Büyük doktor

Büyük doktor

Bir okuyucumuzun gönderdiği mailde anlattığı hadiseyi aynen paylaşıyorum: Ben çok zengin bir işadamının tek çocuğu olarak dünyaya geldim. İhtiyaç adına hiçbir noksanlık duymayan bir aile hayatımız vardı.

Ayakkabı değiştirir gibi araba değiştiriyor, su gibi de para harcıyordum. Gençliğim, çok hareketli ve çok hızlı sürmekteydi. İstediğim her şeye sahip oldum, güzel denilen bütün yerleri gezdim, gördüm. Ayrıca, turist çeken bütün ülkeleri de bir bir dolaştım.

Her şey önüme ve ayağıma serilmişti. Öyle bir an geldi ki, kavuşacağım hedeflerim bitti, tadılacak lezzetler tükendi. Ve artık, bütün güzellikler ve lezzetler bana yabancılaşmaya başladı. Yıllar yılı geçti, geçecek ümidiyle bekledim durdum. Ama o gizli huzursuzluk gittikçe artıyor; uykularımı, yaşamamı, sevincimi alt-üst ediyordu. Bedenen de çok yorgun ve bitkin düştüğümü anlayınca, babam beni yerli ve yabancı ne kadar ünlü psikiyatrist, psikolog varsa götürdü. Ne yazık ki, bütün bunlar içimi küçük bir yılan gibi sokan huzursuzluğuma bir çare olmamıştı. O mutlu ve her şeye gücü yeten(!) ailemiz, yıllardır bir matem havası yaşıyordu.

Öyle bir an geldi ki, artık dayanamaz bir hal almıştım. Adeta, gizli bir el, ruhumu, kalbimi ve kafamı avuçluyor, sıkıyor, eziyor ve beni çıldırtacak gibi bunaltıyordu. Bu arada babam da ölünce bütün bütün yıkıldım ve bunaldım. "Tımarhanelik bir insan oldum" diye korkmaya başladım. Bu arada bir arkadaşım durumumu öğrenince:

- Yurtdışı seyahatlerine çıksana, dedi.

- Gezmediğim yer kalmadı, dedim.

- Ben Suudi Arabistan'da faaliyet gösteren bir İtalyan firmasında çalışıyorum. Eğer istersen oraya gidelim. Belki havası iyi gelir. Biraz değişik bir beldedir.

Düşündüm. Belki faydası olur diye kabul ettim. Orası Müslüman bir devletti. Ama ben, Müslümanlığın sadece adını duymuştum. Bizim evimizde her şey bulunurdu ama dinin izi yoktu. Birlikte Cidde'ye uçtuk. Günlerce şehri dolaştım. Aradığım dermanı bir türlü bulamıyordum. Sonunda Medine'ye gitmeye karar verdim. Artık her şey bana bir hoş görünüyordu. "Eyvah!" dedim, galiba yolun sonuna geldim. Kendimi ilk defa bu kadar âciz ve yardıma muhtaç hissettim. Birden aklıma "Allah" geldi. Ama O'na nasıl yalvarıp yakaracağımı bile bilmiyordum. Birkaç kelime mırıldandım.

O sıkıntı içinde dalmışım. Rüyamda, kaldığım odanın kapısı açıldı. Sarıklı, cübbeli, nuranî bir zat göründü.

- Hasta olan sen misin? diye sordu.

Şaşkınlık içinde:

- Evet, dedim.

- Ben doktorum, seni muayene edeceğim, dedi.

Hayret ettim. Hiç doktora benzer bir tarafı yoktu.

- Siz nasıl bir doktorsunuz? diye sordum.

- Evladım, dedi. Ben bu zamanın doktoruyum. Sen derdini anlat bana, dedi.

Anlattım, beni sessizce dinledi.

- Sana bir reçete yazacağım, dedi. Eğer bu ilaçları kullanırsan hiç korkma hemen düzeleceksin.

Tebessümle saçlarımı okşayarak:

- Söylediğimi yaz.

Elime kalemi alıp söylediklerini harfiyyen yazdım: "SÖZLER, LEM'ALAR, MEKTÛBAT, ŞUÂLAR, ASAY-I MUSA..."

Ardından, "Bu ilaçları kullanırsan, hiçbir şeyin kalmayacaktır inşaallah." dedi. Rüyamdan büyük bir heyecanla uyandım. Hemen kâğıda ve kaleme sarılarak, söylenilen ilaçları aynen yazdım. Ama bunlar, benim bildiğim ilaçlara benzemiyordu. Ve gecenin ortasında sokağa fırladım. Sevincimden uçacak kadar ne yaptığımı bilmiyordum. Rüyanın ciddiliği, bana öyle bir kanaat vermişti ki, beni yıllardır kemiren bu dertten kurtulacağıma inanmıştım.

İlk rastladığım eczaneye girdim. Kâğıdı, görevliye uzattım. Adam baktı, baktı:

- Bizde böyle bir ilaç yoktur, dedi. Bu ilaçlar ya çok öncenin ya da çok yeni, henüz bizim elimize geçmemiş olabilir.

Başka bir eczaneye girdim. Bir başkasına, bir başkasına daha...

Ama bu ilaçlardan kimsede yok. Yol üstünde bir hastane vardı. Oraya başvurdum. Beyaz gömlekli genç bir doktor, reçeteyi elimden aldı ve gülümsedi:

- Bunlar ilaç değil, kitap, dedi.

- Nasıl olur, diye hayret ettim.

- Ben Alman asıllıyım, dedi. Bu kitapları ben de okudum. Yazarı Türk'tür. Nasıl temin edeceğiniz konusunda yardımcı olabilirim. Eğer, psikolojik ve bunalım cinsinden bir hastalığınız varsa, tavsiye ederim, okuyun.

Kitapları temin ettim. Odama, kapanıp bitirinceye kadar okudum, okudum, okudum...

Ve ben yeniden doğdum. Kul ve insan olduğumu anladım. Benim çektiğimi çekenlere tavsiye ediyorum.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın