Benzerlikler içinde benzememek

Benzerlikler içinde Benzememek

Derimiz bizlere sadece güzellik kazan-dırmaz aynı za-manda, zararlı her türlü dış etkenden korur, dokunarak hissetmemizi sağlar, vücut ısı-sını korur, bir yere kadar solunum ve boşaltım faaliyetleri de yapar.

Derimiz alt deri ve üst deri diye iki ana tabakadan meydana gelir, canlıdır ve yapısı çok ilgi çekicidir.

NASIL MI?

Üst derimizin dış tabakası ölü hücrelerden oluşmuştur.
Keselenirken bunları görüyoruz.

Kıl, saç, ter ve yağ bezleri buradadır. Ayrıca tırnaklarımızda bu derimizin ürünüdür. Kıllar bazen saç, bazen kaş, bazen sakal, bazen bıyık gibi hallere girer. Saçımız olmasaydı neye benzerdik, saçlı halimizden daha cazip olmayacağımız kesindi herhalde.
Kaş ve kirpikler diğer kıllarımızla aynı keratin maddesinden yapıldığı halde saçlarımız kadar uzamazlar. Saçın hemen altındalar ama saç kadar uzamıyorlar. Birisi bunu idare ediyor, biz etmediğimize göre KİM? DNA mı? Öyleyse onu kim idare ediyor?
Kılların deri dışındaki kısımları kadar derinin içinde kalan kısımları da vardır. Damar ve sinir uçlarına bağlıdır ve bunlar her bir kıl için ayrı ayrı dizayn edilmiştir. Koparınca canımızın yanması, uyarıcılara karşı diken gibi olması, işte bu yüzden.
Asıl garibi bütün insanların protein yapısı farklı olmasından dolayı hiçbir insanın kılının diğer insana benzememesi. Halbuki aynı yapıdan yapılan şeyler birbirine ara sıra da olsa tıpa tıp benzer olmalıydı.

Alt deri içinde bulunan ter bezleri derinin fazla ürünlerini dışarı atar ve nefes almasını sağlar. Deriye rengini veren madde ise üstte bulunur. Vücudumuzun dışına geçirilen bu canlı kılıfın parmak uçlarına denk gelen kısma öyle nakışlar işlenmiştir ki hiçbir insanın parmak izi diğer insanınkine benzememektedir. Bir insanın parmak izini diğer insanlardan ayrı yaratmak için diğer insanların ya da bütün insanların parmak izini bilmek gerekir. Bütün insanlarda vücut sistemlerin bir oluşu hepsinin birden aynı Elden çıktığını ve hepsi üzerinde aynı Kudretin tasarruf ettiğini göstermektedir. Bunu yaparken de hepsine ayrı birer güzellik vermesi, bunun yanında yine hepsini birbirine benzetmesi ayrı takdire şayan bir yaratılıştır.

Yüzlerimizin birbirine benzemesi ama asla aynısı olmaması, parmak uçlarımızın birbirine benzemesi ama asla aynı olmaması, kıllarımızın birbirine benzemesi ama asla aynı olmaması, sistemlerimiz birbirine benzemesi ama asla aynı olmaması, seslerimizin birbirine benzemesi ama asla aynı olmaması bize bu kadar benzemekler içerisinde bir benzemezlik olduğunu göstermektedir.

Bu kadar benzerlikler içerisindeki benzemezlikler bizlere Kudreti sonsuz bir varlığın önünde benzeri olmayan bir saygı ve tazim ile eğilmemizi söylemektedir. Eğilmemek ve secdeye kapanmamak benzeri görülmemiş bir nankörlük ve benzersiz bir mazeretsizlik olmaz mı?

Dr. Zafer TEL
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın