Diriliş neslinin aynası

DİRİLİŞ NESLİNİN AYNASI

Diriliş"i kavramak kolay değil. Bunun için de kesin bir tanımını yapmak zor, hatta imkânsız. Ama, idrake sunmak, akla, anlayışa yaklaştırmak için birtakım tarifler verilir. O, bir yerde, kurtuluşa varmak isteyen insanın içine gireceği "değişim"dir. O, hilkatin sırrıdır, sürekli hakikattir. "Dirilişsiz hakikat, hakikatsiz diriliş olmaz. O halde diriliş, bir bakıma hakikate eriş, hakikatle oluştur. Biz, metafizik bir dirilişin kuşatması altındayız, içindeyiz. Hakikat Eri olmak, bunun farkına varmaktır” “Dirilis, bir yaşama tarzı davasıdır. Aç kalan adamın karnını doyurma meselesi kadar somut ve zorunlu olmadıkça, asıl açılımını yapmış sayılamaz." "Diriliş, kıs ortasında bahara hazırlık çağrısıdır. Sonbahar hastalarının, ya da yaz başakçılarının yalancı çağrılarına kulak tıkayanlar, bu çetin hazırlığın erleri olabileceklerdir. Bu seslere aldananlar ise, baharın ilk selinde sulara kapılacaklar ve zamanın sürükleyişiyle eriyip yok olacaklardır." "Diriliş eylemi, kişiliğin dışa vuruşu, kimliğin belirlenişi ve varoluş ısrarı demektir. Diriliş eylemi, pasif değil sakindir. Şamata ve patırtılar, onun ruhuna en uzak dışa vurmalardandır.”

"Diriliş eylemi, bir meşaleyi, en elverişsiz şartlarda bile söndürmeden elde tutma, yüksekte tutma girişimidir. Kalıcılığa önem ve değer verir. Gel-geç arzulara, geçer akçe gösterilere iltifat edilmez bu yolda. O, “mindere çeken”dir. Kara ülkülerin diyalogu oyununa gelmez. O, saf ve temiz ruhlarla diyalogdadır."

"Erler, erenler, pirler yolu... Eylemin özü budur. Ama bu yolu, biçimsel olarak değil, özüyle gerçekleştirme amacını güder dirilişçi. O, eren de olsa, pir de olsa, kendini ancak bir er olarak görür. Hatta er olarak da değil, belki, diriliş erliğine aday olarak kabul eder kendini. Adsızlık ve ünsüzlüğü seçmiştir o. Esere ve eyleme gömülendir dirilişçi."

"Toplumda ve insanlıkta öylesine sarsıntılar ve depremler olacaktır ki, yeryüzünde olanlar yerin altına geçerken, yeraltında sanılan sütunlar yeryüzünde yükselecektir. En büyük arkeolog zamandır çünkü."

"Diriliş eylemini gözlerden saklayan bir perde vardır, bir zar vardır. Bu onun talihsizliği değil, talihidir. İlâhi bir lütuftur bu ona. Anlayanlar için, bu sırrı hecelemek güç değildir."

Diriliş, zaman kahramanlığı, fatihliği davasıdır. Zamanı hakikate ekleme-katma, onunla esere dönüşerek hayata girme davasıdır.

İnsan ve toplum bozan hakikatle ilgisini keser, hakikatten iyice kopup uzaklaşır, ölüm sularında yüzer, zamanın tutsağı olur. Bugünkü müslümanların durumu gibi. "Müslümanlar ilkin İslâm’ın zaman ve tarih sorumluluğunu yitirdiler. Daha sonra da toplum borçlarına olan duyarlıkları zayıfladı. En sonunda da, şeytanın ve İslâm düşmanlarının saldırıları milletin iç benliğine doğru sarktı. Artık en büyük savunma savaşı içte veriliyor."

"İslâm’ın yeniden dirilişi, onun için üç dallıdır. Diriliş atılımımız bir yandan içimizde mümkün olduğu ölçüde derinleşme şeklinde oluşurken, bir yandan genişliğine topluma dal-budak salma, toplumun bütün faaliyetlerine katılmayı bir iman ve İslâm gereği bilme, bir yandan da tarih içinde boylamasına uzama duygusunu kaybetmeme biçiminde gelişir."

"Tarih ve toplum yanları, ister istemez kültür ve medeniyet kavramlarına bitişir. Bundan da çıkan kaçınılmaz sonuç, her müslümanın kültür ve medeniyetine bağlılığı, inancının ayrılmaz bir unsuru olduğu gerçeğidir."

"Diriliş, yeni bir bakıştır, bir bakış tazelemesi işidir. Bir metafizik yenilenmedir. Bu metafizik "muhteşem bakış" felsefesidir. "Işık" felsefesi, "Nur" felsefesidir. Gönülleri arıtan bir ışık. O, yeni bir düşünce oluşumudur. Rahmanın ışığıyla içten aydınlanan kalbin ve aklın "diyalektiği". Tarihi ruhçuluk diyalektiğidir. Bu bakış, bu düşünce insana "Kozmik bir çerçeve" kazandırır. Ruh, bu bakışla bütün bir varlığı kavrar. Ona bu bakışı veren "Amentü"südür. Bu bakışta ruh kendini şöylece kuşatılmış bulur; en yakın bölge, şahdamarından daha yakın bölge ceberut bölgesi, Vahidiyet, Ehadiyet bölgesi. Zat alanı. Onun etrafındaki bölge, hale, melekut bölgesi (İnsanüstüler, melekler bölgesi), onu çevreleyen hâle, kitaplar ve peygamberler hâlesi, onun çevresinde veliler, önderler, bilginler, şehitler hâlesi, onun çevresinde bütün insanlar, onun çevresinde hayvanlar, bitkiler, cansız eşyalar..."

Bu daireleme, ya kozmik konum, ya anlam ve ruha etki, ruha yakınlık özellikleriyle sıralanabilirler. Yoksa bu sıralama mekân veya zaman sıralaması gibi değildir.

"Ruh, topyekûn bu varlık derece ve bölgelerinin hepsinden gelen yardım veya engel oluş gibi etki veya baskılarla çevrilir. Her varlık alanıyla ilişkilidir ruh."

Diriliş, bu hakikate erme ve bu hakikatle olma davasıdır. Çağın ufuklarında öylece yansıma, bütün insanlığı bu kozmik çerçeve içine çekme, katma davasıdır.

Bu kutlu tabloyu çizecek, cennet yansıması hayatı gerçekleştirecek erler, erenler ve pirlerden haber, eser var mıdır? Gelecek yazılarda bunları da araştıralım. Diriliş aynasında seyredelim kendimizi.

KAYNAKLAR:
Sezai Karakoç; Gündönümü
Sezai Karakoç; Diriliş Neslinin Amentüsü
Sezai Karakoç; Çağ ve İlham IV.
Sezai Karakoç; İslâm'ın Dirilişi

Mehmed Tahiroğlu
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın