๑۩۞۩๑ İslami İlimler Dunyası ๑۩۞۩๑ => Dini makale ve yazılar => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 16 Temmuz 2010, 21:53:54



Konu Başlığı: Bir Gökyüzü Ağlıyor Bir Ben
Gönderen: Sümeyye üzerinde 16 Temmuz 2010, 21:53:54

 Bir Gökyüzü Ağlıyor,Bir Ben...

Gece ve gündüzünü karıştırdığımdan beri hayatın, ıslak bakışlar bırakıyorum dağlara… En içli sitemlerimi gönderiyorum umutlarımaVe bir ağıda tutuluyorum da, hıçkırıklar biriktiriyorum avuçlarımda…

Neden bu kadar kısıtlı kelimeler ve neden bu kadar anlamsız; ben kalemi elime alınca

Yüreğimdeki yangın, ellerimdeki hasret ve dillerimdeki dua…

Neden anlatamıyorum hiç birini Ve neden hep yanlış anlaşılıyorum?

Bak, belki yine asi, yine hüznî bir yazı işte, diyeceksin Belki de artık hiç göz bile gezdirmeyeceksin…

Olsun…

Ben devam edeceğim her zaman ki gibi

Kardeşlerimi yazacağım yine Kardeşlerime yazacağım…

Ve bu sefer onlara değil, kendime ağlayacağım…

Doğduğumdan beri hep sürgünleri yaşadım, biliyor musun? Hep ayrılıkları…

Ve hep hayaller kurdum, en yakın geleceğe dair Kardeşlerimi düşledim hep…

Tarih tarih notlarını düştüm; Önce Hattab, sonra birer birer diğer kardeşlerimin düşüşlerini, toprağın kan kokan bağrına

Tarih tarih notlar düştüm hayata…

Öyle kolay yazdığımı sanma bunca acıyı Öyle kolay kabullendiğimi sanma

Onlar gittiler ve ben kalakaldım Onlar güldüler ve ben ağıtlarda kaldım

Dedim ya… Anlatamıyor kelimeler yüreğimdekileri Ve bir de Şamil de bırakıp gidince bizi…

Gökyüzüyle anlaşma yapıyorum ben de Kelimelere inat, gözyaşlarıma yüklüyorum tüm anlamları

Sonra,

Bir gökyüzü ağlıyor, bir ben

Ve bir ben ağlıyorum, bir kelimeler…

……………………

Hüznümüze dağlar dayanmaz da, yol verirse bir gün Bir gün sevda çiçeklerimiz doğrultursa, bükülmüş boyunlarını

Sonra, yine bir gün haber gelirse Yusuf’umuzdan ve biz alırsak ta uzaklardan, onun cennet kokusunu…

Yüreğimiz canlanıverir mi birden? Gözyaşından perde inen gözlerimiz açılıverir mi ve de?

Boş ver, boş yere umut tükettiğimizi zannetsin birileri Birileri anlam veremesin, onca imkânsızlığa rağmen, kaybetmediğimiz umudumuza

Belki, Ömer’ce bir duayı etmeliyiz şimdi Biz ona gidemezsek, Yusuf gelmeli ayağımıza, öyle değil mi?

Şahitçe bir yaşantının sonu, şehadetse eğer,

Belki de, hiç ummadığımız yerlerde konacak sevda, alınlarımıza

Tıpkı, Ömer’in Medine’de şehid olması gibi


Raziye Nur TUNA