Kalpler ya meleklerindir ya da seytanlarin

KALPLER YA MELEKLERİNDİR YA DA ŞEYTANLARIN

Merkez, bir objenin veya bir varlığın bütün sınırlarına göre tam orta noktasıdır Veya merkez, kendisine bağlı olan bütün unsurları idare eden ve onlara hükmetme yetkisi bulunan bir güçtür İnsan, varlığını bir kan pıhtısıyla kazanmış, vücut azaları ve organları sonradan oluşmuş bir varlıktır İşte bu vücut azalarına merkez konumundaki küçük bir et parçası olan kalp, akıl unsurunu da kullanarak yönetip yön vermektedir
İnsanoğlu, dünya üzerine kendisini yaratan Allah tarafından gönderilirken pek çok üstün özellikle donatılmış buna karşılık da çeşitli sorumluluklar da yüklenmiştir Kalp, her zaman için iki şey arasında karar vermek durumundadır; iyi veya kötü, güzel veya çirkin, dürüstlük veya hilekârlık, yükselmek veya alçalmak, öfkelenmek veya sakinleşmek Bu örnekteki gibi kalp, yaratılış itibariyle, melekten veya şeytandan gelen düşünceleri kabul etmeye elverişli bir durumdadır İnsan, ya kendisine iyilikten başka bir şey tavsiye etmeyen meleklere ya da tavsiyesi kötülükten gayrisi mümkün olmayan şeytana tabi olacaktır
Nefsin istekleriyle dünya arzusu kalbe üstünlük sağlarsa, şeytan büyük bir imkan bulmuş olur ve o, kalbi vesveseleriyle meşgul eder Lakin kalp, Allah’ın zikrine dönerse, şeytan oradan uzaklaşır ve onun için imkan kapısı da kapanmış olur Kalbin savaş meydanında, melekler ordusu ile şeytanlar ordusu arasında daimi bir kavga vardır Bu savaş fethe kadar sürer Kalbi fetheden kalbe yerleşir ve mekan tutar, kaybeden ise yeni bir savaş başlatma hevesiyle fırsat bekler Bu fetih, insanoğlunun eğilimlerine göre değişiklik kazanabilir
İşte bu yüzden müslüman bir kişi, iyiliğin veya kötülüğün bakir tarlası konumundaki kalbine sahip çıkarak ve rabbinin kendisine verdiği sorumluluk duygusunun da getirdiği vazife ile iyi olandan yüz çevirmemelidir Kalbini arıtma cihazı gibi kullanıp tertemiz duygular ve düşüncelerle hayatını bu yol üzere ayarlamalıdır
Kalplerin ve nefislerin temizlenmesi, ancak ibadetler ve çeşitli amellerle mümkün olur İbadetler de ancak hakkıyla ve tam olarak yapıldığı zaman tesirini gösterir İşte o zaman temizlenmiş nefse sahip bir kalp ortaya çıkabilmektedir Bunun da izleri dil, göz, kulak gibi diğer organlarda kendini göstermektedir
Kalbin tevhid, ihlas, sabır, şükür, Allah sevgisi ve korkusu, doğruluk gibi sıfatlarla donanmasının yanı sıra bunların zıddı olan riya, kibir, gurur, azgınlık, sapıklık gibi kötü sıfatlardan da sıyrılması gerekmektedir Böylece kalp temizlenmiş olur ve bunun meyveleri de toplum ve insanlarla olan ilişkilerin Allah’ın emirlerine göre düzenlemesiyle ortaya çıkar Allah Teala Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurur:
"Görmedin mi ki, Allah nasıl bir örnek vermektedir: Güzel söz kökü sabit, dalları ise gökte olan güzel bir ağaç gibidir Rabbi’nin izniyle her zaman yemişini verir Olur ki, düşünüp öğüt alırlar diye Allah insanlara böyle örnekler vermektedir" (İbrahim 24-25)
Kalp bir kaledir, şeytan ise o kaleye girmeye çalışan düşman askeri Kaleyi, düşman askerlerinden korumanın başlıca unsuru, kalenin kapı ve duvarlarının muhkem olması ve yıkık ve hasarlı yerlerinin sağlamlaştırılmasıdır Şeytanı ve kötülükleri uzaklaştırmayı başarmak için ise girişleri kapatmanın yollarını bilmek gerekmektedir Kalbin zaafları ne kadar çok ise şeytanın giriş kapıları da o kadar çoktur İnsanoğlunda bulunan her kötü huy, şeytanın silahı ve kalbe giriş kapısı bulduğu yollardan birisidir Allah Teala’yı anmak şeytanı kalbe uğramaktan alıkoyar Çünkü zikir, kalbi takva ile tamir ettikten ve kötü sıfatlardan temizledikten sonra kalbe yerleşir Yoksa kuru sözden ibaret olup kalp üzerinde bir hükmü olmaz ve şeytanın sultasını önleyemez Bu cümleyi en güzel şekilde açıklamak için Kur’an’a başvurmak gerekirAllah Teala şöyle buyuruyor:
