๑۩۞۩๑ İslami İlimler Dunyası ๑۩۞۩๑ => Dini makale ve yazılar => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 22 Kasım 2010, 14:20:28



Konu Başlığı: Benim annem Filistinli olsaydı
Gönderen: Sümeyye üzerinde 22 Kasım 2010, 14:20:28
Benim Annem Filistinli Olsaydı


Benim annem Filistinli olsaydı, belki de bu satırları yazamayacaktım. Şu anda gecenin bu saatinde annemin göğsüne yaslanıp, bomba seslerinin veya mermi vızıldamasının  çığlığa dönüşmesinden korkup ya bir damla gözyaşı akıtacaktım yada gözlerimdeki intikam ateşi tüm dünyayı yakacaktı. Belki de göğsüne yaslanacak bir annem olmayacaktı.

 

Eğer göğsüne yaslanacak bir annem olmasaydı bilmem o acıya dayanır mıydı küçük ve ürkek yüreğim. Dayanırdım herhalde, çünkü benim minik kalbimin yakıtı içimde ki sonsuz iman kuvvetiydi ve ALLAH’IN bana kaldıramayacağım yükü yüklemeyeceğinin de bilincindeydim. İçimde üzüntü mü yoksa intikam mı vardı bilemiyordum. Ne yapmam gerekiyor onu da bilemiyordum. Kendimi sokaklara atmıştım başımı gökyüzüne kaldırdığımda sanki gökyüzünün bana bir armağanı vardı, her saniye küçüklü büyüklü yıldızlar kayıyordu. Ben ne kadar çocuk olsam da Filistinli bir çocuktum, biliyordum, onlar yıldız değildi. Her kaymada bir can gidiyor, her patlamada bir annem ve kardeşim ölüyordu. Bu duygular içinde ben hiç çocuk olmadım, ne bir kırmızı yarış arabam ne de dört tekerlekli bisikletim oldu. Benim yalnızca  telden ufak bir arabam olmuştu, varım yoğum oydu. Onu da bana babam yapmıştı ölmeden 2 saat 15 dakika önce. Ben Filistinli bir çocuğum, acıyı bilirim, hasreti bilirim, imanı bilirim, ben anne acısını bilirim.

 

Büyümüştüm artık. İçimde tek bir ukde kaldı, annemi vuran namluyu arıyordum. Onu bulup karşısına geçmek istiyordum, dimdik durmak istiyordum, hey sen namlu sen mi annemi öldürdün, sen mi bu namluyla anneme kefen biçtin, hey gidi mermi senin hiç mi aklın yok, hiç mi fikrin yok, ben müslümanım, ben imanlı bir çocuğum, ben Filistinli bir çocuğum, bu dünyaya beni getiren, beni Müslüman olarak yetiştiren, beni kendi canı pahasına koruyan annemi sen mi vurdun, sen mi öldürdün, ah namlu ah, hiç mi düşünmedin, kefen biçtiğin kadının oğlu gelir de, o da bana kefen biçer hiç mi demedin, şimdi sıra bende, gel hadi ne duruyorsun,  kussana mermilerini içime, gel hadi bu ateş seni eritmez mi sen demirsin bense doğuştan beri şehit…



İbrahim Önal