İncitmeyecek kadar uzak üşümeyecek

İncitmeyecek kadar uzak, üşümeyecek.....

incitmeyecek kadar uzak, üşümeyecek kadar da yakın olabilmek…

Eski zamanların dondurucu bir kışından bütün hayvanlar çok etkilenmiş, büyük kayıplar vermişler

Ama en çok kayıp veren kirpilermiş

Çünkü onların pek çok hayvan gibi kalın kürkleri yok, kendilerini sıcak tutması zor olan dikenleri var

Bu durumdan en az zararla kurtulmak için kirpiler meclisi toplanmış, çözüm aramaya başlamış

Tartışa tartışa, nihayet gece olunca tüm kirpilerin bir araya toplanmasına, birbirlerine yakın durarak geceyi geçirmelerine karar verilmiş

Böylece kirpiler birbirlerinin vücut sıcaklığından yararlanacak, aralarındaki hava tedavülünü önleyerek donmaktan kurtulacaklarmış

İlk geceki deneyimlerinde bunun işe yaradığını görmüşler

Ama başka bir problem çıkmış ortaya

Üşüyen kirpiler birbirlerine fazla yaklaştıklarından yaralanmalar gerçekleşmiş

Daha sonraki gece yaralanma korkusundan birbirlerinden uzak durmuşlar ama bu seferde donmalar meydana gelmiş

Ne var ki, her gece kâh uzaklaşa kâh yakınlaşa, deneye yanıla birbirlerinin vücut sıcaklığından yararlanacak kadar yakın, ancak birbirlerini incitmeyecek kadar uzak durmayı öğrenmişler

KISACA ;

Bizim de uzun dikenlerimiz var

Bunlar hayata karşı filtrelerimiz

Bazen faydalı, bazen de zararlı

Çoğu zaman, kimseleri yaklaştırmıyoruz yanımıza

Filtrelerimizden elemeden kimseleri sokmuyoruz özel dünyamıza

Ne var ki, sıcaklık ancak yakınlaşmakla mümkün

Birbirini incitmeyecek kadar uzak, hayatın soğuk zamanlarında üşümeyecek kadar da yakın olmayı öğrenenlerden olabilmek dileğiyle

Selam ve duâ ile

ALINTI
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın