|
Konu Başlığı: İnsan başı dara gelince allah'a iltica eder Gönderen: Safiye Gül üzerinde 29 Ağustos 2012, 13:01:25 İNSAN, BAŞI DARA GELİNCE ALLAH’A İLTİCA EDER Tabiatçıların bazıları İmam Ca’fer-i Sadık Hazretleri ile Allah’ın varlığı hakkında münazaraya tutuştular, İmam Ca’fer-i Sadık onlara: – Siz hiç vapura bindiniz mi? dedi. – Evet, dediler. – Dalgaların çarpması ile vapurun parçalandığına da şahid oldunuz mu? dedi. – Evet, dediler ve içlerinden biri devam etti: – Fırtınalı bir gün vapura binmiştim. Şiddetli bir rüzgar esti ve nihayet kayalara çarpan gemimiz parçalanarak içindeki yolcular denize döküldüler; o sırada ben de bir tahta parçasına tutunmuştum, sonra şiddetli bir dalga geldi, onu da elimden aldı; bu sefer köpüklü suların içine iyice gömülmüştüm... Ca’fer-i Sadık Hazretleri burada adamın sözünü keserek dedi ki: – İlk önce vapur ve içindeki yolcular sana cesaret veriyordu; onlar sulara gömülünce eline geçen tahta parçasına ümidini bağladın. Sonra onu da elinden kaçırınca, ne yaptın? Artık ümidini keserek kendini suların içine bıraktın mı? Yoksa hâlâ kurtulurum diye bir ümidin var mı idi? Adam cevap verdi: – Hiçbir kurtuluş emaresi mevcud olmamasına rağmen, hâlâ kurtulacağımı umuyor ve bu ümidle mütemadiyen çırpınıyordum. Ca’fer-i Sadık: – Peki, hiçbir kurtuluş alameti yokken hâlâ kurtulacağına inanıyordun; bu kadar imkansızlığa rağmen, acaba kimin kurtarabileceğini düşünmüştün? Bu sefer adam düşünmeye başladı, İmam Ca’fer Hazretleri ona dedi ki: – Her türlü sebeblerin yok olduğu yerde, o anda, senin ümidini bağladığın nedir, biliyor musun? İşte o, ALLAH’tır. Her ne kadar kurtulduktan sonra -tabiatçılığa saplanarak- dilin onu inkâr ediyorsa da, felâket anında kalbin onu tasdik ediyor... Bu, ilâhî bir kanundur ve bütün insanlar için böyledir, İsra suresinde bu kanunu açıkça beyan eden Allah Celle ve Teala meâlen buyurur ki: “Denizde boğulma tehlikesi ile karşılaşınca yardımını umduğunuz her şeyden ümidinizi kesersiniz ve Allah’a bağlanırsınız. Ne zaman ki, Allah bir sebeb yaratarak sizi o felaketten kurtarır, selamete çıkarsınız, o zaman Allah’ı tekrar unutursunuz. İşte insan böyle inkarcıdır...” – Çok doğru söylüyorsun yâ İmam! dedi. O andaki düşüncelerimi, dalgaların arasında kalbimden geçenleri şimdi hatırlıyorum da, aynen dediğiniz gibi olduğunu hissediyorum, lütfen bana Şehadet kelimesini öğretiniz, tabiatçılıktan vazgeçiyorum. İmam Ca’fer-i Sadık’la tartışan tabiatçılar, bu diyalog sonunda hep birlikte iman ettiler... AHMET ŞAHİN |