Evlenmek ibadettir

Evlenmek İbadettir

Toplumların en küçük yapısı aileden oluşur. Her ailenin teşekkülü de evlenmekle gerçekleşir. Bundan dolayı evlilik, insan neslinin devamında birincil bir görev üstlenir.

İslâm, bu konuda çok önemli esaslar koymuştur. Gerek erkeklere gerek kadınlara vazifeler yüklemiş, toplumun tamamını bu hususta sorumlu tutmuştur. Yüce Allah bir ayet-i kerime de: “İçinizden bekârları evlendirin. Eğer fakir olurlarsa Allah onları fazlı ve keremiyle zengin kılar. Allah vâsi'dir, âlimdir.”(1) buyurmuştur. “Evlendirin” emri, öncelikli olarak ana-babaya, aileye hitap etmekte, daha sonra da tüm topluma muhatap olmaktadır. Aile içinde büyüyen ve yetiştirilen bir çocuk, evlenme çağına geldiği zaman, onun da yeni bir aile oluşturması için girişimlerde bulunulur. Aile, evvelemirde bu evliliğin gerçekleşmesi için üzerine düşen bütün yükümlülükleri yerine getirir. Bütün gücünü kullanarak, sağlıklı ve iyi bir aile yuvasının oluşması için gayret sarf eder. Şayet ailenin evlilik konusunda gücü yeterli olmazsa, o zaman devreye toplum girer.

Toplumun Sorumlulukları

Toplum, evlenecek ferde karşı görevini nasıl icra edecektir? Onun şeref ve onurunu koruyarak nasıl evlendirecektir? Topluma kazandırmada nasıl bir yol takip edecektir? Birbirine denk iki genci nasıl buluşturacaktır? Bu tarz sorular uzayıp gidebilir. Biz, burada toplumun bu işi en güzel bir şekilde yerine getirmesi için bazı temel prensiplerden bahsetmek istiyoruz.

Toplum, kendisini temsil eden ve kendisinden maaş alan bütün kuruluşlarıyla belediyesiyle, kaymakamlığıyla, valiliğiyle, meclisiyle ve hükümetiyle bu işe eğilmek zorundadır. Bununla ilgilenmek, toplumun geleceği açısından kaçınılmaz bir zorunluluktur.

Meclis, yasalar çıkararak evlenmeyi kolaylaştırmalı, evlenmenin önündeki engelleri kaldırmalı, evlenme yaşını 16’ya indirmelidir. Bu ülke halkının % 99’unun Müslüman olduğu göz önüne alınarak, evlilikle ilgili Müslümanların hukukuna uygun düzenlemeler getirilmelidir. Müslümanların hukukunu zedeleyen, onları hiçe sayan yasa, tüzük, genelge ve yönetmelikleri yürürlükten kaldırmalıdır.

Hükümet, eğitim ve öğretim programlarıyla, ailelere yardımlarıyla yasalarda öngörülen esasları uygulamalı, kolaylaştırıcı tedbirleri yürürlüğe sokmalı, gençleri evlenmeye hazır hale getirecek ve onları buna motive edecek tedbirleri almalı, bunun için iyileştirici programların basın yayın yoluyla topluma aktarılması sağlanmalıdır. Eğitim politikalarında buna yönelik çalışmaları artırmalı, gerek erkek ve gerek kız çocuklarımızın evliliğe hazır olabilecek bir konuma gelmesi yönündeki eğitim çalışmalarına hız verilmelidir.

Evliliği zorlaştıran ve geciktiren kötü adetler, gelenek ve görenekler tekrar gözden geçirilmeli, bunları ortadan kaldırıp yerine iyi olan adet ve davranışların yerleşmesi için çalışılmalıdır. Bu konuda kadın erkek, yaşlı genç, fakir zengin herkese görev düşmektedir.

Evlenecek gençlerin, bazı belediyelerin yaptığı gibi “toplu evlilik” veya “toplu nikâh” merasimleriyle yapılmasını ve yaptırılmasını doğru bulmuyoruz. Bir insana iyilik yapılacağı zaman, onun onur ve şerefini koruyacak şekilde iyilikler yapılmalıdır. Örneğin evlenecek erkeğe veya kadına, doğrudan para yardımı yapılabilir. Bunu da basın ve yayın yoluyla elaleme duyurmamak gerekir. İslâm dini, sadaka verirken bile onun gizli verilmesini daha faziletli bir davranış olarak değerlendirmiştir.

