Güzel Müslüman Olmak

Güzel Müslüman Olmak

Cemil (Güzel) olan ve cemali (güzelliği) seven Allah’ın kuluyuz.

Allah’ın “Güzel örnek” diye tavsif buyurduğu Hazreti Muhammed Mustafa (s.a.)’nın ümmetiyiz. (Ahzab,21)

“Müslümanlardanım” demek, ilahi kelamda “en güzel söz” olarak vasıflandırılmış. (Fussılet, 33)

Halik-ı zülcelal, “kainatın, hayatın ve ölümün yaratılış sırrını insanlardan hangisinin daha güzel bir hayat yaşayacağı, daha güzel ameller ortaya koyacağı imtihanı”na bağlamış. (Hud, 7, Mülk, 2)

Halik-ı zülcelal, kitab-ı keriminde insana “Dünyada da ahirette de iyilik – güzellik talep etmeyi” öğretmiş. (Bakara, 201)

Şari-i hakiki, yani gerçek din koyucu olarak Allah Teala, “Hep iyiliği şiar edinmiş olarak, Allah’ı görüyormuş gibi bir kulluk duygusu içinde, yüzünü ve özünü Allah’a teslim edip bir de İbrâhim’in tevhid dinine tâbi olan kimseden daha güzel din mensubu var mı?” diye sorarak, “Güzel bir din çerçevesi” koymuş önümüze. (Nisa, 125)

Halik Teala, kullarının yaptığı infakı, Zatına verilen “Güzel borç” diye nitelemiş. (Bakara, 245, Hadid-11, 18, Teğabün 17, Müzzemmil 20)

“Kötülüğün bile en güzel tarzda uzaklaştırılması” öğütlenmiş ilahi kelamda. (Mü’minun, 96, (Fussılet, 34)

“Rabbin yoluna hikmet ve güzel öğütle çağırmamız, mücadele gerekirse “en güzel şekilde” mücadele etmemiz istenmiş. (Nahl, 125)

Rasulullah Efendimiz, “Kişinin Müslümanlığının güzelliği, kendisini ilgilendirmeyen şeyleri terketmesidir” buyurarak, Müslümanlığı güzel kılmak gibi bir gayrete işaret etmiş.

Yine Rasulullah efendimiz, bazı kişilerle ilgili olarak “Hasüne islamuhu – İslamı güzel oldu” değerlendirmesi yapmış.

Bütün bu ayeti kerimelerden ve hadisi şeriflerden, İslam’ın – Müslümanlığın aslında güzel olduğunu, “Ben müslümanım” demenin, insanın kendisini aslında mahza bir güzelliğe nispet etmesi anlamına geldiğini öğreniyoruz.

Ama yine bu ayet ve hadislerden, Allah Teala ve Rasulü Ekreminin, insanları, İslam’ı bütün güzelliği ile hayatlarına taşımaya çağırdıklarını öğreniyoruz.

Bundan da anlıyoruz ki, İslam’ın kişiyi güzelleştirmesi bir iradeye, bir emeğe bağlı. Bu irade gösterilmez, bu emek verilmezse, kişilikler İslam’ın güzellikleriyle donanmayabiliyor ve oraya “Güzel olmayan bir insan tipi” çıkabiliyor.

“Güzel olmayan bir müslüman”dan söz edilebilir mi? Yani bir insan hem müslüman olup, hem de “Güzelliği yeterince kuşanmamış” olabilir mi?

Bunu söylemek ne kadar bir tezadı ifade etmek anlamına geliyor olursa olsun, hem İslam dairesinde bulunuyor olup, hem de bütün kişiliği güzelliklerle donanamamış olmak, mümkündür.

İslam’ın, kişinin hayatına giren her yanlışı, her çirkinliği, İslam’la alakayı kesme sebebi olarak görmüyor olması, böyle bir tezadın mevcud olmasına imkan vermektedir.

İslam, bir Müslümanın günaha bulaşmasına hoş bakmaz. Günah bir tür çirkinliktir. Öyle ki, Kur’an’da, bazı günahlar için “Şeytanın işlerinden bir pislik” ifadesi kullanılmıştır. (Maide 90, En’am 145) Böyle bir şeyin güzelliğinden söz edilemez ama, bu da, başka günahlar gibi bir Müslümanın hayatında bulunabilir. Bu durumda, günaha yöneldiği ölçüde, Müslümanın da çirkinliğe doğru yöneldiği sonucunu çıkarmamız gerekir.

Güzel kalb, Allah zikriyle doyurulmuş bir kalbdir.

Güzel dimağ, dünyayı ahireti doğru okumuş ve temel tercihlerini buna göre yapabilmiş bir dimağdır.

Güzel el, infak eden bir eldir. Yetimin başını okşayan eldir.

Güzel dil, Hakkı söyleyen, zikreden dildir. Güzel söz, içinde yalan, aldatma, hile bulunmayan sözdür.

Güzel göz, Allah’ın yarattığı her şeyde hikmet bulan gözdür. Kur’an’a bakan gözdür. Kabe’ye bakan gözdür.

Güzel namaz, Allah için kılınan ve rükünleri tam yapılan namazdır. Allah’ın huzurunda bulunma hissi diri yaşanan namazdır. Daimi bir şekilde Huzurda bulunma hissi kazandıran namazdır. Ve bütün bu nitelikleriyle insanı her tür çirkinlikten koruyan namazdır.

Güzel oruç, bütün uzuvlarla birlikte tutulabilen oruçtur.

Güzel infak, içinde sadece Allah rızası bulunan, kişinin kendisini aradan çıkararak, bir elin verdiğini öteki duymayacak ölçüde mahfi yapılan infaktır.

Güzel baba, güzel anne, babalık annelik hukukunu bi hakkın yerine getiren ve evlatlarını Allah’a kulluk bilinci içinde yetiştiren annedir, babadır.

Güzel evlad, genç yaşta Allah’a kulluk bilincini kazanan, anne-babası, yanında yaşlandığında onlara şefkat kanatlarını geren evlattır.

Güzel devlet reisi, görevini amel defteri gibi görüp, ona her yazılanı hesabı verilecek bir davranış olarak gören ve titizlenen devlet reisidir.

İslam adına Hak katından gelmiş olan ve Rasulü Ekrem aleyhissalatü vesselam’ın kişiliğine yansıyan tüm ölçüler, “Güzel Müslüman”ın ölçüleridir. Onun için O (s.a.) Rabbin tavsifi ile “Üsve-i Hasene yani Güzel Örnek”tir.

Müslümanların önünde, güzellikleriyle bezenecekleri bir timsal her zaman vardır. O’nun ahirete irtihalinden sonra, O’nun güzelliklerini kuşananlar, “Allah dostları” diye isimlendirilmişlerdir. Onlar, kalblerini, dimağlarını, ellerini, ayaklarını, gözlerini, kulaklarını, namazlarını, oruçlarını, haclarını, zekatlarını, infaklarını, hayatın içindeki tüm davranışlarını O’na benzetmeye çalışmışlardır. Yani bir manada, O’nun güzelliklerini kendi kişiliklerine taşımaya gayret etmişlerdir.

Denebilir ki her insan, O’nun güzelliği ile ne ölçüde donanmışsa, o kadar “Güzel Müslüman” olmuştur.

Bu güzelliklerin, öteki cenahında çirkinlikleri sıralamak mümkündür.

Orada da, Rasulullah Efendimiz’in muazzez şahsiyeti ile araya giren açı farkına işaret etmek mümkündür. Yani O’nun şahsiyeti ile ne ölçüde açı farkı doğmuşsa, o ölçüde güzellikten uzaklaşma söz konusu demektir.

Mesela, günah kirleriyle kararmış, hastalanmış, perdelenmiş, hatta ölmüş bir kalbin güzelliğinden söz etmek mümkün değildir.

“Güzellik arayışı”nda dünya ve ahiret dengelerini kaybetmiş, koordinatları darmadağın olmuş, şirazesinden kaymış bir dimağın güzelliği de kaybolmuş demektir.

Haramlarla, haksız kullanımlarla kirlenmiş eller nasıl güzel olabilir?

Harama bakan gözler güzel midir?

Yalanla, gıybetle, Hakkın ihlali ile yaralanmış, kan revan içinde kalmış bir dilin güzelliği nerededir?

Rasulullah Efendimiz’in gördüğünde “Git namazını yeniden kıl, bu namaz olmadı” diyeceği bir namaz güzel bir namaz olmuş mudur?

Ardından başa kakma gelen bir iyilik, Allah Teala’nın kabulüne mazhar olmayacak bir iyilik, güzel diye nitelenebilecek bir iyilik midir?

Midesiyle oruç tutup, diliyle bir çok kişiyi öldüren ve etlerini ağzında çiğneyen adamın orucu, güzel bir oruç sayılabilir mi?

Nefsin, şiddet yönelişini ya da kahramanlık duygusunu tatmin niteliğine bürünmüş bir cihad “Güzel cihad” sayılabilir mi?

Zulme bulaşmış bir devlet riyasetinin güzelliğinden bahsedilebilir mi?

Kendi ailesi tarafından bile “Güzel” bulunmayan bir babalık – annelik, ilahi ölçüler içinde güzel bulunur mu? Babanın – annenin hakkını helal etmekte zorlandığı bir evlatlık, Allah teala nezdinde “Güzel” muamelesi görür mü?

Sırtında taşınması zor bir “Kul hakkı” yükü ile hayat yolunda yürümek, güzel bir yürüyüş olabilir mi?

Ahirette yüz kızartacak bir “Hayat defteri”, dünyada şu veya bu şekilde oluşturulmuş ise, güzel bir iş yapılmış sayılabilir mi?

...

“Güzel Müslüman” olmak diye bir şey var.

Güzel Müslüman olmak, önce bizim için olmazsa olmaz. Çünkü o bizim hayat imtihanımız. Çünkü, Müslümanlığı biz ne kadar güzel yaşamışsak, ebedi hayatımız o kadar güzel olacak.

Ama “Güzel Müslüman” olmak, ayrıca bize bakıp, Müslümanlığın insan kalitesini ölçmek isteyenler açısından da çok önemli.

İslam’ın, yaşandığı ölçüde insanı güzelleştireceği muhakkak. Eğer bir yanımız çürümüş gözüküyorsa, o, İslam’la bizim aramıza giren mesafe sebebiyledir.

Biz, o çürümüş yanımızla İslam’ı temsil ediyor gözüktükçe, İslam’a bir bedel ödetmiş olacağız ve bunun bizim hayat defterimize yansıyacak bedeli de çok ağır olacaktır.

Rabbimizin “Ni’mel abd – Ne güzel kul” diyeceği insanlardan olmak için ve...

Yarın Rasulullah’la, ebedi hayatta buluştuğumuzda “Hasüne islamuhu – Müslümanlığı güzel oldu” diyeceği ve Livaülhamd altına girmeye layık bulacağı insanlardan olmak için, henüz buradayken İslam’ın güzelliklerini kuşanmaya gayret etmemiz gerekiyor.

Ahmet Taşgetiren
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın