Dağlar Yol Verene

Dağlar Yol Verene

Aşık, dağlar dolanır yar diye Yükseldikçe yükselir önünde dağlar, uzadıkça uzar yollar Bilmez aşık, aşılası dağlar yüreğindedir Yare ulaşmak için her çırpınışında yardan ıraması da, içindeki yükseltip durduğu dağlar yüzündendir
Ferhad vurur kazmayı hep, dağlara dağlara Aşığın yolları gider dolanır hep, dağlara dağlara Kaçışlar dağlara, sığınışlar dağlara, yıkılası diye haykırışlar yine dağlara
Sebebimiz olur dağlar Çok ah alır Ama yine bir gün boyun büker,
çekiliverir aradan Çekiliverir, yürür gider Yürür mü gerçekten bir gün dağlar? Dirilir mi ufalanıp toprak olmuş ellerimiz?
Dağlar yürüyecek, üzerime gelecek olursa, dağlar kadar muhkem birer kazık olan saltanatımız nic’olur? Dağlara yonttuğumuz evlerimiz nic’olur?
Aramıza gerilen karlı dağlar, hasreti körükleyen dağlar, senin kadar yüce, senin kadar aşılmazdır ayrılık da Yar da senin kadar ulaşılmazdır Ne kadar yükselirse dağlar, ayrılık acısı da o denli derinleşir
“Kurban olam yol ver geçem” diye haykırır dağlara aşık Dağlara çarpan nida, çoğalır çoğalır ayrılık kadar çoğalır Yar hep dağların arkasındadır; dağların önündeyse ayrılıklar vardır Ve dağın içindedir yıkılası ne varsa Ondan vurur kazmayı Ferhat dağa! Bir delinse dağ
Aramıza gerilişin neden dağlar, aşılmaz engel oluşun neden? Yıllar yılı bakışıp bir türlü kavuşmadığın yar yüzünden mi? Başına siyah tül takışında ondan mı?
“Gönül Dağı” diye bir türkü yayılır bozkırda Dağlar kadar heybetli bir gönüledir sesleniş Dağlara sığmayan yar bir gönüle sığar da, aşık dağlar ardında yitirdiğini bir seher vakti gönlünde buluverir
“Tavşan dağa küsmüş, dağın haberi olmamış” derler Peki, küsen yaralı bir gönülse, dağ duymazsa, yar da mı duymaz?
Ve yine bir dertli, “geceleri benim için kim ağlar?” diye dağlara sorar Kafiye olsun diye mi “dağlar” ve “ağlar” kelimelerini bir arada kullanır? Yoksa ağlamalara hep dağlar şahit olmuş da, ondan mı sual dağlaradır?
Ayrılıktır dağlar, özlemdir, hasrettir; tamam Ama, gurbetteki şairin vatan özlemini dile getirirken gönlünden ilk dökülen de dağlardır: “Uçun kışlar uçun doğduğum yere / Şimdi dağlarımda mor sümbül vardır” İlk önce mor sümbüllü dağları özlemle anılır vatanın Uzaklardan bir tek vatanın yüksek dağları görülür de ondan mı?
Ve azametli olduğundan dağlar, yar bir gün dağa akseder mutmain olsun diye aşığın gönlü Daha azametli çıkar ki yar, sırf aksi parçalar dağı Sevdikçe, sevildikçe büyüyen bir şeyler vardır çünkü yar ile aşık arasında
Karşımıza göğüs geren taş bağırlı dağlarsa Taş bağırlı dağlar da büyür bir gün Sevgilinin büyüklüğüne işaret eder, “Allahu ekber!” diye seslenir de Ve yürütüleceği güne kadar yârin büyüklüğünü haykırır durur
Tufan kopup toprak azgın dalgalarla örtüldüğünde, rahmet damlalarından nasibini almış olanlar, niceden sonra toprak n----- bir dağa ayak basarlar Feveran kopmadan, babayla oğul arasına dalgalar girmeden önce sağlam bir dal tutanlaradır Cudi Dağı’nın kucak açışı Cudi’nin taş bağrını rahmet damlaları mı yumuşatmıştır?
Güneş, en güzel Nemrut Dağı’na doğar ve Nemrut Dağı’nda batarmış O dağlarda her gün bir İbrahim doğar ve bir Nemrut ölür de ondan mı?
Bir masal dağı oluşturmuş, Kaf Dağı demişiz En güzel hayallerimizi, o ulaşılmaz dağın ardında bilmişiz Yoksa yar da Kaf Dağı’nda mıdır?
Sonra, Safa ile Merve Hacer, İsmail, Zemzem Su diye koşturmasaydı dağdan dağa Hacer, İsmail’e zemzem erer miydi? Hâlâ insanlar hep dağlara ondan mı koşarlar? Dağ başlarından daha mı iyi duyulur nida?
Aşık, dağlar dolanır yar diye Yükseldikçe yükselir önünde dağlar, uzadıkça uzar yollar Bilmez aşık, aşılası dağlar yüreğindedir
Yare ulaşmak için her çırpınışında yardan ıraması da, içindeki yükseltip durduğu dağlar yüzündendir
Dağ ne kadar yüksek olursa olsun, üstünden aşan bir yol varmış O yolu bulur gönlündeki engelleri kaldıran aşık Dağlara meydan okur Olmaz mı, dağlara meydan okunamaz mı?
Oysa, emanet dağlara sunulmuş, o koca cüssesiyle kabul etmemiş, kaldıramamış emaneti dağlar Cahilliğinden, emanetin ağırlığını bilmediği_{nden mi kabul etmiş insan! Ya şimdi? “Hey dağlar, karlı dağlar, yüce dağlar! Sana meydan okuyorumKuşandım emaneti!” diyebiliyor mu?
Neden Hasret Günü’dür bir diğer adı da? Hasretler o gün dinecek diye mi? Evet, dağlar yürütülür o gün Dağlara taşlara oyulu saltanatlar çöküverir Bir el savurur dağları, un ufak eder Sûr’la üfürülür gibi üfürülür, Tûr’a da ve daha nice Tûr’lara
Yar ile arada engel yoktur artık}

Zehra Korkmaz

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın