Ve aleykumusselam ve rahmetullah.
Efendimiz (a.s.m) dan sonra insanların en hayırlısı olan Hz. Ebu Bekr-i Sıddık’ın (ra) sıddıkıyet mertebesine ulaşmasında bu hakîkatin önemi büyüktür. Rivayet edilir ki kendisi ağzında, dilinin altında küçük bir taş taşır ve konuşacağı zaman taşı çıkarıp konuşurmuş. Bu rahatsız hal ile her zaman gıybet imtihanını hatırlarmış. Yoksa gıybet eden bir Müslüman nasıl sıddık olabilir ki.
Her guzel seyin bir bedeli oluyor.acaba biz cenneti cok mu ucuz zannediyoruz ki bu denli gafilice yasiyoruz?
[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
