Dünyaya öz evlat, Ahirete üvey evlat.
                                                                                                                                                                                                     İnsanların dünyayı sevmeleri kolay oluyor Çünkü gözle görülen nimetlerle
donatıldığı için herkez görüyor ve o nimetlere nefsin bağlanması kolay oluyor

Ahiret nimetleri ise görülmüyor ancak kalp akıl ve iman gücü ile görülüyor
Nefsimzin de toprak su hava ve ateşten unsurundan yaratıldığını hesaba
kattığımızda da dünyanın cazibezine kapıldığımızın sebebi meydana çıkıyor
Bu nedenle de, nefsimizin gördüğü nimetlerin tesirinde kalarak dünyayı
peşin olarak alıyor
Ahiret nimetlerini ise, imanlı gibi görünen insanlar bile veresiye misali kabul
ediyor ve ahiret alışverişini ikinci planda bırakıyor
Ve akıllı görünen insan bu hareketi ile en büyük zarara uğruyor
Ancak bir gerçek var ki bu olaya bu takdire hiç kimse itiraz edemiyor (ÖLÜM)
Dünyaya gurbete çalışmaya gönderilene verilen dönüş bileti tarihi belli ;
vizesi ise bir defaya mahsus olarak verilmiş, uzatmak mümkün değil vize biter bitmez
yeryüzünden sınır dışı olur bir anda kendini Ahirette bulur
Eh dünya gurbetinde kazancını zevk ve sefaya dalıp şeytanın şehvetine
kaptırdı ise,vay onun haline, peşin olarak gördüğü dünyanın veresiye, versiye olarak gördüğü rağbet göstermediği Ahiretin de peşin olduğunu
görünce bin pişmanlık, fakat hiç de çare yok

İnsan bu hataya düşmemek için ne yapmalı, tek çare ölümü akıldan hiç
çıkarmamak şöyle bir düşünse ki, günlerin gecelerin birbiri ardınca gidişi
süratle devam ediyor Gece yatağına yatarken düşünse ki,dün gece ben bu yatağa yatmıştım koskoca yirmidört saat geçiverdi ve az evvel yatmış gibiyim yine yatağıma yatıyorum diye düşünse zamanın ne kadar çabuk geçtiğini anlar
Çünkü çalışma hayatı insanı oyalıyor düşünme fırsatı olmuyor fakat gece,
öyle değil beyin dinleniyor zamanın çok çabuk geçtiği daha iyi anlaşılıyor
Öz akıl sahipleri olan insanlar dünyada yaşayan insanların sele kapılmış gibi ölüme gittiklerini, bırakmaya mahkum oldukları dünyayı ise sımsıkı
tuttuklarını görür
Dünyaya taparcasına bağlı olan insan bu hali ile ömrünü bitiriyor sımsıkı
tuttuğu elleri açılıyor elindekiler dünyada kalıyor ahirete boş elle gidiyor

Dünya bağımlısı bir arkadaşa nasihat etmem için ricada bulundular
Biz bir dostumuzun evine misafir edildik akrabaları olan sonradan kardeş
olduğumuz arkadaşı davet ettiler geldi
sakallıları da hiç sevmediği için bizden de hiç hoşlanmadı
Hoş geldin dedi fakat yüzümü görmemek için yana oturdu
Biz de dünya ve ahiret meselelerinden bahsettik o ise gözleri başka yerde
bizi dinler göründü
sohbeti bitirdik tam kalkacağımız sırada alay edercesine, tamamda biz
arada içiyoruz o ne olacak deyiverdi bende inşaallah bırakırsın dedim
ve ayrıldık
Onunla tanıştığımızın yakın zamanında babası vefat etti baş sağlığına
gittik fakat o eski arkadaşın yerine başka bir arkadaş gelmişti
Babasının ölümü onu uyandırmıştı kısa zaman sonra tevbe etti namaza
başladı aramıza katıldı zikir ehli oldu ve beraber hacc vazifesini ifa ettik
Onu hayatın gerçeği olan ölüm olayı kurtarmıştı
Onu için Resulullah sav Efendimiz; AĞIZ TADINI BOZAN ÖLÜMÜ ÇOKÇA
HATIRLAYINIZ buyuruyor
Allahümme salli ala seyyidina ve nebiyyina Muhammedin ve ala ali Muhammed
__________________
YANLIZ HZALLAH CC KORK
Akl-ı selim sahibi ol
Aklını kullanYalancı olma,hakikatın hılafını söyleme
'Ben İzzet ve Celal sahibi Allahdan korkuyorum'diyorsun Halbuki sen Onun gayrinden korkuyosunCinden de,İnsandan da,Melekden de korkma Gerek konuşan ve gerekse sükut eden canlıların hiçbirinden korkma
Dünya azabından da korkma,ahiret azabından da korkmaSadece ve yanlız,azab ile azab edecek olan (ALLAH) dan kork