Dünya Tozlanan Bir Yerdir

"Her şey bu kadar basit aslında” dedim kendi kendime;
Dünya Tozlanan Bir Yerdir.
"Dünya tozlanan bir yerdir"

Bütün insanlar toz almak için gelirler dünyaya

Kimisi bir ülkenin tozunu alır, kimisi bir sehpanın, kimisi bir ceketin

Ama bazen bir gözün tozunu almak gerekir dünyada, kabul etmek lazım en zoru budur

-Hatırlamak da ihanettir

-Herkes gibi benim içimde de hiçbir yere kaydedilmemiş bir günlük var

-Biliyorum ki insan,ölünceye kadar kendi cevapsız sorusunun çengelinde asılır,ölünceye kadar kendine mağlup olur

-Yani nasıl söyleyeyim;içi boşaltılmış tenha bir akşamda,gidilebilecek en iyi yer çocukluğun bahçesidirÇünkü en tanıdık korkular orada…

-Dünyanın mı ölümde yoksa ölümün mü dünyada konakladığını birbirine karıştırdık kimi zamanlar

-Her bir tarafını eşyalarla tahkim ettiğimiz çerden çöpten bir ruhumuz var çünkü!

-Dünyadan el etek çekmek istediğimizde, karşımıza ilk çıkan yine dünya olurMuzipçe, “nereye gidiyorsun?” diye sorar bize

Oysa hayat işini iyi bilen bir tüccardır;kendisine karşı duyduğumuz hevessizliğin bir kopmayla sonuçlanmaması için hemencecik başka bir rafın önüne çeker bizi

-Biraz önce güneşle bakışmaktan vazgeçtikOnun kaderi bu, hep batıya gidiyor

-İstanbul’a yukarıdan bakınca nasıl kanına giriyor insanın size anlatamam

-Kimse bir dünyanın bir tek “ân”ını içine sığdırmayı başaramıyorAşka düşenler hariç…

-Anlıyoruz ki, helak olmak için ille de gökten büyük bir cezanın inmesine gerek yokmuşHiç belli etmeden, küçük küçük de gelebilirmiş helakAnlıyoruz ki, bizim helakimiz, kendimizden başkası değilmiş…

-İnsan daha başlangıçtan itibaren, kendinde durmayı bilmeliÇünkü kendinde durmayanın adresi yokturVe eğer insan kendisini bir adres olarak göstermiyorsa, ona postalanacak bütün mektuplar, bir kere bile açılmadan gönderenine geri dönerler

-Bana öyle geliyor ki, insanlar içerisinde en talihsiz yazgı yazarın yazgısıdırHerkesin hayatını, herkesin aşkını, herkesin gülüşünü uzaktan seyreden, ama bir türlü insan oyununa katılamayan gerçek bir beceriksizdir o

-Ruhumun bütün çarşılara sergi olacak kadar genişlemesi neden acaba ?

-Bir kuşun kanadını taşıyacak gücüm bile yok bugünÖyleyse hayat niye inatla , boş bulduğu tek yer benmişim gibi, gelip ruhuma kuruluyor ?



alıntıdır

güzelmiş çok sağol

    -Bir kuşun kanadını taşıyacak gücüm bile yok bugünÖyleyse hayat niye inatla , boş bulduğu tek yer benmişim gibi, gelip ruhuma kuruluyor ?


    Yazarı tebrik etmek isterim..Bu ne güzel bir ifade olmuş böyle..Daha güzel anlatılamazdı herhalde...