İmanlı olmanın şükrü

İmanlı olmanın şükrü

Herkese her nimeti gönderen, her şeyi var eden, her varlığı, her an varlıkta durduran yalnız Allahü teâlâdır. İnsanlarda görülen iyi ve üstün sıfatlar, cenâb-ı Hakkın lutfü ve ihsanıdır. Hayatımız, aklımız, ilmimiz, gücümüz, görmemiz, işitmemiz, söyleyebilmemiz, hep Ondandır. İnsanları güçlüklerden, sıkıntılardan kurtaran, duaları kabul eden, dertleri, belaları gideren, rızkları yaratan ve sahiplerine ulaştıran yalnız Odur. Allahü teâlâ, nimetlerini, ihsanlarını, dostlarına ve düşmanlarına saçıyor. Bütün nimetlerinin en üstünü, en kıymetlisi olarak da, doğru yolu, saadet ve kurtuluş yolunu gösteriyor.

Yoldan sapmamak ve Cennete girmek için teşvik buyuruyor. Cennetteki sonsuz nimetlere ve kendi rızasına, sevgisine kavuşabilmemiz için, sevgili Peygamberine iman etmemizi ve uymamızı emrediyor.

Allahü teâlânın kullarına ihsan ettiği nimetlerin en büyüğü, kendini onlara tanıtıp, iman etme nimeti ile kullarını şereflendirmesi, kıymetlendirmesidir. Her nimete şükretmek lazım olduğu gibi, bu nimete de şükretmek lazımdır. Zira sure-i İbrâhimin yedinci âyet-i kerimesinde mealen; (Şükrederseniz, verdiğim nimetleri elbette arttırırım) buyurulmaktadır.

Nisâ suresinin, yüz kırk altıncı âyet-i kerimesinde de mealen; (İman eder ve nimetlere şükrederseniz, Allahü teâlâ, size azap etmez!) buyurulmaktadır.

Her verilen nimet, bir külfet karşılığıdır. Gelen nimetler ne kadar çoksa ve ne kadar büyükse, mesuliyeti ve şükrü de o nispette büyük ve çok olur.

İnanmak yani iman, çok mühimdir. İman, ufak bir şüpheyi götürmez. Şüphesi olan kimse, din âlimlerinden şüphesini sorarak ve öğrenerek, gidermelidir. Aksi takdirde, iman nimeti, elden gider. İmansız insan, dünyanın en bahtsız insanıdır. Çünkü, ebediyen Cehennem azabında yanmaya mahkumdur.

Bu sebepten dolayıdır ki, en büyük nimet, iman nimetidir. İmanlı olmanın şükrü ise, Müslüman olarak birbirimizi sevmektir. Bu çok önemlidir. Peygamber efendimiz; (Bir kimse din kardeşini severse, bu sevgisini ona bildirsin!) buyurmuşlardır.

Ayrıca herkes, sevdiğiyle beraber olacaktır. Dünyada kimi seviyorsa ahirette de onunla beraber olacaktır. Kızdığı kimse ile değil, sevdiği kimse ile beraber olacaktır. Zira Peygamber efendimiz: (Herkes sevdiği ile beraber olur) buyurmuşlardır.

Müminlerin birbirini sevebilmesi, öncelikle Resulullah efendimizi sevmesine bağlıdır. Zira Peygamber efendimiz; (Bir kimse, beni kendi nefsinden ve ehlinden ve bütün insanlardan daha çok sevmedikçe, bana iman etmiş olmaz) buyurmaktadırlar.

Birbirini sevenler, birbirlerinde hata, kusur, ayıp aramazlar. Dedi-kodu yapmazlar, gıybet etmezler. Beraber olmaktan zevk alırlar. Göremediği, konuşamadığı zamanlarda, birbirlerini özlerler. Kavuşmak, bir araya gelmek için can atarlar. Zira muhabbet, sevmek demek, hep beraber olmayı istemek, beraber olmaktan zevk, lezzet duymak demektir. İnsan sevdiğini hiç unutmaz. Muhabbetin yeri kalbdir. Kalbleri birbirine bağlıyan bağ ise, muhabbet, sevgi bağıdır.

İmam-ı Gazâli hazretleri, Sultan Sencer'e hitaben buyurur ki:
“Ey Sultan! Hak teâlâ, sana nimet olarak; doğru iman, güler yüz, güzel ahlak ve iyi ameller ihsan etmiştir. Bunlardan iyi amel işlemek senin elinde, diğerleri ise, hediye-i ilâhidir. Madem ki Allahü teâlâ bu nimetleri sana ihsan etmiş, sen de dördüncüden, iyi amel etmekten kendini mahrum etme ki, küfran-ı nimet etmiş olmayasın. Zira Allahü teâlâ, yarın kıyâmet günü, herkesi hesaba çekecek ve "Benim nimetimin hakkını nasıl edâ eylediniz, nasıl yerine getirdiniz?" buyuracaktır.”

Şükür demek, Allahü teâlânın verdiği nimeti, ona karşı isyânda kullanmamak demektir. Nimeti elden kaçırmamak için de, onun şükrünü yerine getirmek lazımdır. Allahü teâlâ Musa aleyhisselama hitaben; (Yâ Musa! Bir kimse kendine verdiğim nimeti benden bilip kendinden bilmezse, nimetlerimin şükrünü edâ etmiş olur. Bir kulum rızkını kendi çalışması ile bilip, benden bilmez ise, nimetin şükrünü edâ etmemiş olur) buyurmuştur.

Cehennemden kurtulmak önce iman etmekle, sonra da emir ve yasakları öğrenip bunlara uygun hareket etmekle mümkündür. Bilmeden yapılan ibadetler makbul değildir. Çünkü, dört rekat olarak emredilen bir namaz, beş rekat olarak kılınamaz. Kılınırsa yanlış olur, kabul olmaz. Bunun için ilmihâl bilgilerini öğrenmek şarttır. Zira cahil sofu, şeytanın maskarası olur buyurulmuştur.

Allahü teâlânın ihsan ettiği en büyük nimet iman nimeti olunca, bu nimeti korumak ve şükrünü edâ etmek, çok zor da olsa lazımdır. Fakat, nimetin sahibi büyük bilinir ve Onun kullarına merhametle muamele edilir ve sevdikleri de sevilirse, bu nimetin şükrü yerine getirilmiş olur. Ayrıca iman nimetinin elden gitmemesi için de, sabah akşam şu iman duasını okumak lazımdır:

(Allahümme inni e’uzü bike min en-üşrike bike şey-en ve ene a’lemü ve estağfirü-ke li-mâ lâ-a’lemü inneke ente allâmülguyub.)

Sabah duası, imsâkdan, akşam duası ise, öğle namazından sonra okunmaya başlar.

Osman Ünlü
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın