İnsanlıktan uzaklaşan insanlar

İnsanlıktan uzaklaşan insanlar

İnsanı diğer canlı varlıklardan ayıran önemli farklardan biri de hayâdır. Hayâ, utanma, iffet, namus gibi kavramlar sadece insanlara muhsus bir duygu ve düşüncedir. İnsanı insan yapan da bu değerlerdir. Bunları kaybeden bir insan, hayvan seviyesine değil, bundan daha aşağılara yuvarlanır.

Son yıllarda insanoğlu, kendini insan yapan bu değerlerden akıl almaz bir hızla uzaklaşıyor. Her milletin başta TV’leri olmak üzere bütün yayın organları, halkını daha çok nasıl hayâsız, iffetsiz yapabiliriz, diye birbirleri ile yarış halindeler.

Bunun için hayâ, iffet duygusunun esasını teşkil eden, mahremiyetler, özel hayatlar, giyim kuşam nerede ise kalmadı. Yatak odası kıyafetiyle sokak kıyafeti hemen hemen eşitlendi.

Televizyon programlarında hatta günlük hayatta örtmesi gereken yerlerini örtmeyenler değil, örtenler ayıplanmakta, aşağılanmaktadır...

Allahü teâlânın, insan neslini devam ettirmek için, erkek ve kadınları birbirlerine karşı cazip kılması, kadına verdiği çekicilik, güzellik; dünyalık menfaatler, bayağı arzulara kavuşmak uğruna istismar edilmektedir.

EN ZOR İMTİHAN
Cenab-ı Hak, aynı zamanda, bu kuvvetli cinsî duygu ve arzu ile kadını ve erkeği dünyada çetin bir imtihana tabi tutmuştur. İstismarcılar belki de bunun farkında değiller. Üstelik dünyadaki kısa ömrümüz içinde, en zor imtihan bu.

Bu imtihanı kazanan bir insan, dünya ve ahiretin kahramanıdır. İnsanların olgunluğu veya insanın düşüklüğü, daha ziyade hayâ ve iffet işinde belli olur. Allahü teâlâ, Kur’an-ı kerimin birçok yerinde, iffetini muhafaza edenlere, büyük mükafatlar vadetmiş ve müjdeler vermiştir.

İffetini muhafaza etmeyenlere de, Cehennem azabını göstermiştir. Allahü teâlâ, iffetsizleri, bir insanı öldüren katil ile bir tutmaktadır.

İnsanın Cennete veya Cehenneme gitmesinde hayânın etkisi büyüktür. İnsan günahlarının belki de yüzde doksanı, iffet, namus mevzuu içindedir. İffetsiz insan, Allahü teâlânın indinde günahkâr olduğu gibi insan topluluğu içinde de hürmetsiz ve değersizdir.

Bir insanın ve bir ailenin şerefi ve itibarı, hayâ, iffet karşısındaki tutumu ile ölçülür. Zengin ve çok güzel bir kadın, eğer iffetsiz ise değer verilmez. Cemiyet nazarında, o bir kötü kadındır. Fakir de olsa bir kadın iffet sahibi ise, her yerde, hatta iffetsiz olanlar arasında bile her zaman itibarlıdır. Hürmete layıktır.

Bu söylediklerimiz, tabii ki normal ve temiz bir cemiyetin, toplumun iffet ölçüleridir. İffet kaidelerini ayaklar altına almış azgın bir hayvan sürüsü gibi, yalnız hayvanî hisleri peşinde koşan insan toplulukları, bunun dışındadır.

İnsanların pek çoğu, iffetsizliğin fenalıklarını bildikleri halde, kendilerini bu fena yollara sapmaktan alıkoyamazlar. Bu kuvvetli nefsani duygu karşısında, insanları zapt edecek, onları iyi ahlâka sevk edecek bir irade lazımdır. İşte bu irade dindir. Din, zaten ahlâk demektir. Allahü teâlâyı tanıyan, hakikaten Allahü teâlâdan korkan bir insan iffetsiz olamaz.

“HAYÂ İMANDANDIR”
Allahü teâlâdan korkmak için, Allahü teâlâyı iyi bilmek lazımdır. Allahü teâlâyı bilmek için, onun büyüklüğünü ve sıfatlarını öğrenmek lazımdır. Allahü teâlâdan korkmak, bir insan için iyi alamettir.

Allahü teâlâdan korkan bir Müslüman her zaman her yerde edepli, hayâlı olur. Hayâsızlığın insanı nereye sürükleyeceğini bilir. Hadis-i şeriflerde, “Hayâsızlık insanı küfre düşürür”, “Hayâ ile iman bir aradadır.

Biri giderse, öteki de durmaz” buyuruldu. Hayâ, bir binayı tutan direk gibidir. Direksiz binanın durması kolay olmadığı gibi, hayâsız kimsenin de imanını muhafaza etmesi zordur.

Allahü teâlâdan utanmak, imanın kuvvetli olduğuna, hayâsızlık da, imanın zayıf olduğuna alamettir. Hayâ, imanın esasındandır.

Hadis-i şeriflerde buyuruldu ki:
“Güzellik, kiminde daha güzeldir:

Adalet güzeldir, fakat idarecide daha güzeldir.

Cömertlik güzeldir, zenginde daha güzeldir.

Vera âlimde, sabır fakirde, tevbe gençte daha güzeldir.

Hayâ güzeldir, kadında daha güzeldir.”

“Hayâ imandandır.”

“Hayâ imanın süsüdür.”

ALINTI
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın