|
Konu Başlığı: Düşün dendi düştük Gönderen: Sümeyye üzerinde 05 Haziran 2010, 15:40:14 Düşün! Dendi düştük Düşün! Dendi düştük, Bu dünyanın yaşamında! Düştükte nasıl düştüğümüzü bile düşünemeden Yaşam neydi? Gerçek miydi? Düş müydü? Düşe, rüya deyip geçsek te, geçen zaman neydi? Kırk katırla kırk satır neydi? rüzgar gibi geçti ömrüm” ömürsün inan! Ömrüm geçiyor, düşmüşüm bir türlü kalkamıyorum Karma karışık düşlerden, bir türlü uyanamıyorum Kıyametin sahneleri çekilirken film gibi, Kıyam et! Kıyam et! Kalk kendine gel! Dikil er meydanına! denmekte Rüyamı, düş mü, kıyam mı, kıraat mı bilemiyorum Kır at’a binipte sevgiliye gitmeyi Tansu çiller ile özdeşleştirdikleri günden beri; Ezanların kıraatlarında haz bile değişti Kıraat’la namaz miraca ulaşırken; Miraca sahip olanları kıskanamadık bile Düştük ya bir kere, niçinini düşünmeden Düşte gör! Dediler, istihareden bile habersiz olduğumuz için, düşte de göremedik Öyleyse kalk! Dediler kıyam edemedik Kıyamadık dünyamıza, hep tükettik ahireti; Bu aptal hüviyetimizle çekiyoruz zahmeti Abdal olup dallansak, olgunlaşıp sallansak; Sonra düşsek inam-ı cennetin ta ortasına Dal olmak secde ile toprağa ram olmaktır; İstiğfar ile daim Rabb’e aşkla dolmaktır İstian kapısıdır tıklat ki açılacak; Düşünülen şu ömre bir bedel saçılacak ALINTI |