Maliye, evlenecek gençler için özellikle bütçede tahsisat ayırmalıdır. Sadece bu gençlerin kullanabileceği, onlara mahsus bir bütçe olmalıdır.

Modernitenin, batı tipi hayat tarzının getirdiği olumsuzlukları bertaraf edecek yatırımlar yapılmalı, aile çalışmaları örgütlenmeli, aileyi destekleyecek sivil kuruluşlara destek verilmeli ve bu konuda fertlere birinci derecede yardımcı olunmalıdır.

Mesela batı tipi hayat tarzı, evlenmeye sıcak bakmamaktadır. İstatistikler şunu göstermektedir ki, Avrupa'da evlenenlerin hemen hemen yarısı boşanmaktadır. Nikâh altına girmeksizin "beraber yaşama" arzusu ve uygulaması, gün geçtikçe artmaktadır. Evlilik ve nikâhlanma sorumluluğunu almayan ve almak istemeyen kadınların ve erkeklerin sayısı da sürekli çoğalmaktadır. İngiltere'de evlenme yaşı kanunen 16 yaş olmasına rağmen, genelde evlenme yaş ortalaması sürekli yükselmekte, 30–40 yaşlarına tırmanmaktadır.

Kadınlar, çocuk sahibi olmak ve böylesi bir yükümlülüğe girmek istememektedirler. Aile, sıcak yuva ve çocuklar yerine evcil kedi, kaplumbağa, kuşlar gibi hayvanlar ve daha çok envai çeşit köpek türleri tercih edilmektedir.

Evlenen çiftlere de, çekirdek aile yapısı önerilmekte, ana-baba, bunlarla birlikte bir veya en fazla iki çocuktan oluşan dar aile teşvik edilmektedir.

Batılılaşmış düşünce, İngiltere'de evlenme yaşı kanunen 16 yaş olmasına rağmen, bizim toplumlarda o yaşlarda evlenmeyi erken görmekte, sürekli çirkin propagandalar yaparak sanki kadınlar ve erkekler aldatılıyormuş imajını uyandırmaya çalışmaktadır. "Bu yaşta evlilik mi olur, daha çocuk yaştalar", "Vah vah yazık olmuş, bu yaşta evlenmişler", "Hayatına yazık etmişler", "çocuk hayatını yaşamadan evlendirmişler" gibi sözler söyleyerek zihinleri bulandırmakta ve evliliği hoş göstermemektedirler. Öyleki bu propagandaların etkisiyle, 22–25 yaşlarına gelmiş kızlarımız, bu yaşta dahi evlenmeyi çok erken görmekte, kendisini evliliğe hazır hissetmemektedir. 25–30 Yaşlarındaki erkeklerde, bu yaşı erken görüp evlenmek istememektedirler. Şu anda binlerce gencimiz, kızıyla erkeğiyle 30 yaşın üzerinde olduğu halde bekâr bekâr dolaşıp durmaktadırlar. Bekârlar oranındaki bu artış ve evlenme yaşının geciktirilmesi, sadece şer ve kötülük odaklarının işini kolaylaştırmaktadır.

Ama batı da ise, evlilik sürekli teşvik edilmekte ve bu konuda evlilik lehine sürekli kanuni düzenlemeler yapılmaktadır. Hatta son zamanlarda, evlilik kurumunu canlandırmak için yeni atılımlar ve oluşumlar kurmaktadırlar.

Batı tipi hayat tarzının gereklerinden biri de flörttür. Öyle ki gençlerimizin hayatında flört etmek, nerdeyse normal bir hal aldı. Hatta flört etmeyenler kınanmakta, küçük düşürülmeye çalışılmakta, daha da ileri gidilerek çirkin hakaretlerde bulunulmaktadır. Bugün bu durum öyle seviyelere düşürüldü ki, ilkokul ve ortaokul öğrencileri arasında dahi bu tarz ilişkiler normal karşılanmaya, çorap değiştirir gibi kız veya erkek arkadaş değiştirilmeye başlandı. Lise ve üniversitede ise, ölçüsüz, sınır tanımaz ve çirkin bir şekilde bu tarz flörtler devam etmektedir. Bunlar evlenmek, yuva kurmak, çoluk çocuk sahibi olmak gibi ulvi maksatlarla yapılmıyor. Sadece gönül eğlendirmek, hoş zaman geçirmek, birbirlerinden yararlanmak amacıyla gerçekleştirilmektedir. Böylece ahlâkî seviye gün geçtikçe daha düşmekte, sorumsuz, hayatı oyun ve eğlenceden ibaret sanan gençlerin sayısı daha da artmaktadır. Sonuçta her alanda dejenerasyon, toplumu bir ahtapot gibi sarmaktadır.

Sırf maddeye dayalı bir medeniyet, insanları maddenin kulu ve kölesi yapmaktadır. Böylece para, güç, makam ve mevki putlaştırılmakta, artık insanlar bu ilâhlara secde eder konuma düşürülmektedir. Amaç sadece para kazanmak ve hayattan zevk almak olunca, hayatın gayesi de değişmektedir. Kadın erkek herkes çalışmakta, aile hayatı tam anlamıyla yaşanmamakta, evler otel ve lokanta olarak kullanılmaktadır. Neticede değerli bir yazarımız Cihan Aktaş’ın yazdığı “Modernizmin Evsizliği” kitabında belirttiği gibi, evsiz barksız bir toplum oluşmaktadır. Çalışan kadın, ‘yuvayı yapan dişi kuş’ olma rolünden hızla uzaklaşmaktadır. Böylece aile kurumunu ayakta tutacak dinamikler yok olmaktadır.

İşte bu tarz olumsuz tutumlara karşı, toplumu ayakta ve canlı tutacak, bu tür eğilimlerin etkisine girmeyi önleyecek tedbirler almak gerekir.

Görüldüğü üzere, yukarıdaki ayette geçen emir ile aile ve toplum, bekâr çocuklarını evlendirmekle yükümlü tutulmaktadır. Bu aynı zamanda bir ibadet, bununla ilgili harcamalar da sadaka ve infak olmaktadır. Böylece toplumda evlenme çağına gelmiş fertlerin, bekâr kalmaları önlenmiş olmaktadır.

Yüce Allah şöyle buyurmuştur: "Size helâl olan kadınlardan ikişer, üçer, dörder adet nikâh edin."(2)

Resûlullah (s.a.v.), gençler hitaben şöyle buyurmaktadır: “Ey gençler topluluğu! Gücünüz yetiyorsa evleniniz. Şayet gücünüz yetmezse oruç tutunuz. Çünkü o kalkandır, şehveti kırar.”(3) Beyhakî ve Taberanî'nin rivâyet ettikleri bir hadiste ise, Hz. Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: "Evlenmeye gücü yetip de evlenmeyen benden değildir.''

Başka bir hadiste de: “Evleniniz çoğalınız. Kıyamet gününde ümmetimin çokluğuyla iftihar edeceğim.” diye buyurmuştur.

Yine Resûlullah (s.a.v.), evliliğin kolaylaştırılması amacıyla da şöyle buyurmuşlardır: “Nikâhın en hayırlısı, en kolay olanıdır.”

Evlenme İbadetinin İnsanlığa Faydaları:

1-Neslin Devamını Sağlar

Nesil emniyeti, İslâm’ın en önem verdiği dinin maksatlarından ve temel farzlarından birisidir. Nesil emniyetini en etkin ve kalıcı bir şekilde sağlayacak olan yapı da ailedir. Aile kurularak, doğan çocukların nesepsiz olması önlenmekte, herkesin soyu ve boyu belli olmaktadır. Çocuk, anası babası belli, dedesi ve ninesi, amcaları, dayıları, halaları ve teyzeleri, akrabaları ve aşireti bilinen bir ortamda yetişmekte, kendine özgüven duymakta ve psikolojik sorunlardan uzaklaşmaktadır. İşte ayet-i kerimede şöyle ifade edilmektedir: "Allah size kendi nefislerinizden eşler yarattı, eşlerinizden de sizin için oğullar ve torunlar yarattı..." (...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın