๑۩۞۩๑ İslami İlimler Dunyası ๑۩۞۩๑ => Dini makale ve yazılar => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 22 Mayıs 2010, 15:09:42



Konu Başlığı: Korunaklı yalnızlıgım
Gönderen: Sümeyye üzerinde 22 Mayıs 2010, 15:09:42
Korunaklı Yalnızlıgım...

Şimdi düşünme makamındayım, kaybettiklerim kazandıklarım, geçmişim geleceğim, umduğum bulduğum, düşlerim düşüşlerim, sevinçlerim erinçlerim, umutlarım unuttuklarım, yeislerim yenilgilerim, yanılgılarım yansızlıklarım, yalnızlıklarım şimdi ben yine düşünme makamındayım

Düşünmenin saçları ağırtmaktan başka sonuçları da olmalı, düşündüklerini hayata aktarmanın bambaşka yolları da olmalı, kendisine sunulan yollara tali yollar ekleyebilmeli insan Çıkmaz sokaklara girmekten girmekten korkmamalı insan, yola girmeye niyetlenmek yolun sonun çıkmaz olmasından daha önemlidir Yola koyulmak adam yerine koyulmanın başlangıcıdır çoğu zaman

Her seçiş bir vazgeçiştir düsturunu bilmeden yaptığımız seçimler; seçimsiz sonuçlara vardırıyorsa bizi; kırmızı çizgilerimiz yoksa, birilerinin üstümüzü kırmızıyla çizmelerine şaşmamalı

Zaman yalnızlığı haklı çıkardı; insan bir tek kendisine yalan söyleyemiyor, insalık inzivaya çekilmeyeli kalabalıklar yalnızlıkları dışlar oldu, düşünemeyenler düşünenleri tersler oldu

Ortada yaşamak ortalık malı olmaktır gibi geliyor bana, korunaklı yalnızlıkları olmalı insanların, ağlamaklı geceleri olmalı, ulaşılmaz amaçları olmalı, ütopik davaları, acısı olmalı iliklerine kadar işleyen, yokuşları yokoluşları olmalı insanın varoluşu çözebilmek için

Korunaklı yalnızlığım bana acı gerçekleri söyleyen, aldatmayan, satmayan, kaldırıp atmayan ah yalınlık essah yalnızlık, eyvahlar olsun yapmacıklıklara, yarınsızlara, yarasızlara, yarınsızlara, yarsızlara, yorgunlara, durgunlara eyvahlar olsun

Diri bir fidandır yalnızlık, damızlık duygudur tüm kırgınlıkların anası, insanı olgunlaştıranların en hası ölümdür yalnızlık asıl hayatın başı

Korunaklı yalnızlığım, iççekişlerim, ahlarım, vahlarım, tüm hesaplarımın sağlaması, gerçekle yüzleştirilmiş hali


Yalnızlığa itilen ilen yalnız kalmayı tercih eden kişi arasındaki dağlar kadar farkı, hangi daha sığınan bilge kişi açıklayabilir?

Yalnızlık korunaklıdır, rabbiyle ve kendiyle kalmak isteyen her kulun hakkıdır

Yalnılık korunaklıdır, loş ışığa teslim edilmiş gecelerde, kalbin sözlerini yazdığı, ruhun bestediği, vicdanın yorumladığı, korosuz söylenen, kor gibi yüreği yakan, acı ama bağımlılık yapan bir nağmedir yalnızlık

Yalnızlık korunaklıdır; yalnızlık ruhun aklıdır



alıntı


Konu Başlığı: Ynt: Korunaklı yalnızlıgım
Gönderen: Ekvan üzerinde 12 Şubat 2011, 19:14:07
Yalnızlık korunaklıdır; yalnızlık ruhun aklıdır
Aylardan sonra bu gece telefonu, radyoyu kapatıp, televizyonun fişini çekip, penceleri örtüp, ışığı söndürüp, odanın ortasına bağdaş kurup, nicedir ihmal ettiğim içsesimi dinleyeceğim, dinleneceğim, dilleneceğim;
"Şüphesiz her zorlukla beraber bir kolaylık vardır"


Allah razı olsun abla emeğine sağlık güzel konu paylaşmışsın


Konu Başlığı: Ynt: Korunaklı yalnızlıgım
Gönderen: Sueda üzerinde 12 Şubat 2011, 20:21:50
Yalnızlığa itilen ile yalnız kalmayı tercih eden arasındaki dağlar kadar fark....

Yalnızlığa itileni tarif etmeye hacet yok sanırım... Ne hazin olduğu adından da anlaşılıyor: "Yalnızlığa itilmek"...

Oysa yalnızlığı tercih etmek asaleti simgeler... Ruhun özüne yönelişini... Tasavvufta buna sefer der-vatan derler... Yani halktan ayrılıp Hakk'a gitmektir... Bir hocamızın dediği gibi; Yalnız olmak, yalnız kalmak, yalnız kalmayı tercih etmek; o vakitte huşu sahibi olmak, kalbi gönlü nefis katmadan Allah'a ait kılmaktır. Yani öncelikle gözün önündeki buğulu görünen görüntüleri yok etmek, kendini Rabbine teslim etmek gerekir...

İşte bu yüzden, insanın sık sık yalnız kalması gerekir... Düşünmesi, tefekküre dalması.... Ahvalini, dünyasını, ahiretini, Rıza-ı İlahi'nin neresinde olduğunu...

Rabbim rızasından ayırmasın inşallah... Selam ve dua ile...



Konu Başlığı: Ynt: Korunaklı yalnızlıgım
Gönderen: Ekvan üzerinde 13 Şubat 2011, 05:22:16

    Oysa yalnızlığı tercih etmek asaleti simgeler... Ruhun özüne yönelişini... Tasavvufta buna sefer der-vatan derler... Yani halktan ayrılıp Hakk'a gitmektir...

    Ruha mekan var mıdır ki..Ya da zaman..Onunlaysanız yalnızlığa ne gerek var..Ondan başka herşey zaten bir hayalden bir gölgeden ibaret değil mi?Aslına eren göz gölgesini görebilir mi?
      Ya O'na ğru yollardasınız ya da uzağında..Ya vuslatındasınız..Ya hasretinde..

      Ya Rab ..Bizi hasretinden vuslatına yolcu eyle..

   


Konu Başlığı: Ynt: Korunaklı yalnızlıgım
Gönderen: Sueda üzerinde 13 Şubat 2011, 19:53:53
Herkes kendi halince izah eder ya durumu... Ve herkesinki de doğrudur aslında... Evet dediğiniz gibi ruha mekan yoktur ve O'nsuzluk denen bir yer bir zaman yoktur... Sizin bahsettiğinize de tasavvufta yine Halvet der-encümen derler... Yani halk içinde de olsa halvet halinde olmak... Hepsi ruhi bir olgunluğun neticesidir, makam makam ulaşılan...

Ne güzel siz halvet der-encümen halindeyken, biz garipler ancak sefer der-vatan halinde olabiliyoruz... Ve ancak kendi penceremizle izah ediyoruz görebildiklerimizi... Rabbim makamımızı yükseltsin inşallah... Selam ve dua ile...


Konu Başlığı: Ynt: Korunaklı yalnızlıgım
Gönderen: Ekvan üzerinde 13 Şubat 2011, 20:53:39

  Sueda kardeşim Hakk'tan muradın ne ise Rabbim seni o makama yükseltsin..Bana gelince adını bile bilmediğim bir makamın nasıl olduysa tarifini yapmışım..Yaşadıklarım olmasını çok isterdim..Ama ben henüz hayaliyle meşgulüm bunların.. güzel kardeşim..Anlattıklarım özlemlerimdir..Yaşamak nasib olursa birgün sizi hayır dualarımla inşaallah yad ederim..
   Hazreti Rahman'a emanet olun..Ve inşaallah güzel  gönlünüzün sızıntılarıyla bize de güzel diyarlardan haberler duyurun..Baki muhabbetle..