Konu Başlığı: Bir İbrahim vardı Raha ilinden... Gönderen: Ekvan üzerinde 08 Aralık 2010, 15:53:23 Bir İbrahim vardı Raha ilinden...
İbrahim'i bilirsiniz, hani Raha ilinden ateşte biten gülünden, tanırsınız onu terkettiği tahtından, sultanlığı bahtından, bilirsiniz ötekini de bir İbrahim daha var Sultalığa meraklı, nemrudu içinde saklı; gülşeni aramaklı, ateş içinde aklı Nar içinde bihaber, zavallı gulşendeyim zanneder deve yitirmiş ormanda, arar durur tavanda, mahsulü yok harmanda, lafları boş havanda döver durur, böyle avunur Gönlünde bir kara sevda, derdi dağları aşkın fermanını arar aşkın Yar içinde süveyda, silip atamaz şaşkın ibrahim, ibrahim! hani bir kalbde iki yar olmazdı? hani tavanda deve aranmazdı? eğer sen İbrahimsen, bu yollar geçit vermez aslanım azığı zehir, lokması demir, dünyası tuzak, leylası yasak sana böyledir emir Hakk'a revansan, aşka revansan bedeli ödenir bedel, bazen Hacer, bazen İsmail, bazen oğul tadında sarılmak, bazen taca tahta darılmak pazarlığı yapılmaz düş yollara İbrahim, bilelim, yârin kim? bırak İsmaili, bırak Haceri burda, bu sıcak susuz yurda hem hiç bakma ardına, isterse yem olsunlar kuşa kurda köle olmaya tahtını, aziz olmaya bahtını, hiç bozmadan ahtını ver de öyle git oğul, yar deyip ah çekeceksen, gözünden bir damla yaş dökeceksen, hasretin önünde diz çokeceksen, yola çıkmadan yüreğine sor da öyle git İsmaili güneşe, Haceri ateşe bırak git İbrahim, git İsmail yırtınmada, Hacer çırpınmada ana yüreği dayanmaz, çöl bile öyle yanmaz pek derindir yarası safa-merve arası, koşturur İsmail için, çırpınır bir yudum su için İbrahim Hakk'a tapar da hacer, hacerliğini yapar da ALLAH hiç unutur mu? ab-ı hayat topuklarda, zemzem verir ismail için, zemzem verir hacer için için artık, doyuncaya kadar için Hakk dilerse ateşler gülzar olur ibrahim çolde zemzem fışkırır, etraf bahar olur ibrahim yeter ki sen ibrahim ol yeter ki sen müstakim ol yavrunu bırak uyurken beşiğinde, ama yüreğini kapı eşiğinde, sakın ha bırakma zira bu sevda ekmeksiz olur, tüfeksiz olur ama yüreksiz olmaz yürü yiğidim hacer Allah'a emanet unutma, dönüp bakmak ihanet İsmailim yok deme, senin sevgin ismail belki öksüz ve yetim sakla onu çatlayan sinende çırpındıkça Hacer, yandıkça İbrahim zemzemler fışkırsın, İsmailler büyüsün bir altın silsileden, kervankar yürüsün yüreğinden İbrahim git İbrahim! senin derdin tacı bırakıp tahttan inişte biter git ibrahim! bizim gülzar, ancak ateşte biter ateşlere girmeden, narda güller dermeden, Hacerleri vermeden, sultanlığı yermeden, gedalığa ermeden ne İbrahim olunur, ne de Mevla bulunur git İbrahim! hadi git alıntıdır |