|
Konu Başlığı: Derdini sevmek Gönderen: Sümeyye üzerinde 24 Haziran 2010, 17:26:52 Derdini sevmek... Bahçenin suyunu kestiler,çiçekler soldu,meyveler döküldü ve yapraklar sarardıDünya dikenlere kaldıKapının önüne gül diktim,sarmaşık ektim,gelip geçenlerin içi açılsın diyeInsanlar gülleri kopardı,hayvanlar sarmaşıkları yedi,geriye yine dikenler kaldı Hiç unutmam,hasat mevsimi yaklaşıyordu,mahsul bol mu bolduBirgün,bir sam yeli esti,yapraklar sapsari oldu,meyveler buruştu,dikenler bayram ediyorduFelaket elele,kolkola geliyordu:Bir başka zaman bulut gibi çekirge geldi,yeşil yapraklarin hepsi gitti,geriye sadece dikenler kalmıştı Yeşile düşman olanlar,dikenlerlere dost olmuştu Çiçek gibi insanlar gitti,ibadet meyvaları döküldü,yemyeşil kültürümüzü sam yeli aldı,son kalanlarıda kuzey rüzgarları dondurdu,dünya dikenlere kalmıştı Olmayan bahçenin,bahçıvanını buldumOnun yanına çırak girdim"Dertlerden dert,dikenlerden diken beğen"dedi Anladim ki"derdimi sevmek"le işe başlamalıyım Birden bire iç dünyamda bir çığlık dolaştı:"çilesini çekmediğin şey senin değildir"Herkes birşeye sahip çıkarken,benim payıma DIN düşmüştüO'na sahip çıkmak istedim,baktim ateş!Elime aldım yanıyordum,bıraksam dinsiz kalacaktımIster istemez"derdimi sevdim" "Dinin sahibi"dine hizmet edecek kimseleri tayin ediyorduFelaket diyarının mukimi oldumÇamur içinde kök salan çekirdek gibi,ıstıraplarımız,hayatımız olmuştuInsan hayati sevmez mi? Günahta ölmenin,sevapta dirilmenin çilesi vardı,haşrın böylesinde bayram edilmez mi? ALINTI |