Şu Dünyanın Çivisi

Şu Dünyanın Çivisi

Anlatılır ya, bir alkolik ile bir dindar İstanbul’a bir gezi yapmışlar Döndüklerinde onlara sormuşlar: “İstanbul’da ne gördün?” Alkolik olanı, meyhanelerden söz etmiş; sanki İstanbul meyhanelerden ibaretmiş Dindar olanı ise, İstanbul’da gördüğü camileri anlatmış; onun gözünde de İstanbul âdeta camiler şehriymiş…
İnsanlar böyledir, gördükleri dünyayı anlatırlar, fakat aslında kendi inançlarından, düşünce ve görüşlerinden haber verirler Dünyadan insana kalacak olan ve beraberinde götüreceği de bu inançlarıdır zaten

Münker ve nekir melekleri de, belki bir tanıdığımızın suretinde bize geldiklerinde, “Dünyada ne gördün?” mânâsında sorular soracaklarAsıl söyletmek istedikleri de dünya değil, bizim fikir ve inançlarımız olacak

Allah’ın dünyayı bir imtihan yeri olarak yaratırken sergilediği hikmeti, düşünen bir insana, derin bir hayret ve hayranlık duygusu yaşatır daima: isteyen her şeyi istediği gibi görüp, istediği şekilde inanabiliyor; inandığı gibi de yaşayabiliyor Çünkü insanlar dünyada imtihan oluyorlar Ya da diğer ifadeyle, kendilerine verilen özgür iradeleriyle, hayatlarını ve kendilerini şekillendiriyorlar Zerre kadar başıboşluğun olmadığı bir âlemde, tercihlerde şahane serbestiyet var İsteyen bardağın dolu tarafını görüyor, isteyen boş tarafınıİnsanlar özgür bırakılmış; ama başıboşluğa terk edilmemiş

İmtihan olmanın, ilk bakışta insana olumsuz bir anlam çağrıştırması bizim kasır nazarımızdan Aslında bu sınanmanın, gelişme ve ilerleme tabiatında yaratılan insan için olumlu bir fonksiyonu var Çünkü seçtiği doğru cevaplarda, kendini geliştirmenin de yolunu bulur insan

Yaşadığımız dünya iyiler ve kötülerle, güzel ve çirkinlerle, faydalı ve zararlılarla dopdolu Sınav kâğıdındaki doğru ve yanlış şıklar gibi, hayır ve şerrin karışık olduğu bir dünyada sınanıyoruz Her adımda yol ayrımlarına gelip ince hesaplar yapmak durumunda kalmamız bundan Yapacağımız iş, doğru cevabı bulup ilerlemek Şu dünya imtihanı aşamasını geçene kadar da rahat yok bize İyiler ve iyilikler de, kötüler ve kötülükler de bizim bu sınavımızda sorularımız Bunlara karşı sergilediğimiz tutumlarımız, hesap defterimizin muhtevası olacak Ömrümüzü o iki kapak arasında bulacağız

Aynı dünyada, aynı havayı soluyup, aynı güneşin altında ısınıyoruz, ama konu, düşünce ve kanaatlerimize geldiğinde ayrılıyoruz Bu ayrılma imtihan sürecinin işlediğini de gösteriyor bize Bu imtihan salonunu biz açmadığımız gibi, soruları hazırlayan da biz değilizVerdiğimiz cevapların bize göre doğru olması da, onların gerçekten doğru olduğunu göstermez Sınava giren bir öğrenci gibi, insanlar da bu sınavlarında, ya cevap veremeyecekler, ya yanlış cevapları seçecekler ya da öğretmenini iyi dinlemenin avantajıyla doğru cevapları verebilecekler

Kimisi, varlıkların, nasıl güzelce yaratılıp beslendiğini görecek, kimisi de ölmesini

Birisi şifa verilmesini görecek, bir başkası hasta olmasını

Bazıları, “dünyanın çivisini çıkmış,” görecek; kendince her şeyin kontrolsüz bir halde rasgele hareket ettiğine hükmedecek Nasıl olsa ortam böyle deyip, bazısı bazısını dolandıracak, bir diğeri bir insanın canına kastedebilecek, öbürü de onun bunun kuyusunu kazacak…

Bir başkası ise, her şeyin bilerek yapılıp mükemmel bir düzen içinde idare edildiğini görecek Her yaptığı, kendi hafızasına yazıldığı gibi, hesabını vereceği gün karşısına çıkmak üzere kaydedildiğini anlayacak İmtihan kâğıdına herkesin istediğini yazmasının, orasının çivisinin çıktığını göstermediğini fark edecek… Önemli ya da önemsiz görünsün, her varlığın belli bir görevi ve amacı olduğuna tanık olup, kendisinin de başına buyruk olamayacağını anlayacak

Bildiginiz gibi, bu dünyadan maksat insanların denenmesi Her insan, ömrü boyunca adım adım kendini ortaya koyuyor, defterini yazıyor İmtihanın gereği olarak, seçimlerini özgürce kendileri yapsınlar diye kimseye dokunulmuyor İnsanlar da yolunu seçip, kendisine verilenleri o yolda harcıyor:

Ya her şeyi karmakarışık görüp başıboş, sahipsiz zannediyor ve hayatını da hiçbir hesap vermeyecek gibi yaşıyor

Ya büsbütün talihsiz bir yol seçerek, kâinatın her şeyiyle ilmine ve kudretine şahitlik ettiği Yaratıcıyı inkâr ediyor Özel hayatı için kabul etmediği, müdahaleleri, kendi kendine oluvermeleri kâinat için kabul ederek, akla ziyan bir yol seçiyor

Ya da peygamberlerden öğrendiği gibi, dünyanın bir imtihan yeri olduğunu bilerek, yaptıklarının hesabını verme hassasiyeti ile yaşıyor

Aslında biz iyi de görsek, kötü de görsek dünya değişmiyor Değiştirdiğimiz ve şekillendirdiğimiz sadece kendi düşünce ve inançlarımızGücümüz de ancak onları etkilemeye yetiyor Dünyanın çivisini takmaya, çıkarmaya bir etkimiz yok, yetkimiz de Ama kendi inanç ve düşünce dünyamızın çivisi bizim elimizde…

SuaT üNSaL
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın