Herşeye Rağmen SEVGİ SOFRASI                                                                           

Bir gün ermişlerden birine sormuşlar:
''Sevginin sözünü edenler ile sevgiyi gerçekten yaşayanlar arasında bir fark vardır?''
"Bakın göstereyim'' demiş, ermiş
Bir sofra hazırlamış
Bu sofraya sevgiyi dilinden düşürmeyen ama dilden gönüle indirmeyen kişileri çağırmışlar
Hepsi yerlerine oturmuşlar
Derken, sıcak çorbalar ve arkasından da ''derviş kaşığı'' denilen bir metre boyunda kaşıklar gelmiş
Ermiş: ''Bu kaşıkların sapının ucundan tutup öyle yiyeceksiniz'' diye bir şart koşmuş
''Öyle kaşığın çukur kısmına yakın yerden tutmak yok''
''Peki'' demişler ve çorbayı içmeye başlamışlar
Fakat o da ne?
Kaşıklar uzun geldiğinden, sofradaki hiç kimse, çorbayı döküp saçmadan bir türlü ağzına götüremiyormuş
En sonunda, bakmışlar bu iş olmuyor, çorbadan vazgeçmişler
Öylece, aç aç kalkmışlar sofradan
Onlar sofradan kalktıktan sonra, ermiş:
''Şimdi de sevgiyi gerçekten bilip yaşayanları çağıralım sofraya'' demiş
Yüzleri aydınlık, gözleri sevgiyle gülümseyen insanlar oturmuş sofraya
Ermiş: ''Buyurun bakalım'' deyince de,
her biri uzun saplı kaşığını çorbaya daldırıp karşısındaki kardeşine uzatıp içmişler çorbalarını
Böylece her biri diğerini doyurmuş olarak, şükür içinde sofradan kalkmışlar ''İşte'' demiş ermiş
''Kim ki hayat sofrasında yalnız kendini görür ve doymayı düşünürse, o aç kalacaktır"
Ve "kim ki, kardeşini düşünür de doyurursa, o da kardeşi tarafından doyurulacaktır şüphesiz"
Şunu da unutmayın ki, hayat pazarında alan değil, her zaman veren kazançlıdır