En KaranLık Gün...Akabinde Gözyaşı...


En KaranLık Gün...Akabinde Gözyaşı... Mumsema İslam Arşivi En KaranLık Gün...Akabinde Gözyaşı...''En sevgili'' yaşarken uyarmıştır''Benim ümmetimin başına bir felaket gelmiş kişi, benim vefatımı düşünsün de o felakete karşı teselli bulsun, çünkü kıyamete kadar yaşanacak felaketler içinde en ağırı benim vefatımdır''
En KaranLık Gün...Akabinde Gözyaşı... Evet, o kadar ağır ki, kalbi diri olanlar hala hisseder, göz yaşı dökerler
O gün Medine'ye bomba düşmüş gibidirHzÖmer(ra) kılıcını çekmiş ve kendinden geçmiş bir halde:
-''Kim o vefat etti derse, başını vururum'' demektedir
Büyük bir şoktu buHzEbubekir, ruhun henüz terkettiği o güzel başı kucaklar, öper, koklar
-''Hayattayken en güzeldin, vefatında da en güzelsin'' der
Sonra sorumluluğunu hatırlar, mescide döner, Ömer'i sakinleştirir:
-''Rabbimiz olan Allah ölümsüzdür''Hatırlatmasını yapar
Haşarı çocuk, küçük hizmetçi Enes:
-''Allah Elçisinin Medine'ye geldiği günden daha aydınlık gün ve vefat ettiği günden de daha karanlık bir gün yaşamadım'' diye anlatır o günü
Mü'minlerin annesi Ümmü Seleme(ra) ise o günü, gecesini ve sonrasını şöyle anlatır:
''O vefat ettiği gün biz biraraya toplandıkHep ağlıyordukO gece sabaha kadar uyumadan ağladıkCenazesini aramızda görmekle biraz teselli buldukSeher vaktiydi, ansızın kazma kürek sesleri işittik Ağlamamız şiddetlendiMescidde toplanmış olan arkadaşları da ağlıyordu Adeta bütün Medine tek bir hıçkırık olmuş, sarsılıyorduDerken, bilal(ra) sabah ezanını okudu''Muhammed'' dediğinde ızdırap, artık dayanılmaz noktadaydı
Cenazesini defneden arkadaşlarının önü, kızı HzFatıma tarafından kesilirFatıma (ra) Malik oğlu Enes'in şahsında hepsine hesap sormaktadır
''Ey Enes''der''Onun o gül bedenine toprak atmaya nasıl kıydınızO'nu toprağın içine bırakıp evinize nasıl döndünüz?''
Başlar öne doğru biraz daha düşerGöz pınarları biraz daha coşarCevap veremez,Enes savrulurÖmer savrulurEbubekir savrulurOsman savrulurAli savrulurBaştan aşağı Medine, sadece ağlamaktadır