|
Konu Başlığı: Korkmuyordu Gönderen: Zehibe üzerinde 01 Ekim 2009, 01:40:59 (http://photos-d.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc1/hs211.snc1/7822_125073427637_89361212637_2608483_6524387_n.jpg) ... Herkes inandığı ölçüde Allah yolunda ―nefsiyle, malıyla― hizmet etmekle mükelleftir. Bunun ölçüsü de bir mânâda yoktur veya bunun ölçüsü izafîdir. Yani kim ne kadar Allah’a ve O’nun yüce adının ufkumuzda şehbal açmasının lüzumuna, Resûlullah nâm-ı cemilinin sinelerimizin dermanı olduğuna inanıyorsa, değil sadece malını, o, canını dahi verecektir.. verecek ve “Ah keşke, kırk canım olsaydı onu da verseydim!” diyecektir. Tıpkı Abdullah İbn Hüzafetü’s-Sehmî gibi. Hani, Bizanslılar onu esir edip işkencenin akla-hayale gelmeyenini tatbik ettikten sonra idamına karar kıldıklarında o ağlamaya başlar. Ona: “Niçin ağlıyorsun?” diye sorarlar. O dakikaya kadar defalarca kafasını kaynar suya sokmuşlar, atların arkasına bağlayıp sürüklemişler ve Abdullah’ın dayanıklılığı karşısında hayran olup “Keşke Hıristiyan olsa!” düşüncesine kapılmışlar.. onu çok iyi tanıyorlar, tanıyorlar ve bütün bunlara katlanan birinin ağlamasını görünce de hayrete düşüyorlar.. düşüyor da “Korkuyor musun?” diye soruyorlar. Abdullah ise: “Hayır! Böyle bir tek canla gideceğim için üzülüyorum. Arzu ederdim ki, başımdaki saçlarım adedince canlarım olsun da, onları sevdiğim Allah ve Resûlü’nün uğrunda feda edeyim. Ama şu anda buna sahip değilim ve ben burada çok basitçe, sadece bir insan olarak ölüyorum…” mealinde sözler sarf ediyor. Bizler de, o şanlı sahabi gibi varımızı yoğumuzu Allah yolunda infak etsek, ikame etmeyi düşündüğümüz hakikatin ikame edilmesi karşısında yine de onu az görmemiz, “Keşke başımızdaki saçlarımız adedince başlarımız olsaydı da, hepsini feda etseydik!” düşüncesine iştirak etmemiz gerekir. *** Ey Masum Nebi! On dört asır evvel zuhur ettiğin gibi bir kere daha zuhur et. Arap’ın karanlık dünyasını aydınlattığın gibi, dokuz asırdır dinine hizmet eden ve bu kudsî vazifenin bayraktarlığını yapan şu asil ve necip milletin iklimine de uğra, orayı da aydınlat! Ne olur atını mahmuzla, bir de bizim ülkemize gel! İnan ki yetişen ışık süvarileri artık seni yalnız bırakmayacaktır. Senden görecekleri tek bir işaret, tek bir tebessüm onların, bütün varlıklarını istihkar etmelerine yetecektir. M. F. Gülen (http://photos-b.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-snc1/hs211.snc1/7822_125077447637_89361212637_2608545_1891232_n.jpg) Konu Başlığı: Ynt: Korkmuyordu Gönderen: Sümeyye üzerinde 09 Temmuz 2012, 14:25:08 s.a.. ; Selâm olsun Abdullah İbn Hüzafetü’s-Sehmî 'ye r.a. bizlerde korkmayip varimizi yoğumuzu verebilirmiyiz bu soruyu herkesin sormasi gerekiyor kendine..Rabbim c.c. şefaatlerini nasip eylesin..
|