"Öyle salih kimseler vardır ki, onları, Allah’ın zikrinden, namazı hakkıyla kılmaktan ve zekatı vermekten ne ticaret alıkor, ne de bir alım satım Onlar, kalplerin ve gözlerin muzdarip olacağı bir günden korkarlar" (Nur 37)
Allahu Teala, kalplerin ve gözlerin muzdarip olacağı bir günden bahsediyor Muzdarip olacak olan kalp ve göz sahiplerinin suçlarından bir tanesi ön plana çıkıyor: Allah’ı yeterince anmamak, zikretmemek ve Allah’la beraber olamamak Dünya hayatı o kimseyi kendisiyle meşgul etmiş, ticareti, dükkanı, tezgahı ve sair iş ortamı kendisini Allah’ı zikretmekten veya namazını hakkıyla kılmaktan alıkoymuş Gözündeki dünya gözlüğü hırsına hırs katmış Para kazanma düşüncesiyle çevresini göremediği gibi Alemlerin Rabbi olan yaratanını da unutmuş, ibadet defterini çoktan kapatmış Hayatı çalkantılarla dolu, borç batağında sefilleri oynayan, rahat ve huzur ortamı bulmak için bataklık çukurundan çıkamayan insanlar bilmeli ki, kalpler Allah’ın huzurunda huzur bulur Kur’an’da, "Kalpler ancak Allah’ı anmakla huzur bulur" (Ra’d 28) ayeti bu anlatılanlara en güzel cevaptır
Bir önceki ayette kalp ile gözün aynı cümlede ve yanyana zikredilmesinin de bir nedeni vardır Kalbin tek başına etkili bir organ veya bir merkez olmasının yanında eksik yanları da vardır Mesela duyamaz, göremez İşte, kalbin dış dünyaya açılan birinci penceresi gözdür İkincisi kulaktır Kalbin görmek istediği ile kötülük veya güzellik arasında dengeli bir çizgi vardır Bu çizgideki denge ya kötülük tarafına ya da güzellik tarafına kayacaktır
Peygamberimiz Hz Muhammed (sav) ne güzel beyan etmiş: "Haberiniz olsun ki, insanda bir lokmacık et parçası vardır O, salih olursa bütün vücut iyi olur O, kötü olursa bütün vücut kötü olur O et parçası nedir bilir misiniz? Dikkat edin ki o, kalptir"
Allah Teala, Kur’an-ı Kerim’de kalb-i mutmain’e dikkat çekmiştir Kalb-i mutmain, iman huzuru ile güzel ahlakın kemaline doğru mesafe almış kalbdir İbadetleri taklitten çıkmış tahkiki olmuştur ve kalbi zikirle aydınlanmış, nefsine hakim olmuştur Bu kalbe sahip insan merhamet doludur, hem insanlığa karşı hem de tüm canlılara karşı Hayra ve hakka hizmette koşma, şerden, kötülüklerden kaçma konusunda ondan daha ileride kimseyi bulamazsınız
Kalp, aç bir köpek misali şeytanın yal kabıdır Köpek insana yaklaşır, ekmek veya su vermeyip azarlandığı zaman uzaklaşıp gider Fakat yiyecek bir madde verip alıştırdın mı artık kapından ayrılmaz, her gün yeni yiyecekler bekler Şeytan da aynen aç bir köpek gibidir Şeytanı besledin mi, her gün insanın iyi huylarını yer bitirir Azılı dişlerini iyi hasletlere geçirir ve birer birer bu hasletleri yok eder
Zamanımız insanını şöyle bir düşünelim: Kalpler katılaştı Kibir ve haset cinsinden olan art niyetler çoğaldı, iyi muamele zayıfladı İyiliği tavsiye, kötülüğü savma, iyiliklerde yarışma, sıkıntılı günlerde yardımlaşma hasletleri günler geçtikçe kardan adam misali erimekte Acı hissi veren olaylarda dahi kalp çarpıntısı değişmeyen, merhamet yoksunu bir toplumda yaşamak herhalde gelebileceğimiz en son nokta olsa gerek Günümüz insanı toplumla kaynaşma seçeneğini en son tercih olarak görüyorken, kendi kabuğundaki dar çerçeveli dünyasını mamur etmenin telaşını bir ömür boyu sürdürme gayretindedir Doğal olarak toplumsal duygu ve hasletleri yitiren yığınlar da çığ gibi büyümektedir Kendi derdine düşen insanlar kalabalık toplumda sesini duyuramayan kişi durumuna gelmiştir
İnce duygularla, zarif ve latif anlayışla hissedebilme özelliğine sahip kişiler için fazla söz kabalıktır Kalplerin kavrayabileceği, hislerimize tercüman olacak bir ayet ile cümlelerimi bitirmek istiyorum
"Bunlardan sonra yine kalpleriniz katılaştı Artık kalpleriniz taş gibi yahut daha da katıdır Çünkü taşlardan öylesi var ki, içinden ırmaklar kaynar Öylesi de var ki, çatlar da ondan su fışkırır Taşlardan bir kısmı da Allah korkusu ile yukarıdan aşağıya yuvarlanırAllah yapmakta olduklarınızdan gafil değildir" (Bakara 74)
Tevfik Allah’tandır

Ş. Derman

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın