Gönlü dağıtır  

O padişah geldi, o padişah geldi Eyvanı (terası) süsleyen, o Kenan güzelinin güzelliğine hayran olarak bileklerinizi bile kesin!
Gönlü dağıtır Canın canının canı gelince, canın adını anlarnak yersizdir O padişahın önünde can, kurban edilmekten başka bir işe yaramaz
Ben aşksız kalınca yolumu kaybetmiştim, şaşırıp kalmıştım Birden bire aşk karşıma çıkıverdi Sevinçten kendimi dağ gibi hissettim, sonra onun güzelliği ile eridim Aşk padişahının atı için bir saman çöpü oldum
İster Türk olsun, ister Tacik, her kul ona bendedir Hem de canın bedene yakın olduğu gibi ona yakındır Yakındır ama, beden canı asla göremez
Haydi dostlar, baht geldi, tali' geldi, devlet geldi Elinde ne varsa dağıtıp duruyor, herkese mutluluklar bağışlıyor Sanki şeytanı azletmek, kovmak için bir Süleyman geldi, tahta oturdu Ondan yararlanın!
Ne duruyorsun? Haydi sıçra, yerinden kalk, elin, ayağın yok değil ya! Süleyman'ın sarayının yolunu bilmiyorsan, hüdhüdü bul, yolu ondan sor!
Orada, onunla gizli konuş, bütün sırlarını, dileklerini çekinmeden söyle; Süleyman bütün dilekleri kabul eder 0 kuşların bile dillerini bilir
Ey kul! Söz rüzgar gibidir Gönlü dağıtır, perişan eder, fakat Şems; "Dağınık şeyleri, topla!" diye buyuruyor, bunu da bil !


alıntıdır