Gece

Gece!

Ey dide nedir uyku gel uyan gecelerde,
Kevkeplerin et seyrini seyran gecelerde
Bak heyeti alemde bu hikmetleri seyret
Bul sani’ini ol ona hayran gecelerde
Dil beyti Hüda’dır onu pak eyle sivadan
Kasrına nüzul eyler ol sultan gecelerde

Az ye,az uyu, hayrete var… fani ol ondan
Bul can-ı beka ol ona mihman gecelerde…
ERZURUMLU İBRAHİM HAKKI
“gecenin üçte biri kaldığında Rabb’imiz gök semasına inerek buyurur ki;var mı benden bir şey isteyecek,dua edecek vereyim’’ BUHARİ- MÜSLİM
Ve Kuran-ı Kerimde “geceye yemin olsun ki’’ denilir Gece Kuran-ı Kerim de 114 defa ayet sayısına geçmektedir Tohum gecede sırra ver

yumurtanın karanlığında civciv, Atom içinde eletronlar, ananın rahminde yavru varlığa geçer…hepside gece motifli…Allah Rasülü’nün mağarası, Ashab-ı kef, Hz Yusuf’u,kuyusu zindanı,Yunus peygamberin balık karnındaki hali,gece deseninin değişik dekorlarıdır Gece sehere hamiledir…Şafağın zülfü fevzii, bir leyli yezdadır
Kalbi ki Rabb’im evi… o ev 18 bin alemin beytgahı, o yer ki arzu semaya sığmayan yaratıcının biricik hub-u nigarı
O’nun pak-ı didem olması,gece de dökülen gözyaşlarına bağlı…

Eşyanın sırlarını açmak,mahrem makamının kapılarını açmak Rabb’in naz mak----- ulaşmak gecenin gönlünde bir ruşeym olarak düşmeye bağlı Ve gece Onun dilinde öyle bir mukaddesi semandene halini alır ki; anlamadığımız bir manada O, gecenin kemala erdiği bir vakitte sema alemine inerek gönüllere dolar ve O defa bizim; O olmamız için sırlarını gönül kucağımıza saçar
Ey O olmak isteyen gönül; Ey olmadan Ölmek isteyen Can! gecede bir katre olup ummaya karışmadan nasıl olacak ki…

Sonra hatırlıyormusun Eyup(AS) nin duasını…Hani her tarafından yaralar çıkmış,halsiz,kötürüm olmaya başlamış O sabretmişti…Sonra o
yaralar öyle hale gelmiş ki Rabbine dua etmişti ‘Rabbim canım yandığı için değil,sana ibadet edemediğim için beni bu yaralardan kurtar diye…Bak şimdi…Bizim gönül yaralarımız öyle bir hale geldi ki Rabb’im bizi nurlu şafaklardan ayırmıştı Çünkü o kendinden başkasına muhabbete karşıdır Sonra o bizi kendisi efşan iklimine kavuşturdu…Ve bize Eyup sabrıyla beraber şunları demek düşer:Rabb’im dünyevi sevdaların … ötesinde kalblerimizi nurlu bir aşkla doldur ki hem sana hem birbirimize kopmaz manevi bağlarla bağlanalım Ve sana kulluk borcumuzu yerine getirelim…Yoksa rulman arzusu bizi sana gelmeye alıkor ki … zaten bu türlü bir sevgiyi istemiyoruz

Rabb’im sen bilirsin ne olur şu insanlığın o eşrefi mahlukat olarak halife olarak yarattığın kullarının gönlünü açta Aç ki yeryüzüne sevgi dağıtan son devrin gönül yolcuları bütün insanlığı ılgıt ılgıt akan muhabbetinle doyursun…
İşte gece ye inat gecenin koyunda çile damıtan gül erleri yağmurda ıslanıyor…İşte ufka kucaklayan yağmurlar,koyu karanlıkta,beyaz gelinliğiyle çiçek açmış kiraz ağacı ufaktan başına nurlar yağmış seni hatırlatıyorBülbüllerin şakımaları,şu sarmaşığın kokusu, …eteklerinden yayılan ayak sesleri gibi…yağmurlar yağıyor… bu yağmurun kokusu bana Alah rasulunün kokusunu hisettiriyor
…
Ey gece aşıkları seher için ahdu peymaya duralım bahara uyanan ,şu asra şu mevsimi,nevşü nemayı,şu hizmet adına Peyma mızı yenileyelim

Geceye and verenin aşkına öyle bir aşkla dolalım ki,her yer göz yaşlarımıza kansın Dinleyin gecenin seherini, gurbet ten okyanus ötesinden bir ses ses veriyor Nefes veriyor yiğitlerim diyor, davranın çoğu gitti azı kaldı diyor…

İRFAN KARABULUT

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın