๑۩۞۩๑ İslami İlimler Dunyası ๑۩۞۩๑ => Dini makale ve yazılar => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 06 Haziran 2010, 17:37:55



Konu Başlığı: Kalbimin en özel yerindesiniz
Gönderen: Sümeyye üzerinde 06 Haziran 2010, 17:37:55
Kalbimin en özel yerindesiniz


Hayatımın en özel günlerinde, çocukluğumun o neşe, huzur, mutluluk, coşku, sevinç ve umarsızlığında onlar vardı yanımda Hiç yanımdan ayrılacaklarını düşünmemiştim Onlar torunlarını çok seven özel insanlar Sevgileriyle ruhumu sarıp sarmalayan, büyüdüğümde yolumu aydınlatacak yapı taşlarıyla kalbimin kapılarını güzelliklere açan güzel ihtiyarlar

Annemin babası ve annesi erken terk ettiler beni Ya da ben onlarla birlikte az yaşadım Fakat ruhuma koydukları çok özel duyguları hiç unutmadım Duygularımın dimağına işlenmiş çok derin, çok anlamlı, ılık ve huzur dolu bir esinti onlardan arta kalan

Aceleciliği ve girişkenliğiyle lider ruhlu bir dede, annemin babası Köyün genel ihtiyaçları için asla başkası yapsın demeden her şey için koşturan ve yılmak bilmeyen bir canlılık abidesi Yol, su, elektrik onun girişimci ruhu sayesinde yetmişlerde köyü aydınlatmış, fakat kendisi bu aydınlığı göremeden sonsuz dünyasının aydınlığına göç etmiş biri

Babamın babası ise, bilge ruhlu Sakin ve vakur Herkesin gelip akıl danıştığı biri Uzun kış gecelerinde dizinin dibinde masallar dinlediğim, boynuna sarılıp, mis gibi defne kokusunu içime çekerek öptüğüm büyük ruhlu insan

Ondan öğrendim, meleklerin soframıza uğradığını Dürüstlüğü, kin tutmamayı, güler yüzlü olmayı, ne olursa olsun sabrın en büyük nimet olduğunu o işledi ruhuma anlattığı masallarla ve yaşadığı hayatla Boş duranı Allah’ın sevmediğini de ondan öğrendim Kendisi her daim bir şeylerle uğraşırdı Bir ağacın dalını bile kopartmanın günah olduğunu söylerdi Bir ağaçla bir kediyi ve insanı aynı eşitlikte korur ve severdi Tüm bunları da yaşantısıyla işledi kalbime

Bizlere öfkelenip bağırdığını hiç hatırlamıyorum Öyle ki, sabrının sınırlarını zorladığımızda, “Tamam kala!” derdi ve biz hemen uzaklaşırdık yanından Bağırmadan, sevgisiyle yüreğimizi yönetirdi
Soyumuzu onun anlattıklarından öğrendim Büyük büyük dedelerimizin kimler olduğunu, nereden geldiklerini bir masal gibi alıp kucağına anlatırdı

Ninelerimden ve dedelerimden, hayatımın yokuşlarında, düzlüklerinde, mutluluğunda, hüznünde, acısında, vereceğim tüm kararlarda, insan ilişkilerinde ve kişiliğimde çok şeyler kaldı Çok güzel çekirdekler attılar kalbimin topraklarına ve büyüdükçe onlar da büyüdüler içimde

Onlar kökleri hayatımın Köklerim olmasa tutunamazdım, varlığımın derinliğini keşfedecek gücü bulamazdım kendimde Boyut değiştirmiş olsalar bile, zor anlarımda hâlâ yanımdalar Yaşadığım zorlu imtihanlarımda her akşam rüyalarıma uğradıkları için biliyorum bunu

Bir çocuk hayatında köklerini, gelmişini ve geleceğini oluşturan temel duyguyu ancak nine ve dedesinin varlığından alabilir Onların süzülmüş hayat bilgisinden istifade ederek büyüyen bir çocuk, köksüzlük duygusu yaşamaz Ruhunu bir boşluğun içinde salınıp duran kimsesizlik duygularından korur
Nine ve dedesini çocuktan, çocuğu da nine ve dedesinden uzaklaştırmak, aslında kendimizi gelecek torunlarımızdan mahrum etmektir Onların ellerini tutamamak, göz yaşlarını silememek, kumdan kalelerine konuk olamamak demektir Tüm bunların ötesinde de, onların ruhunu kocaman bir boşlukla boğuşur bir halde köksüz ve havada bırakmak demektir

Evlerimiz büyüdükçe, ailemiz küçülüyor artık Nine ve dede, bayramlarda aranıp sorulacak, elleri öpülüp, şekerleri alınacak uzakta kişiler olarak yer ediyor çocuklarımızın kalbinde Yaşlı bunaklar muamelesiyle çocuklar uzaklaştırılıyor yanlarından Onların hayattan öğrendiklerinden, duygularından, yaşamın en hassas noktasındayken mahrum bırakılıyorlar

En önemlisi de, kendi yaşamımızın gerçeğinden kaçıyoruz onları hayatımızdan uzaklaştırarak
Yaşlıların olduğu eve bereket yağdığını da unuttu gönüllerimiz Gönül bahçemiz tek kişilik yaşanan bencil bir yer artık Gönül bahçesinin geniş sofrasında tek kişilik yaşam hepimizi sıkıyor O yüzden gönül sofralarımızda da bereket yok

Hayatı, sevdikleri ve sevenleriyle yaşadığında çoğalır insan Maddî ve manevî yaralarını daha çabuk sarar

Hem kendi ruhumuzu, hem çocuklarımızın ve hem de büyüklerimizin ruhunu sarıp sarmalayacak bir sevgi için, tıpkı geçmişteki gibi dedeler, nineler, torunlarla hep birlikte yaşanan bir hayat…

 

ALINTIDIR