncüsü, sabırlı ve dayanıklı olmaktır Çünkü Allahü teâlâ, Lokmân aleyhisselâm kıssasında şöyle buyurur:

“Namazı dosdoğru kıl İyiliği emret, kötülükten vazgeçirmeğe çalış Bu yüzden mâruz kalacağın şeylere katlan! “

Beşincisi, nasîhat eden, "yap" dediklerini kendisinin de yapması, "yapma" dediklerini kendisinin de yapmamasıdır Talkını başkasına verip, salkımı kendisi yutar duruma düşmemelidir Allahü teâlâ Kur'ân-ı kerîmde yahûdîlere hitâben şöyle buyurmaktadır:

“Ey yahûdî bilginleri, siz, insanlara iyiliği emreder de kendinizi unutur musunuz? Hâlbuki kitap da (Tevrat) okursunuz Siz hâlâ akıllanmıyacak mısınız? “

Peygamber efendimiz buyurdu ki:

“Mi'râc gecesi semâya çıkarıldığım zaman birtakım adamlar gördüm Makaslarla dudakları kesiliyordu Sordum:

- Kimdir bunlar yâ Cebrâil?

- Bunlar senin ümmetinin, insanlara iyiliği emredip kötülüğü menettikleri hâlde, kendilerini unutan ve kendi söyledikleriyle kendileri amel etmiyen hatipleridir”

Gerçekten birtakım âlimler, hatîpler ve vâizler vardır ki, halka iyilikten, güzel ahlâktan bahsederler Kötülükleri önlemeğe çalışırlar Bu husûsta gayretler gösterirler Fakat başkalarına söylediklerine kendileri uymazlar Allahın kitabını okurlar, fakat okudukları ile amel etmezler Katâde'nin belirttiğine göre Tevrat'ta şöyle yazılıydı: "Ey âdemoğlu! Sıkılınca beni çağırırsın, fakat ferahlayınca beni unutursun! Gittiğin bu yol bâtıldır"

Peygamber efendimiz buyurdu ki

“Ey ümmetim, ey eshâbım! Bugün siz, Rabbinizden bir beyân üzeresiniz Hayâtınızı Allahın size gösterdiği yolda geçiriyorsunuz Sizde, geçim ve cehâlet sarhoşluğundan ibâret iki sarhoşluk zuhûr etmez Bugün sizler iyiliği emrediyor, kötülüğü önlüyor ve Allah yolunda cihâd yapıyorsunuzFakat ileride sizi dünya sevgisi sardığı zaman, bugünkü vasıflarınızdan ayrılacaksınız Artık iyiliği emretmiyecek, kötülükten vazgeçirmeyecek ve Allah yolunda cihâd yapmayacaksınız Allah yolunun haricinde cihâd yapacaksınız O günlerde yaşayıp da gerek gizli olarak ve gerekse âşikâre Allahın kitâbı ile amel edenler, tıpkı ilk muhâcirlerle ensâr gibidirler”

Abdullah bin Mes'ûd hazretleri buyurdu ki:

Sizden biri Allahın dînine aykırı bir işi görür de, ona mânî olmak elinden gelmezse, kalbi ile, işlemekte olan o kötü işi beğenmemelidir En azından bu işten üzüntü duymalıdır

KÖTÜLÜĞE MANİ OLAMIYORSA

Eshâb-ı kirâmdan bir zât buyurdu ki:

Sizden biri bir kötülüğü görür de, onu önlemek elinden gelmezse üç defa şöyle desin: "Allahım, işlenmekte olan şu iş senin dînine aykırıdır Fakat onu önlemeğe gücüm yetmiyor Bunun için beni cezâlandırma!" Hâlis bir niyetle bunu söylerse, ona, iyiliği emredip kötülüğü men etmiş gibi sevâb verilir

Müslümanın bulunduğu yerde kötülükler çok yayılmış ise, kötülüklere engel olması mümkün değil ise; kendisi de bunlardan zarar görüyorsa, dînin emirlerini tam olarak yerine getiremiyorsa, buradan uzaklaşması, dînin emir ve yasaklarını yerine getirebileceği bir yere gitmesi lâzımdırPeygamberimiz buyurdu ki: “Kim ki dînini muhâfaza etmek maksadıyla bir yerden başka bir yere göç ederse, velev bir karış dahî olsa, Cennete girmeğe hak kazanır”

Mehmet Oruç
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın