Bozhane

Bozhane

Şiir mi desem, şarkı mı.?Kendi kendini ele vermenin ne alemi var.Şehrin iki yüzünü birden okumaya kalkarsanız,çözülme başlıyor.Yangın merdiveninden inmeyi deneyin,aksi halde tutuşursunuz.Çünkü fotoğraflardaki güneş,anadoludaki mer’a,romanlarda tekleyen ahşap konaklar ve Feridesi Kadiriye olmuş mektep.Şehrin kaçıncı kilometresinde seyrettiğimizi bilmiyorum ama,biraz anadolu kokuyor bu toprak.Utancını gizleyen şehre karşı,ikramını gülücükle sunan ikindi meşâlesi.Şehrin öteki yüzünde ufuk yok.Güneş’in doğuşuna ve batışına tanıklık etmeden büyüyen çocuklar,doğru olanı yapıyor olsalar gerek.İnadına duvarları güneş resimleriyle süslüyorlar.Yeşilin mazgal yaktığı kulvarlarda,çiçeklerin ses bandına kulaklarını tıkadığını anlamış olmalılar ki,onlara resim defterlerinin her sahifesini ayırmada oldukça cömertler.

a.
“kar yağıyor
elif elif kuşanıyoruz
ne buzlu yollarda matem
nede gözyaşları serçe kuşların
...............................................
beyaza dadanmıştı bacaları evlerin” (Şeref Akbaba)
Renklerin galibi beyaz,sunumu kar olan nesneyi yaymakta ısrarlı.Şuracıkta,kara lekeleri çıkarmak ve seher aydınlığını nakşetmek sevdasında olanlar,yürek beyazlığının ademiyetinden şikayetçi.Tabiat’a kattığımız alerji losyonu,tepine tepine yok oluyor.Beyaz sahife açmak teraneleri tutmuyor.Beyaz bütün haşmetiyle konuğumuz oluyor.Dilinden anlayanlar,yoklama defterlerini açıyorlar.Bir bayram ve beyaz dinçliğini yüreklerinin baş köşesine oturtmanın mutluluğunu tadmak istiyorlar..

b.
Masal nine öldü.Uzun hikayeleri anlatan dedeler de yok.Geleneğin dilini koparmayı becerenler,yalnızlık şarkılarını nede çok seviyorlar.Bütün kuşlar vefasız diye feveran edeceğinize,sözlü kültürün kaynaklarını tüketeceğinize,madenin üzerini açın.Sizi dinleyenler tekrardan yılmayacaklar,yeter ki siz büyük olduğunuzun farkına varın.Bir Mesnevi,bir Bostan,bir Keloğlan v.s,bir de anlatımı gerçeğe dönüştüren masal nineler.Ey ruh dirilmeli ve evlerdeki yerini almalısın.Masalsız uyuyan çocuklar,karabasanların gündüz baskınına uğruyorlar.Ekranların yetim bıraktığı masalları, izini sürerek bulmakta çocuklara düşüyor.Savaşı,yoksulluğu yaşayan akranları gibi.

Yusuf DURSUN
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın