İslamiyet ağaç gibidir

İslamiyet ağaç gibidir

İslamiyet bir ağaç gibidir. Kökü iman, gövdesi ibadet, meyvesi ise, ihlâsdır. İman olmazsa, amel, ibadet yapılmazsa, ihlâs hasıl olamaz. Zira Peygamber efendimiz; (Bir kimsenin havada uçtuğunu ve deniz üzerinde yürüdüğünü yahut ağzına ateş koyup yuttuğunu görseniz, fakat sözleri ve işleri İslamiyet’e uygun olmazsa, onun büyücü, yalancı, sapık ve insanları doğru yoldan saptırıcı olduğunu biliniz!) buyurmaktadır.

İmam-ı Rabbani hazretleri buyuruyor ki:
“Tasavvuf yolunda ilerlemenin sebebi, İslamiyet’te inanılması lazım olan şeylere, yakînin, imanın artması içindir. Hakiki iman da, bu demektir. İkinci sebebi de, fıkıhta bildirilen vazifeleri yapmanın kolay ve tatlı olması içindir. Tasavvuf, bu ikisine kavuşmak içindir. Bunlardan başka bir şey için değildir.”

Kökü olmayan bir ağaç düşünülemediği gibi, iman olmadan da, amel ve ihlâstan bahsetmek mümkün değildir. İman edip ibadet eden ve haramlardan sakınan kimseye, Müslüman denir. Bunlardan biri bozuk olur veya hiç olmazsa, Müslümanlık bozuk olur. İman, muma benzer, İslamiyet’in bildirdiği hükümler ise, mumun etrâfındaki fener gibidir. Mum ile birlikte fener de, İslamiyet’tir. Fenersiz mum çabuk söner. İmansız İslam olamaz. İslam olmayınca, iman da yoktur. Zira Mâide suresinin elli yedinci âyet-i kerimesinde mealen; (Biriniz, imandan ayrılır ve kâfir olarak ölürse, yapmış olduğu bütün iyi işleri yok olur. Dünyada ve ahirette, ona faydası olmaz) buyurulmaktadır.

İnsanların amel etmeden yalnız iman etmekle kurtulamayacakları, Ankebut suresinin ikinci âyet-i kerimesinde mealen; (İnsanların, iman ettik demekle bırakılmayarak, din yolunda karşılaşacakları sıkıntılara katlanmalarına göre, iman ettik sözlerinin doğru veya yalan olduğu anlaşılacağı..) buyurularak bildirilmektedir.

Ma'ruf-ı Kerhi hazretleri; "Amelsiz Cenneti istemek ve emir olunduğunu yapmadan rahmet ummak, cahillik ve ahmaklıktır" buyurmuştur.

Ehl-i sünnet itikadına göre, amel imandan bir parça değilse de, farzların farz ve haramların da haram olduğuna inanmak imandandır. Bu sebepten dolayı imanın sağlam ve doğru olması lazımdır. Çünkü iman, İslamiyet ağacının köküdür. Kök sağlam olmazsa, gövde çürük olur ve bir kıymeti olmaz. Zira Peygamber efendimiz; (Beni İsrâil, yetmiş bir fırkaya ayrılmıştı. Bunlardan yetmişi Cehenneme gidip, ancak bir fırkası kurtulmuştur. Nasârâ da, yetmiş iki fırkaya ayrılmıştı. Yetmiş biri Cehenneme gitmiştir. Bir zaman sonra, benim ümmetim de yetmiş üç kısma ayrılır. Bunlardan yetmiş ikisi, Cehenneme gidip, yalnız bir fırkası kurtulur) buyurmuştur.

Eshab-ı kiram, kurtulan bu bir fırkanın kimler olduğunu sordukları zaman, Resulullah efendimiz; (Cehennemden kurtulan fırka, benim ve Eshabımın gittiği yolda gidenlerdir) cevabını vermişlerdir. Bu hadis-i şerif dört Sünen kitabında mevcuttur.

İman doğru olduğu gibi, amelin de doğru olması lazımdır. Çünkü Kur’an-ı kerimde mealen; (İman edenler ve salih, iyi amel işleyenler) buyurularak amelin de salih yani doğru ve güzel olması övülmektedir. Ahmed bin Ebü'l-Havâri hazretleri; "Sünnet-i seniyyeye uymadan amel edenin ameli bâtıl olur" buyurmuştur.

Amelin salih olabilmesi için, hem doğru bilginin olması ve hem de ihlâs ile yapılması lazımdır. İhlâs; hâlis, temiz etmek, niyeti temizlemek, dünya faydalarını düşünmeden bütün işleri, ibadetleri yalnız Allah için yapmak demektir. Resulullah efendimiz, Muâz bin Cebel hazretlerini Yemen'e vâli olarak gönderirken; (İbadetlerini ihlâs ile yap. İhlâs ile yapılan az amel, kıyâmet günü sana yetişir) buyurmuştur.

Sehl bin Abdullah-ı Tüsteri hazretlerine;
-İnsanın nefsine en çok ağır gelen şey nedir? diye sorduklarında;
-İhlâstır. Zira ihlasta nefsin nasibi yani payı yoktur cevabını vermişlerdir.

Şeyh Abdülkuddus hazretleri oğluna yazdığı bir mektubunda şöyle nasihat eder:
"Vaktin kıymetini bil! Gece ve gündüz ilim öğrenmeye çalış! Her zaman abdestli bulun! Beş vakit namazı sünnetleri ile ve tadil-i erkân ile, huzur ve huşu ile, Allahü teâlâyı görür şekilde ve Peygamber efendimizin bildirdiği gibi kılmaya çalış! Bunları yapınca, dünyada ve ahirette sayısız nimetlere kavuşursun. İlim öğrenmek, ibadet yapmak içindir. Kıyâmet günü, işten sorulacak, çok ilim öğrendin mi diye sorulmayacaktır. İş ve ibadet de, ihlâs elde etmek içindir. Her şeyi Allahü teâlânın rızası için yapmak olan ihlâs da, hakiki mâbud ve kayıtsız şartsız var olan Allahü teâlâyı sevmek içindir."

Cüneyd-i Bağdâdi hazretleri buyurdu ki:
"Bir kimse, yaptığı ibadetlerini ihlâs ile yaparsa, Allahü teâlâ o kimseye, boş hâllerden, lüzumsuz heveslerden halâs olmak, kurtulmak nimetini, rahatını ihsan eder."

Bir gün Peygamber efendimiz;
-Bir kimse ihlâs ile Lâ ilâhe illallah derse Cennete girer buyurunca, eshab-ı kiram;
-Yâ Resulallah! Bunu ihlâs ile söylememizin alameti nedir? diye sordular. Resulullah efendimiz de;
-Sizi Allahü teâlânın haram kıldığı şeylerden men etmesidir cevabını verdiler.

Netice olarak Müslümanlık, doğru iman, doğru bilgi, doğru amel ve ihlâs demektir.

Osman Ünlü
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın