|
Konu Başlığı: Cömert olmayan şeyhliğe kalkışmasın! Gönderen: Sefil üzerinde 06 Temmuz 2010, 15:50:30 “Cömert olmayan şeyhliğe kalkışmasın!”
Adamın biri Said bin el-Âs’a gelip yardım istedi. O, “Beşyüz veriniz!” diye emretti. Hizmetçisi, “Efendim, gümüş para mı, altın para mı vereceğiz?” diye sordu. O dedi ki: “Ben gümüş para verilmesini niyet ederek söylemiştim. Mademki tereddüt edip sordun, altın para veriniz.” Dilenen adam ağlamaya başladı. Sâid de neden ağladığını sordu. Dilenen adam; “Senin gibi bir zatın toprak altına konulacağını ve bedeninin toprak olacağını hatırladım da ona ağlıyorum” diye karşılık verdi. Sa’d bin Ubâde buyurdu ki: “Allahım! Bana kendisiyle cömertlik yapabileceğim mal ver!” Kulun kendisiyle cömertlik yapabileceği mal istemesi, çok yerindedir. Çünkü onun tek başına yapabileceği iyilik malla olur. İmam-ı Şarani hazretleri, şeyhlik davasına kalkışanlara şöyle seslendi: “Sakın onların ahlâkı ile ahlâklanmamışken şeyhlik davasına kalkışmayın. Unutmayın ki onlar kerem, cömertlik, mürüvvet ve iyilik sahibiydiler. Nice büyük servetleri Allah rızası için verdiler de kendilerini yine başkalarından üstün görmediler. Onlardan birinin, sırtındaki gömleği iki parça ederek bir parçasını din kardeşine verdiği bile oluyordu. Deniliyor ki, Hazreti Ali bir gün ağladı. Kendisine “Seni ağlatan nedir?” diye soruldu. Cevap olarak şöyle dedi: “Yedi günden beri bana misafir gelmedi. Korkuyorum ki, Allahü teâlâ beni rezil etmiş olsun!” Ebu Said el-Hudrî Resulullahın şöyle buyurduğunu rivayet eder: “Allahü teâlâ şöyle buyurmaktadır. Fazileti, kullarımın şefkatlilerinde arayın ki onların sayesinde yaşayın! Çünkü ben rahmetimi onların kalbine koydum! Şefkati, kalpleri katı olanlardan istemeyin. Çünkü ben onların kalplerine öfkemi koydum.” “Allahü teâlâ, cömert kulu kaydıkça onun elinden tutar.” “Rızık yemek yedirene devenin gırtlağına saplanan bıçaktan daha süratle varır. Allahü teâlâ, yemek yedirenle meleklerine karşı iftihâr eder.” |