|
Konu Başlığı: Gıybet Edenin Yanında Durmayın Gönderen: Hadice üzerinde 25 Aralık 2010, 14:41:46 Gıybet Edenin Yanında Durmayın.. Kur’ân ve hadislerde kesin bir ifadeyle yasaklanan, dinî, millî ve içtimaî onca zararlarına rağmen, günümüz Müslümanlarının bir türlü önemsemediği gıybet, ciddi bir ruh hastalığıdır. Zinadan, faizden kaçarcasına yaşayanlar bilmiyorlar ki, sürekli gıybet ederek yüzlerce zina ve faiz günahını yüklenmiş oluyor. İşin kötüsü, gıybet günahı artık basın-yayın yoluyla yapılıp, milyonlara mal ediliyor. Başka insanların gizli yanlarını araştırmak (tecessüs) ve onları sağda solda konuşmak (koğuculuk/gıybet) lanetli sıfatlardandır ve binbir çilelerle yerine getirdiğimiz amellerimizi bir çırpıda boşa çıkarmaktadır. Uyanık mü’min sermayesini his ve hevesatına uyarak kolayca zayi etmez. Bu kötü ahlak bir milletin top yekün çökmesine, asla kalp birliğini gerçekleştirememesine yol açabilecek bir hastalıktır. Bu konuda bir prensip kararına varmak iyi bir yöntem olabilir. Gıybete giden yolları baştan kapamalı. Belki, bu dünyada verilecek bir ceza diye vasıflandırabileceğimiz böyle bir amel ile nefis uyanır ve sonrasında aklın hakim, nefsin mahkum olması sağlanabilir. Kim bilir belki de bunun sonunda Rabb’imiz, gıybet etmemeyi fıtratımızın bir parçası haline getirir. -------------------------------------------------------------------------------- Kuvvet, hikmetin insanlığın hizmetinde kullanılması istikametinde ne kadar yardımcı oluyorsa o ölçüde kıymet kazanır. Kuvveti birilerinin üzerinde baskı kurmak ve tahakkümde bulunmak için istemek -en hafif ifadesiyle- bir zorbalıktır. *** Doğrular yalanlarla temsil edilemez. Onun için ne kadar yüce hakikatleri temsil ettiğimizin ve davranışlarımızın da ne ölçüde müstakim olduğunun farkında olmalıyız. *** İmanın, insanın sinesine tastamam yerleşmesi ancak amelle mümkün olur. Salih amelle beslenmeyen imanın solması hatta sönmesi her zaman muhtemeldir. *** Gıybet ve dedikodu kadar bir toplumu fesada sürükleyen ikinci bir virüs gösterilemez. *** Mübarek bir gayeden ve onun yolundaki mukaddes hafakandan mahrum bir neslin önce içten içe yanarak karbonlaşması, sonra da bir alev topuna dönüşerek, etrafındaki her şeyi yakıp kül etmesi kaçınılmazdır. *** Göz ibret için, ağız Hakk’a tercüman olmak için, kulak O’ndan gelenleri duymak için ve beden O’nun karşısında kemerbeste-i ubûdiyet içinde durmak içindir. Bunlara dikkat etmeyenler hayatlarını israf etmiş olurlar. Çünkü, yaratılış gayesi istikametinde kullanılmayan her şey boşa harcanmış sayılır. *** Allah (azze ve celle) eşhâsa (şahıslar) değil de evsâfa (vasıflar) bakar. *** Gönülden “âh!” edenin her ‘âh’ına icabet edilmiştir. O’na doğru içten yükselen hiçbir ses cevapsız kalmamıştır. Elverir ki, biz sesimizi gönlümüzün sesi haline getirelim. *** Tefekkür, zatında çok kıymetli bir ibadet olmakla beraber, ona asıl derinliğini kazandıran, tefekkürde bulunulan mevzuun ehemmiyeti ve kıymetidir. ALINTI |