|
Konu Başlığı: Islak ve gizli bir kurşun Gönderen: Sümeyye üzerinde 04 Temmuz 2010, 15:21:24 Islak ve Gizli Bir Kurşun Yıldızlarla konuşurum Susmuşum Meryem gibi” Zemheriydi; Mahrem bahçelerde büyüyen tek lalemi boynundan koparıp gitmişti… ardından yetim bıraktığı kalbimin güvercinlerini, ağlatarak, inleterek… Ben yağmurlardan kaçırmıştım gözlerimi… Kırık aynalarımdan seyrettim göğü günlerce… Kalbimin her köşesini dikenli ellerimle sıvadım yokluğunla… Ve asumandan nüzul olanın aşkına ben sana yalan söylemedim… Hayatın giyotinine gidip gidip gelmekten usanan kalbimde bu aşka mühür vuracak takat yok… Sükûtumsa üzerimde gezinen nazlı cümlelerin hatırı için Öfkem kudurgan bir dalga gibi çarpıp duruyor dudaklarıma… artık küskünüm yosun kokulu gözlerin renginde gecelere… düşmesinler ömrüme haşiye, ben üstü başı imbat içinde kalmış acıdan öte birşey murad etmedim… Mendilleri sallamıştım ardından umutsuzlukların… Yazgımı örtmüştüm efdal olan bir kelamla Bir bir kefenleyip gömmüştüm ağrıyan yerlerimin hatıralarını… Bir tek gizlediğim faydasızlıklar kalmıştı geriye… onlarıda en derinde saklamıştım… bir daha çıkmamacasına Sonra bir sabah ayazında çığ gibi haberler ulaştı suskunluk diyarından Haberi ihtilal sarsıntılarıyla sarstı benliğimi… Berrak sularım yine boz bulanık aktı… Ben hep ziyan Ben hep isyan Oysa ne de çok alışmıştım şitaya ererken artık yalnız kalmaya Ne çok sevmiştim hayalinle konuşmayı… Serçe kuşların dilini öğrenmiştim sen yokken Sana onlarla haber yollardım da sen bir haberi çok görürdün bana Ben yine de mutluydum… Ne güzeldi o anlar —ki ben umutsuzdum Bunca helezonlar ortasında bu rücu niye? Dilinde anlamını bilmediğim bir heyula! Aklında yine firar yine firar… Senden bana kana batık güller hediye Sonsuza kadar yut kelimeleri… Konuşma Konuşursan kaypaklığına dudak bükecek melekler… Ellerin titremeyecek biliyorum Biliyorum hiç üşenmeyeceksin kalbime hançeri basarken Oysa hoyrat ellerim var demiştim sana Varsın saçlarında ağyar elleri gezinsin Varsın gözünde iplik iplik olsun yağmurlar Varsın sen her geceni tutuştur benden aldığın korla Varsın sen de ağlama anlayamadan bir an umutsuzluğumu… Varsın sen de fütursuzca sal kalbime mermilerini Ben alıngan namluları okşarım yokluğunda Bir kurşuna yoldaş olur belki seni bulurum alıntı |